جامع التحصيل في أحكام المراسيل: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR71071J1.jpg | عنوان = جامع التحصيل في أحكام المراسيل | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = علائی، خلیل بن کیکلدی (نويسنده) سلفی، حمدی عبد المجید (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ع۸ج۲ 111/6 BP | موضوع = |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[علائی، خلیل بن کیکلدی]] (نويسنده) | [[علائی، خلیل بن کیکلدی]] (نويسنده) | ||
[[سلفی، حمدی | [[سلفی، حمدی عبدالمجید]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جامع التحصيل في أحكام المراسيل'''، نوشته صلاح‌الدین ابوسعید بن خلیل بن کیکلدی علایی (694-761ق)، مشهور به حافظ علایی، محدث، فقیه و اصولی شافعی است. درباره این کتاب گفته می‌شود که آن، یکی از جامع‌ترین و نیکوترین آثاری است که درباره «حدیث مرسل» نوشته شده و حافظان بسیاری نیز به این نکته گواهی داده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>. جامع التحصيل با تحقیق و مقدمه | '''جامع التحصيل في أحكام المراسيل'''، نوشته [[علائی، خلیل بن کیکلدی|صلاح‌الدین ابوسعید بن خلیل بن کیکلدی علایی]] (694-761ق)، مشهور به حافظ علایی، محدث، فقیه و اصولی شافعی است. درباره این کتاب گفته می‌شود که آن، یکی از جامع‌ترین و نیکوترین آثاری است که درباره «حدیث مرسل» نوشته شده و حافظان بسیاری نیز به این نکته گواهی داده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>. جامع التحصيل با تحقیق و مقدمه «[[سلفی، حمدی عبدالمجید|حمدی عبدالمجید سلفی]]» عرضه شده است. | ||
سلفی پس از برشمردن ده اثر که در باب «مراسیل» نوشته شده‌اند، کتاب کیکلدی علایی را فراگیرترین اثری می‌داند که مباحث دیگران را پوشش داده است؛ کیلکدی مباحث خود را با شناساندن حدیث‌های مرسل، معضل، منقطع و گوناگونی تعاریف محدثان آغاز می‌کند. سپس، دیدگاه عالمان مثبت‌اندیش را در احتجاج به حدیث مرسل در کنار دیدگاه نافیان این نوع حدیث آورده و خود، رأیی را که برگزیده است بیان می‌کند. او با درج فرع‌ها و فایده‌هایی، به توصیف کسانی می‌پردازد که درباره آنها گفته می‌شود حدیث مرسل را جز از ثقه نقل نمی‌کنند. او برای این مطالب، مثال‌هایی را نیز افزوده است. کیکلدی سپس، سخن «ابن برهان» را درباره حدیث مرسل (که منحصر به اوست) با کلام امام‌الحرمین «جوینی» همراه می‌کند. او مُسند کسانی را که در کار حدیث مرسلند می‌آورد و درباره شیوه کار آنان داوری می‌کند. کیکلدی در ادامه، دامنه ارسال را به‌سوی حدیث معضل و منقطع می‌کشاند. او بحثی را درباره راویانی ارائه می‌کند که حدیثشان را از کسانی نقل می‌کنند که هیچ‌گاه آنان را ندیده‌اند و سخنی نیز در باب تدلیس و دو نوع «تدلیس سماع» و «تدلیس شیوخ» بیان کرده و برخی از مدلّسان و طبقات خمسه آنان را شرح می‌دهد. او دامن سخن را به الفاظ اداء می‌کشاند و از الفاظی مانند «عن»، «إن»، «قال فلان» و «ذكر فلان» که بار معنایی سماع را با خود دارند، گفتگو می‌کند. کیکلدی مرسله‌هایی را که ارسالشان پنهان است و راه‌هایی را که به شناختشان کمک می‌کند، به‌همراه مثال‌هایی برای آنها می‌آورد. او در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، بیان می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>. | [[سلفی، حمدی عبدالمجید|سلفی]] پس از برشمردن ده اثر که در باب «مراسیل» نوشته شده‌اند، کتاب [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیکلدی علایی]] را فراگیرترین اثری می‌داند که مباحث دیگران را پوشش داده است؛ [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیلکدی]] مباحث خود را با شناساندن حدیث‌های مرسل، معضل، منقطع و گوناگونی تعاریف محدثان آغاز می‌کند. سپس، دیدگاه عالمان مثبت‌اندیش را در احتجاج به حدیث مرسل در کنار دیدگاه نافیان این نوع حدیث آورده و خود، رأیی را که برگزیده است بیان می‌کند. او با درج فرع‌ها و فایده‌هایی، به توصیف کسانی می‌پردازد که درباره آنها گفته می‌شود حدیث مرسل را جز از ثقه نقل نمی‌کنند. او برای این مطالب، مثال‌هایی را نیز افزوده است. [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیکلدی]] سپس، سخن «ابن برهان» را درباره حدیث مرسل (که منحصر به اوست) با کلام امام‌الحرمین «جوینی» همراه می‌کند. او مُسند کسانی را که در کار حدیث مرسلند می‌آورد و درباره شیوه کار آنان داوری می‌کند. کیکلدی در ادامه، دامنه ارسال را به‌سوی حدیث معضل و منقطع می‌کشاند. او بحثی را درباره راویانی ارائه می‌کند که حدیثشان را از کسانی نقل می‌کنند که هیچ‌گاه آنان را ندیده‌اند و سخنی نیز در باب تدلیس و دو نوع «تدلیس سماع» و «تدلیس شیوخ» بیان کرده و برخی از مدلّسان و طبقات خمسه آنان را شرح می‌دهد. او دامن سخن را به الفاظ اداء می‌کشاند و از الفاظی مانند «عن»، «إن»، «قال فلان» و «ذكر فلان» که بار معنایی سماع را با خود دارند، گفتگو می‌کند. [[علائی، خلیل بن کیکلدی|کیکلدی]] مرسله‌هایی را که ارسالشان پنهان است و راه‌هایی را که به شناختشان کمک می‌کند، به‌همراه مثال‌هایی برای آنها می‌آورد. او در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، بیان می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>. | ||
سلفی (محقق) در تهیه این کتاب، نسخه «مدرسه قادریه» را اصل گرفته و آن را با نسخه ظاهریه مقابله کرده است. نسخه ظاهریه، بااینکه خطاهای بسیار آشکار داشته است، اما محقق از پاورقی‌ها و تعلیقه‌های کاتب آن «محمد بن زریق» بهره‌ها برده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. او بخش تراجم را با تراجم «المراسيل» نوشته ابن ابی‌حاتم مقابله داده و کاستی‌های کتاب را پُر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. وی در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، آورده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | [[سلفی، حمدی عبدالمجید|سلفی]] (محقق) در تهیه این کتاب، نسخه «مدرسه قادریه» را اصل گرفته و آن را با نسخه ظاهریه مقابله کرده است. نسخه ظاهریه، بااینکه خطاهای بسیار آشکار داشته است، اما محقق از پاورقی‌ها و تعلیقه‌های کاتب آن «محمد بن زریق» بهره‌ها برده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. او بخش تراجم را با تراجم «المراسيل» نوشته ابن ابی‌حاتم مقابله داده و کاستی‌های کتاب را پُر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. وی در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، آورده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:علم الحدیث]] | |||
[[رده: مباحث خاص علم الحدیث]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۰
| جامع التحصيل في أحكام المراسيل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علائی، خلیل بن کیکلدی (نويسنده) سلفی، حمدی عبدالمجید (محقق) |
| ناشر | عالم الکتب ** مکتبة النهضة العربية |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1407ق - 1986م |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع۸ج۲ 111/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جامع التحصيل في أحكام المراسيل، نوشته صلاح‌الدین ابوسعید بن خلیل بن کیکلدی علایی (694-761ق)، مشهور به حافظ علایی، محدث، فقیه و اصولی شافعی است. درباره این کتاب گفته می‌شود که آن، یکی از جامع‌ترین و نیکوترین آثاری است که درباره «حدیث مرسل» نوشته شده و حافظان بسیاری نیز به این نکته گواهی داده‌اند[۱]. جامع التحصيل با تحقیق و مقدمه «حمدی عبدالمجید سلفی» عرضه شده است.
سلفی پس از برشمردن ده اثر که در باب «مراسیل» نوشته شده‌اند، کتاب کیکلدی علایی را فراگیرترین اثری می‌داند که مباحث دیگران را پوشش داده است؛ کیلکدی مباحث خود را با شناساندن حدیث‌های مرسل، معضل، منقطع و گوناگونی تعاریف محدثان آغاز می‌کند. سپس، دیدگاه عالمان مثبت‌اندیش را در احتجاج به حدیث مرسل در کنار دیدگاه نافیان این نوع حدیث آورده و خود، رأیی را که برگزیده است بیان می‌کند. او با درج فرع‌ها و فایده‌هایی، به توصیف کسانی می‌پردازد که درباره آنها گفته می‌شود حدیث مرسل را جز از ثقه نقل نمی‌کنند. او برای این مطالب، مثال‌هایی را نیز افزوده است. کیکلدی سپس، سخن «ابن برهان» را درباره حدیث مرسل (که منحصر به اوست) با کلام امام‌الحرمین «جوینی» همراه می‌کند. او مُسند کسانی را که در کار حدیث مرسلند می‌آورد و درباره شیوه کار آنان داوری می‌کند. کیکلدی در ادامه، دامنه ارسال را به‌سوی حدیث معضل و منقطع می‌کشاند. او بحثی را درباره راویانی ارائه می‌کند که حدیثشان را از کسانی نقل می‌کنند که هیچ‌گاه آنان را ندیده‌اند و سخنی نیز در باب تدلیس و دو نوع «تدلیس سماع» و «تدلیس شیوخ» بیان کرده و برخی از مدلّسان و طبقات خمسه آنان را شرح می‌دهد. او دامن سخن را به الفاظ اداء می‌کشاند و از الفاظی مانند «عن»، «إن»، «قال فلان» و «ذكر فلان» که بار معنایی سماع را با خود دارند، گفتگو می‌کند. کیکلدی مرسله‌هایی را که ارسالشان پنهان است و راه‌هایی را که به شناختشان کمک می‌کند، به‌همراه مثال‌هایی برای آنها می‌آورد. او در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، بیان می‌کند[۲].
سلفی (محقق) در تهیه این کتاب، نسخه «مدرسه قادریه» را اصل گرفته و آن را با نسخه ظاهریه مقابله کرده است. نسخه ظاهریه، بااینکه خطاهای بسیار آشکار داشته است، اما محقق از پاورقی‌ها و تعلیقه‌های کاتب آن «محمد بن زریق» بهره‌ها برده است[۳]. او بخش تراجم را با تراجم «المراسيل» نوشته ابن ابی‌حاتم مقابله داده و کاستی‌های کتاب را پُر کرده است[۴]. وی در پایان، شرح حالی از راویانی که روایت‌هایشان محکوم به ارسال شده است، آورده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.