واسطه فیض یا توسل و شفاعت: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '(عليهم السلام)' به 'علیهمالسلام ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهجالبلاغه') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''واسطه فیض یا توسل و شفاعت''' تألیف [[طباطبایی امیری، سید جعفر|سید جعفر طباطبایی امیری]]، تحقيقى درباره مفهوم توسل و شفاعت در اسلام و بيان جايگاه آن در فرهنگ شيعى است. | '''واسطه فیض یا توسل و شفاعت''' تألیف [[طباطبایی امیری، سید جعفر|سید جعفر طباطبایی امیری]]، تحقيقى درباره مفهوم توسل و شفاعت در اسلام و بيان جايگاه آن در فرهنگ شيعى است. | ||
مؤلف، با بهرهگيرى از آيات قرآن و احاديث | مؤلف، با بهرهگيرى از آيات قرآن و احاديث معصومان علیهمالسلام و با استناد به مهمترين كتابهاى حديثى اهل سنت (مانند [[صحيح البخاري|صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذى]] و [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|صحيح نسايى]]) ثابت مىكند كه اتهام شرك در عبادات شيعيان بىاساس است و توسل و شفاعت، به توحيد برمىگردد، نه اين كه در مقابل توحيد باشد: | ||
عدهاى ناآگاه كه از رايحۀ جان نواز توحيد بىبهره مانده بودند، شيعيان را در توحيد عبادى به شرك منسوب داشتند و گفتند: شيعيان براى امامان خود، مقامى در برابر خدا قائلند و... براى اثبات دعاى خود، توسل، شفاعت، استشفاع، استشفاء و استغاثه شيعيان از ائمه | عدهاى ناآگاه كه از رايحۀ جان نواز توحيد بىبهره مانده بودند، شيعيان را در توحيد عبادى به شرك منسوب داشتند و گفتند: شيعيان براى امامان خود، مقامى در برابر خدا قائلند و... براى اثبات دعاى خود، توسل، شفاعت، استشفاع، استشفاء و استغاثه شيعيان از ائمه معصومين علیهمالسلام را دليل آوردهاند. | ||
در اين نوشته سعى شده است تا با بهره جستن از آيات قرآن كريم و روايات شريف، به بررسى موضوع پرداخته شود و توسل و شفاعت از ديدگاه مكتب تشيع، مورد بررسى و مداقه قرار گيرد و انشاءالله روشن شود كه توسل و شفاعت، خود به توحيد بر مىگردد، نه اين كه در مقابل توحيد باشد. | در اين نوشته سعى شده است تا با بهره جستن از آيات قرآن كريم و روايات شريف، به بررسى موضوع پرداخته شود و توسل و شفاعت از ديدگاه مكتب تشيع، مورد بررسى و مداقه قرار گيرد و انشاءالله روشن شود كه توسل و شفاعت، خود به توحيد بر مىگردد، نه اين كه در مقابل توحيد باشد. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
فهرست عناوین کتاب: | فهرست عناوین کتاب: | ||
فصل اول / توسل: معناى توسل، توسل در | فصل اول / توسل: معناى توسل، توسل در نهجالبلاغه، توسل در كتب اهل سنت، كلامى از [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمينى]]، كلامى از استاد [[سبحانی تبریزی، جعفر|سبحانى]]، كلامى از [[امینی نجفی، عبدالحسین|علامه امينى]]، كلامى از [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]. | ||
فصل دوم / وسيله: وسيله در لغت و اصطلاح، وسيله در قرآن، وسيله در روايات. | فصل دوم / وسيله: وسيله در لغت و اصطلاح، وسيله در قرآن، وسيله در روايات. | ||
فصل سوم / دوازده وسيله در قرآن و حديث: دعا و توسل آيتالله گلپايگانى، توسل به امام هفتم(ع)، توسل به حضرت معصومه( | فصل سوم / دوازده وسيله در قرآن و حديث: دعا و توسل آيتالله گلپايگانى، توسل به امام هفتم(ع)، توسل به حضرت معصومه(عليهاالسلام). | ||
فصل چهارم / استشفاع: معنى شفاعت، شفاعت تكوينى و تشريعى، شفاعت مجاز در قرآن. | فصل چهارم / استشفاع: معنى شفاعت، شفاعت تكوينى و تشريعى، شفاعت مجاز در قرآن. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۵
واسطه فیض یا توسل و شفاعت تألیف سید جعفر طباطبایی امیری، تحقيقى درباره مفهوم توسل و شفاعت در اسلام و بيان جايگاه آن در فرهنگ شيعى است.
| واسطه فیض یا توسل و شفاعت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طباطبایی امیری، سید جعفر (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات طاووس بهشت |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1381 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مفهومشناسی توسل |
| کد کنگره | BP ۲۲۶/۶،/ط۲و۲ |
مؤلف، با بهرهگيرى از آيات قرآن و احاديث معصومان علیهمالسلام و با استناد به مهمترين كتابهاى حديثى اهل سنت (مانند صحيح بخارى، صحيح مسلم، سنن ترمذى و صحيح نسايى) ثابت مىكند كه اتهام شرك در عبادات شيعيان بىاساس است و توسل و شفاعت، به توحيد برمىگردد، نه اين كه در مقابل توحيد باشد:
عدهاى ناآگاه كه از رايحۀ جان نواز توحيد بىبهره مانده بودند، شيعيان را در توحيد عبادى به شرك منسوب داشتند و گفتند: شيعيان براى امامان خود، مقامى در برابر خدا قائلند و... براى اثبات دعاى خود، توسل، شفاعت، استشفاع، استشفاء و استغاثه شيعيان از ائمه معصومين علیهمالسلام را دليل آوردهاند.
در اين نوشته سعى شده است تا با بهره جستن از آيات قرآن كريم و روايات شريف، به بررسى موضوع پرداخته شود و توسل و شفاعت از ديدگاه مكتب تشيع، مورد بررسى و مداقه قرار گيرد و انشاءالله روشن شود كه توسل و شفاعت، خود به توحيد بر مىگردد، نه اين كه در مقابل توحيد باشد.
فهرست عناوین کتاب:
فصل اول / توسل: معناى توسل، توسل در نهجالبلاغه، توسل در كتب اهل سنت، كلامى از امام خمينى، كلامى از استاد سبحانى، كلامى از علامه امينى، كلامى از شهيد مطهرى.
فصل دوم / وسيله: وسيله در لغت و اصطلاح، وسيله در قرآن، وسيله در روايات.
فصل سوم / دوازده وسيله در قرآن و حديث: دعا و توسل آيتالله گلپايگانى، توسل به امام هفتم(ع)، توسل به حضرت معصومه(عليهاالسلام).
فصل چهارم / استشفاع: معنى شفاعت، شفاعت تكوينى و تشريعى، شفاعت مجاز در قرآن.
فصل پنجم / استشفاء: معنى شفا، شفا در قرآن، شفادهنده خداست، تربت امام حسين(ع). [۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص198-199
منابع مقاله
باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387