فلسفه بوناونتورا: سلوک عشق: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURفلسفه بوناونتورا: سلوک عشقJ1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حبیباللهی، اکبر |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = حکمت | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 1388 | کد اتوماس...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = NURفلسفه بوناونتورا | | تصویر = NURفلسفه بوناونتورا سلوک عشقJ1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر BT 102/ح۲،ف۸ | ||
| ناشر = حکمت | | ناشر = حکمت | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' فلسفه بوناونتورا: سلوک عشق '''، نوشته اکبر | ''' فلسفه بوناونتورا: سلوک عشق'''، نوشته [[حبیباللهی، اکبر|اکبر حبیباللهی]]، با هدف بررسی تاریخ تحولات فکری - فلسفی - دینی قرن سیزدهم و آرا و افکار متفکری به نام قدیس بوناونتورا (1217-1273م) ذکر میکند. | ||
قدیس بوناونتورا از متفکران برجسته قرن سیزدهم میلادی است. او با ترکیب فلسفه، عرفان و کلام توانست مکتب الاهیاتی نوینی را در زمان خود بهوجود آورد. بوناونتورا در فلسفه طریق آگوستینی را پذیرفت و در عرقان به طریق نوافلاطونی تحت تأثیر دیونیزیوس مجعول پای فشرد. | قدیس بوناونتورا از متفکران برجسته قرن سیزدهم میلادی است. او با ترکیب فلسفه، عرفان و کلام توانست مکتب الاهیاتی نوینی را در زمان خود بهوجود آورد. بوناونتورا در فلسفه طریق آگوستینی را پذیرفت و در عرقان به طریق نوافلاطونی تحت تأثیر دیونیزیوس مجعول پای فشرد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:الهیات نظری]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۶
| فلسفه بوناونتورا: سلوک عشق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حبیباللهی، اکبر |
| ناشر | حکمت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1388 |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
فلسفه بوناونتورا: سلوک عشق، نوشته اکبر حبیباللهی، با هدف بررسی تاریخ تحولات فکری - فلسفی - دینی قرن سیزدهم و آرا و افکار متفکری به نام قدیس بوناونتورا (1217-1273م) ذکر میکند.
قدیس بوناونتورا از متفکران برجسته قرن سیزدهم میلادی است. او با ترکیب فلسفه، عرفان و کلام توانست مکتب الاهیاتی نوینی را در زمان خود بهوجود آورد. بوناونتورا در فلسفه طریق آگوستینی را پذیرفت و در عرقان به طریق نوافلاطونی تحت تأثیر دیونیزیوس مجعول پای فشرد.
کتاب در سه فصل نوشته شده است. مؤلف ابتدا به معرفی زندگی و آثار بوناونتورا میپردازد و دورههای مختلف زندگی او و رویدادها و حوادثی را که برای او رخ داده است بررسی میکند. در فصل دوم که به آراء و افکار بوناونتورا اختصاص یافته، مؤلف به خداشناسی، انسانشناسی و جهانشناسی او میپردازد. در بخش خداشناسی بوناونتورا بعد از اینکه مشخص میکند عقلانیت بوناونتورا، عقانیتی اشراقی است، مشخص میکند که براهین بعد از تجربه (a postriori) در اثبات وجود خداوند، براهین تنبیهی بهشمار میآیند. در بحث جهانشناسی بوناونتورا بعد از پذیرش خدا به عنوان علت فاعلی، مثالی و غایی، بحث خلقت بررسی میشود. متفکر مسیحی برخلاف فیلسوف معتقد به خلق از عدم است. در بحث انسانشناسی، انسان موجودی که دارای قوه نطق است معرفی میشود. در این مرحله با توجه به سوه قوه حافظه، اراده و عقل که در یک ساختار تثلیثی در نظر گرفته میشود، براهین بوناونتورا در خصوص جاودانگی نفس نیز ذکر میگردد.
آخرین فصل این کتاب به بررسی و تحلیل رساله بوناونتورا با عنوان «سیر نفس به سوی خدا» اختصاص یافته است. در این فصل مباحثی چون عقل و ایمان، زبان حاکم بر کتاب، نقش الهام و مکاشفه، مسیحشناسی، عارف یا سالک باطنی و انواع تأملات روحانی در باب خدا، نفس و طبیعت مطرح میگردد. نکته مهمی که میتوان درباره این کتاب گفت این است که در زبان فارسی نخستین اثر مستقل در معرفی آرا و افکار این متفکر تقریباً گمنام اما بسیار مشهور مسیحی بهشمار میآید[۱].
پانویس
- ↑ ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص 175-176
منابع مقاله
ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1392ش.