معماری امامزادگان قم در قرن هشتم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امامزادگان (ابهام زدایی)' به 'امامزادگان (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ 1384 ‎‏/‎‏م‎‏795‎‏ ‎‏ک‎‏2 / 2113 DSR  
| کد کنگره =‏ 1384 ‎‏/‎‏م‎‏795‎‏ ‎‏ک‎‏2 / 2113 DSR  
| موضوع =  قم - امام زاده‏ها - معماري
| موضوع =  قم - امام زاده‌‏ها - معماري
  معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق.
  معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق.
|ناشر  
|ناشر  
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|امامزادگان (ابهام‌زدایی)}}
'''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف [[کاوسي، عمار|عمار کاوسی]]، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.
'''معماری امامزادگان قم در قرن هشتم''' تألیف [[کاوسي، عمار|عمار کاوسی]]، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.


خط ۵۴: خط ۵۵:
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:تاریخ]]
[[رده:تاریخ]]
[[رده:تاریخ آسیا]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:مقالات جدید(تیرماه) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات جدید(تیرماه) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۱

معماری امامزادگان قم در قرن هشتم تألیف عمار کاوسی، تحقيقى درباره سبك معمارى آرامگاه‌هاى امامزادگان قم در قرن هشتم هجرى است. در اين قرن، حكومت محلى و شيعى مذهب آل‌صفى در قم برپا بود و توجه فراوانى به ساخت و بازسازى بناهاى امامزادگان داشت.

معماری امامزادگان قم در قرن هشتم
معماری امامزادگان قم در قرن هشتم
پدیدآورانکاوسي، عمار (نویسنده)
ناشرآستانه مقدسه قم. انتشارات زائر
مکان نشرايران - قم
سال نشر1384ش.
چاپيکم
شابک964-8567-55-7
موضوعقم - امام زاده‌‏ها - معماري معماري اسلامي - ايران - قم - قرن 8ق.
زبانفارسی
کد کنگره
‏ 1384 ‎‏/‎‏م‎‏795‎‏ ‎‏ک‎‏2 / 2113 DSR

معمارى آن دوره كه به ايلخانى معروف است، مرحله‌اى از تاريخ معمارى ايران و در حقيقت تكامل هماهنگ شيوه و فنون معمارى پيش از آن محسوب مى‌شود. در اين دوره، ساخت بناهاى مذهبى مانند مساجد، مدارس و زيارتگاه‌ها، از بناى ساختمان‌هاى غير مذهبى بيشتر بوده است.

شايد برجسته‌ترين ويژگى معمارى دوره ايلخانى، استفاده فراوان از كاشى در تزئين بناها باشد.

فهرست

فصل اول / كلياتى درباره تاريخ معمارى و تزئينات دوره ايلخانى

فصل دوم / كلياتى درباره مقابر برجى شكل.

فصل سوم / معرفى بناها: سيد سربخش، شاه احمد بن قاسم، خديجه خاتون، ابواحمد محمد بن حنفيه[۱]

پانویس

  1. ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص186

منابع مقاله

باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387


وابسته‌ها