شور عندلیب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت ' به 'اهل‌بیت ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =
    | زبان =
    | کد کنگره =‏
    | کد کنگره =‏ BP‌۲۷۱/۷۰۴۲۲/‌د‌۲
    | موضوع = نقد و تفسیر زیارتنامه
    | موضوع = نقد و تفسیر زیارتنامه
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''شور عندلیب''' اثر [[دارابی، صادق|صادق دارابی]]، به کوشش [[عندلیبی، میرزا عبدالمهدی|میرزا عبدالمهدی عندلیبی]]، شرحى بر زيارت «مفجعه» است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل بيت(عليهم السلام) آن را به رشته تحرير درآورده است. درباره تاريخچه اين زيارت، در مقدمه كتاب آمده است:
    '''شور عندلیب''' اثر [[دارابی، صادق|صادق دارابی]]، به کوشش [[عندلیبی، میرزا عبدالمهدی|میرزا عبدالمهدی عندلیبی]]، شرحى بر زيارت «مفجعه» است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل‌بیت علیهم‌السلام  آن را به رشته تحرير درآورده است. درباره تاريخچه اين زيارت، در مقدمه كتاب آمده است:


    زيارت مفجعه، بنا بر رأى صاحب‌نظران، انشا و پرداخته مولى محمد رسول، فرزند عبدالعزير كاشانى، شاگرد محقق و فقيه بزرگ، مولى [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|احمد نراقى]] است. وى مضامين اين زيارت را از زيارت‌هاى مأثور حضرت ابى عبدالله الحسين(ع) كه املا و انشاى ائمه معصومين(عليهم السلام) است، اقتباس كرده، و مخصوصاً از زيارتى كه صاحب نفس قدسيه [[سيد ابن طاووس]] در كتاب [[مصباح الزائر]] از [[سيد مرتضى]] نقل كرده، بيشتر اقتباس و نقل نموده است.  
    زيارت مفجعه، بنا بر رأى صاحب‌نظران، انشا و پرداخته مولى محمد رسول، فرزند عبدالعزير كاشانى، شاگرد محقق و فقيه بزرگ، مولى [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|احمد نراقى]] است. وى مضامين اين زيارت را از زيارت‌هاى مأثور حضرت ابى عبدالله الحسين(ع) كه املا و انشاى ائمه معصومين علیهم‌السلام  است، اقتباس كرده، و مخصوصاً از زيارتى كه صاحب نفس قدسيه [[سيد ابن طاووس]] در كتاب [[مصباح الزائر]] از [[سيد مرتضى]] نقل كرده، بيشتر اقتباس و نقل نموده است.  


    خوانندۀ كتاب با خواندن اين شرح، با حوادث و وقايع كربلا و شهادت امام حسين(ع) و يارانش همراه مى‌شود و بر مصايب آنان مى‌گريد. در جاى جاى كتاب، اشعارى از مؤلف در مصيبت خاندان امام حسين(ع) آمده كه بر غناى كتاب افزوده است:
    خوانندۀ كتاب با خواندن اين شرح، با حوادث و وقايع كربلا و شهادت امام حسين(ع) و يارانش همراه مى‌شود و بر مصايب آنان مى‌گريد. در جاى جاى كتاب، اشعارى از مؤلف در مصيبت خاندان امام حسين(ع) آمده كه بر غناى كتاب افزوده است:
    خط ۶۴: خط ۶۴:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:آداب و رسوم]]
    [[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]]
    [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]]
    [[رده:مقالات جدید(تیرماه) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات جدید(تیرماه) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶

    شور عندلیب
    شور عندلیب
    پدیدآوراندارابی، صادق (نویسنده) عندلیبی، میرزا عبدالمهدی (به کوشش)
    ناشرانتشارت انصاریان
    مکان نشرقم
    سال نشر1385
    چاپاول
    موضوعنقد و تفسیر زیارتنامه
    کد کنگره
    ‏ BP‌۲۷۱/۷۰۴۲۲/‌د‌۲

    شور عندلیب اثر صادق دارابی، به کوشش میرزا عبدالمهدی عندلیبی، شرحى بر زيارت «مفجعه» است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل‌بیت علیهم‌السلام آن را به رشته تحرير درآورده است. درباره تاريخچه اين زيارت، در مقدمه كتاب آمده است:

    زيارت مفجعه، بنا بر رأى صاحب‌نظران، انشا و پرداخته مولى محمد رسول، فرزند عبدالعزير كاشانى، شاگرد محقق و فقيه بزرگ، مولى احمد نراقى است. وى مضامين اين زيارت را از زيارت‌هاى مأثور حضرت ابى عبدالله الحسين(ع) كه املا و انشاى ائمه معصومين علیهم‌السلام است، اقتباس كرده، و مخصوصاً از زيارتى كه صاحب نفس قدسيه سيد ابن طاووس در كتاب مصباح الزائر از سيد مرتضى نقل كرده، بيشتر اقتباس و نقل نموده است.

    خوانندۀ كتاب با خواندن اين شرح، با حوادث و وقايع كربلا و شهادت امام حسين(ع) و يارانش همراه مى‌شود و بر مصايب آنان مى‌گريد. در جاى جاى كتاب، اشعارى از مؤلف در مصيبت خاندان امام حسين(ع) آمده كه بر غناى كتاب افزوده است:

    مرا زين گفتگو نيكو بيانى به ياد آمد مناسب داستانى كه چون در كربلا از تيغ كفّار قلم شد چون علم قدّ علمدار جوانان جملگى با جسم گلگون گلوى تشنه غلتيدند در خون در آن وادى ميان قوم عدوان شه دين ماند و اشك وآه طفلان

    مؤلف ابتدا فرازهايى از اين زيارت را آورده و تحت عنوان «نگارش اول: در معنى تحت اللفظى»، معناى جملات را به طور مختصر بيان مى‌كند. سپس تحت عنوان «نگارش دوم: در قواعد و احكام صناعيّه» كلمات را تجزيه و تركيب مى‌كند و معانى مختلف آن را بيان مى‌دارد: السلام عليك يابن فاطمة الزهراء سيدة نساءالعالمين، السلام عليك يا اخاالحسن: درود بر تو اى پسر فاطمۀ رخشنده و اى برادر حسن... فاطمه، وصف مؤنث است از يفطم فطما... معنى لغوى فطم، فصل و قطع است. زهرا مؤنث است، مذكر آن ازهر از زهر يزهر است...

    پس از اين بخش‌هاى مقدماتى، در بخشى با عنوان «نگارش سوم: در ذكر مجملى از اخبار و برخى از مصائب»، به شرح كامل و مبسوط زيارات مى‌پردازد و ابعاد مختلف معنايى آن را با استناد به آيات و روايات، بازگو مى‌كند:

    بدان كه نسبت فاطمى از براى ائمه نسبتى است كه عامه و خاصه ايشان را به آن نسبت تعظيم و تكريم مى‌نمايند... فضايلى كه خداوند به دختر خاتم الانبيا عطا فرموده، به هيچ يك از بنات پيغمبران گذشته نداده، بلكه بعضى از محققين در افضليت انبياء سواى اميرالمؤمنين و ائمه طاهرين، بر فاطمه تأمل دارند.

    فهرست عناوین کتاب:

    مقدمه / شرح احوال مؤلف.

    باب الاول / فى توضيح لغة: الزيارة و ثواب زيارة الحسين.

    باب الثانى: فى سند الزيارة و بيان صيغة المفجعة و معناها.

    العنوان الاول: المعتبر عن الامام الثانى عشر كما فى الذكر المختصر.

    العنوان الثانى: از عناوين اثنى عشريه مشتمل بر عناوين ثلاث.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص136-137

    منابع مقاله

    باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387


    وابسته‌ها