الهیئة و الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =  
    | کد کنگره =
    | موضوع =تفسیر علمی
    | موضوع =تفسیر علمی
    |ناشر =
    |ناشر =
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''الهیئة و الإسلام'''،‌ تألیف علّامه زمان [[شهرستانی، سید هبةالدین|سید هبه‌الدین شهرستانى]](متوفاى 1386) که با عنوان «نابغه عراق» شهرت یافت.
    '''الهیئة و الإسلام'''،‌ تألیف علّامه زمان [[شهرستانی، سید هبةالدین|سید هبةالدین شهرستانى]](متوفاى 1386) که با عنوان «نابغه عراق» شهرت یافت.  
    شهرستانی رساله‌اى در علم هیأت و کیهان‌شناسى بر طبق آنچه در قرآن و حدیث آمده است تألیف کرد که در آن از نظریات دانشمندان پیشین و هیأت‌ بطلمیوسى و نیز نظریات کیهان شناسان جدید سخن گفته و میزان مطابقت آن را با اشارات به کار رفته در قرآن و حدیث مقایسه کرده و در این راه تا حدود زیادى موفّق بوده است.


    این کتاب، به همین علت به‌سرعت انتشار یافت و مورد استقبال همگان قرار گرفت. تألیف آن در سال 1327 پایان یافت و در سال 1328 به چاپ رسید و به زبان‌هاى مختلف از جمله فارسى و اردو ترجمه شد؛ از جمله ترجمه سید محمد هارون، به نام «البدر التمام» که در سال 1329 در لاهور به چاپ رسید و نیز ترجمه سید احمد چین و ترجمه‌هاى دیگر که از اهمیت و اقبال عموم حکایت دارد. جزاه اللّه عن الإسلام خیرا<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص470-471</ref>.
    [[شهرستانی، سید هبةالدین|شهرستانی]] رساله‌اى در علم هیأت و کیهان‌شناسى بر طبق آنچه در قرآن و حدیث آمده است تألیف کرد که در آن از نظریات دانشمندان پیشین و هیأت‌ بطلمیوسى و نیز نظریات کیهان شناسان جدید سخن گفته و میزان مطابقت آن را با اشارات به کار رفته در قرآن و حدیث مقایسه کرده و در این راه تا حدود زیادى موفّق بوده است.
     
    این کتاب، به همین علت به‌سرعت انتشار یافت و مورد استقبال همگان قرار گرفت. تألیف آن در سال 1327 پایان یافت و در سال 1328 به چاپ رسید و به زبان‌هاى مختلف از جمله فارسى و اردو ترجمه شد؛ از جمله ترجمه [[سید محمد هارون]]، به نام «البدر التمام» که در سال 1329 در لاهور به چاپ رسید و نیز ترجمه [[سید احمد چین]] و ترجمه‌هاى دیگر که از اهمیت و اقبال عموم حکایت دارد. جزاه اللّه عن الإسلام خیرا<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص470-471</ref>.


    این اثر به زبان فارسی با نام [[اسلام و هیئت]] توسط [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] ترجمه شده است. لازم به ذکر است که محتوای کتاب در آنجا شرح داده شده است.
    این اثر به زبان فارسی با نام [[اسلام و هیئت]] توسط [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] ترجمه شده است. لازم به ذکر است که محتوای کتاب در آنجا شرح داده شده است.
    خط ۳۵: خط ۳۶:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.
    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۴۱: خط ۴۲:
    [[اسلام و هیئت]]
    [[اسلام و هیئت]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:نجوم]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۵

    الهیئة و الاسلام
    الهیئة و الإسلام
    پدیدآورانشهرستانی، سید هبةالدین
    موضوعتفسیر علمی
    زبانعربی
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الهیئة و الإسلام،‌ تألیف علّامه زمان سید هبةالدین شهرستانى(متوفاى 1386) که با عنوان «نابغه عراق» شهرت یافت.

    شهرستانی رساله‌اى در علم هیأت و کیهان‌شناسى بر طبق آنچه در قرآن و حدیث آمده است تألیف کرد که در آن از نظریات دانشمندان پیشین و هیأت‌ بطلمیوسى و نیز نظریات کیهان شناسان جدید سخن گفته و میزان مطابقت آن را با اشارات به کار رفته در قرآن و حدیث مقایسه کرده و در این راه تا حدود زیادى موفّق بوده است.

    این کتاب، به همین علت به‌سرعت انتشار یافت و مورد استقبال همگان قرار گرفت. تألیف آن در سال 1327 پایان یافت و در سال 1328 به چاپ رسید و به زبان‌هاى مختلف از جمله فارسى و اردو ترجمه شد؛ از جمله ترجمه سید محمد هارون، به نام «البدر التمام» که در سال 1329 در لاهور به چاپ رسید و نیز ترجمه سید احمد چین و ترجمه‌هاى دیگر که از اهمیت و اقبال عموم حکایت دارد. جزاه اللّه عن الإسلام خیرا[۱].

    این اثر به زبان فارسی با نام اسلام و هیئت توسط سید هادی خسروشاهی ترجمه شده است. لازم به ذکر است که محتوای کتاب در آنجا شرح داده شده است.

    پانویس

    1. معرفت، محمدهادی، ج2، ص470-471

    منابع مقاله

    معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.

    وابسته‌ها