بیان اصول و فروع دین مسیحی انجیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' بیان اصول و فروع دین مسیحی انجیلی ''' نوشته [[پاطر، ج.ل.|ج. ل. پاطر]]، در دو بخش جداگانه به بیان بعضی از عقاید و تکالیف عمده‌ای که بسیاری از مسیحیان انجیلی در آن متفق‌القولند، می‌پردازد. | ''' بیان اصول و فروع دین مسیحی انجیلی''' نوشته [[پاطر، ج.ل.|ج. ل. پاطر]]، در دو بخش جداگانه به بیان بعضی از عقاید و تکالیف عمده‌ای که بسیاری از مسیحیان انجیلی در آن متفق‌القولند، می‌پردازد. | ||
بخش اول کتاب درباره عقاید مسیحیان است و مؤلف با استناد به کتاب مقدس به بیان و بررسی بعضی از عقاید مسیحیت می‌پردازد. از جمله موضوعاتی که مؤلف در این بخش بدان‌ها پرداخته، عبارتند از: کتاب‌های مقدس، خدا، تثلیث، مشیت الاهی در خلقت و سلطنت و فدیه‌دادن، روح‌القدس و اعمال او، راه نجات، کلیسا و خدمت‌گذاران، آیین مقدس، بقای روح و قیامت بدن. از مطالب مطرح شده در این بخش مشخص می‌شود که مؤلف اعتقادی راسخ به مسیحیت داشته و به دفاع از آن اقدام کرده است. بخش دوم به بیان اعمال و تکالیف مسیحیان می‌پردازد. از جمله تکالیفی که مؤلف در این بخش برای مؤمنان مسیحی درنظر گرفته، عبارتند از: توبه، ایمان به عیسی مسیح، اقرار به مسیح، رفتار و کردار مسیحی، بذل اموار در راه خداوند، قرائت یا شنیدن کلام مقدس و تحصیل آن، دعا و روزه، عبادت، روزه مقدس مسیحی، نکاح و طلاق و آماده بودن از برای رجعت مسیح<ref>ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص76-77</ref>. | بخش اول کتاب درباره عقاید مسیحیان است و مؤلف با استناد به کتاب مقدس به بیان و بررسی بعضی از عقاید مسیحیت می‌پردازد. از جمله موضوعاتی که مؤلف در این بخش بدان‌ها پرداخته، عبارتند از: کتاب‌های مقدس، خدا، تثلیث، مشیت الاهی در خلقت و سلطنت و فدیه‌دادن، روح‌القدس و اعمال او، راه نجات، کلیسا و خدمت‌گذاران، آیین مقدس، بقای روح و قیامت بدن. از مطالب مطرح شده در این بخش مشخص می‌شود که مؤلف اعتقادی راسخ به مسیحیت داشته و به دفاع از آن اقدام کرده است. بخش دوم به بیان اعمال و تکالیف مسیحیان می‌پردازد. از جمله تکالیفی که مؤلف در این بخش برای مؤمنان مسیحی درنظر گرفته، عبارتند از: توبه، ایمان به عیسی مسیح، اقرار به مسیح، رفتار و کردار مسیحی، بذل اموار در راه خداوند، قرائت یا شنیدن کلام مقدس و تحصیل آن، دعا و روزه، عبادت، روزه مقدس مسیحی، نکاح و طلاق و آماده بودن از برای رجعت مسیح<ref>ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص76-77</ref>. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:دین]] | ||
[[رده:مسیحیت]] | |||
[[رده:الهیات مسیحی]] | |||
[[رده:معادشناسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۰
| بیان اصول و فروع دین مسیحی انجیلی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پاطر، ج.ل. |
| ناشر | مطبعه فاروس |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1926م |
| چاپ | دوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
بیان اصول و فروع دین مسیحی انجیلی نوشته ج. ل. پاطر، در دو بخش جداگانه به بیان بعضی از عقاید و تکالیف عمده‌ای که بسیاری از مسیحیان انجیلی در آن متفق‌القولند، می‌پردازد.
بخش اول کتاب درباره عقاید مسیحیان است و مؤلف با استناد به کتاب مقدس به بیان و بررسی بعضی از عقاید مسیحیت می‌پردازد. از جمله موضوعاتی که مؤلف در این بخش بدان‌ها پرداخته، عبارتند از: کتاب‌های مقدس، خدا، تثلیث، مشیت الاهی در خلقت و سلطنت و فدیه‌دادن، روح‌القدس و اعمال او، راه نجات، کلیسا و خدمت‌گذاران، آیین مقدس، بقای روح و قیامت بدن. از مطالب مطرح شده در این بخش مشخص می‌شود که مؤلف اعتقادی راسخ به مسیحیت داشته و به دفاع از آن اقدام کرده است. بخش دوم به بیان اعمال و تکالیف مسیحیان می‌پردازد. از جمله تکالیفی که مؤلف در این بخش برای مؤمنان مسیحی درنظر گرفته، عبارتند از: توبه، ایمان به عیسی مسیح، اقرار به مسیح، رفتار و کردار مسیحی، بذل اموار در راه خداوند، قرائت یا شنیدن کلام مقدس و تحصیل آن، دعا و روزه، عبادت، روزه مقدس مسیحی، نکاح و طلاق و آماده بودن از برای رجعت مسیح[۱].
پانویس
- ↑ ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص76-77
منابع مقاله
ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1392ش.