ضياء الفرقان في تفسیر القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[نقوی، محمد تقی]] (نويسنده)
[[نقوی قائنی، سید محمدتقی]] (نويسنده)
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =  
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
خط ۴۴: خط ۴۴:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده: تفسیر]]
[[رده: متون تفاسیر]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۱

ضیاء الفرقان فی تفسیر القرآن تألیف مفسر شیعی سید محمدتقی نقوی قائنی خراسانی (متولد 1308-1398ش)، تفسیر کامل تمامی سور قرآن کریم است که برای سطح متوسط به زبان عربی نگارش و در پانزده جلد منتشر شده است.

ضياء الفرقان في تفسیر القرآن
ضياء الفرقان في تفسیر القرآن
پدیدآوراننقوی قائنی، سید محمدتقی (نويسنده)
ناشرقائن
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1395ش - 1396ش - 1397ش - 1436ق - 1438ق - 1439ق
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد18
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

نویسنده شیوه تفسیری اندیشمندان را متفاوت از هم دانسته بدین صورت که حکیم، اخلاقی، فقیه، ادیب و اجتماعی هر یک از منظر و دیدگاه رشته تخصصی خود به تفسیر قرآن پرداخته‌اند. سپس می‌نویسد: و به همین جهت فراوان به قلبم خطور می‌کرد که قرآن کریم را کامل از جمیع جهات شرح کنم؛ مطابق با آنچه از ظواهر کتاب و محکمات آن، از روایات متواتر و صحیح از اهل‌بیت(ع)، از عقل فطری صحیح که خداوند آن را حجت باطنی انسان قرار داده و با کمک از آیات دیگر، برداشت خواهم کرد.[۱]

نقوی قائنی این کتاب را پس از شرح نهج‌البلاغه به رشته تحریر درآورده است: «چون از تألیف شرح مبسوطم بر نهج‌البلاغه مولایمان امیرالمؤمنین علی(ع) موسوم به مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة فارغ شدم، شروع به تفسیر کلام الهی به‌قدر توانم نمودم و آن همین کتاب است که آن را ضیاء الفرقان فی تفسیر القرآن نامیدم».[۲]

مفسر مباحث هر سوره را در سه بخش لغت، اعراب و تفسیر مطرح کرده است. تنها در سوره حمد بخش دیگری با عنوان «معنی» نیز دیده می‌شود. در بخش لغت، معانی واژگان به‌اختصار بدون اشاره به نام لغوی یا معجم خاصی ذکر شده است. در بخش اعراب وجوه مختلف اعراب بیشتر بدون اشاره به قائلین و گاه با اشاره به قائلین وجوه ذکر شده است. گاه با عبارت «قال بعض العرفاء».[۳]‏ و گاه با تعبیر «قال بعض المفسرین»[۴]‏ به نقل اقوال پرداخته است. مفسر تنها به نقل دیدگاه مفسرین شیعه نپرداخته، بلکه به ذکر نظرات مفسرین اهل‌سنت مانند شافعیه نیز توجه داشته است.[۵]‏ و پس از ذکر نظرات مختلف، دیدگاه خود را نیز با «انا اقول» یا «اقول» مطرح کرده است.[۶]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه، ص10
  2. ر.ک: متن کتاب، ص12
  3. ر.ک: همان، جلد 9، ص312
  4. ر.ک: همان، ص321
  5. ر.ک: همان، جلد 4، ص452-451
  6. ر.ک: همان، جلد 13، ص77 و 78

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها