دروس في علم الأصول (شبیری زنجانی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دروس في علم الأصول (ابهام زدایی)' به 'دروس في علم الأصول (ابهامزدایی)') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|دروس في علم الأصول (ابهامزدایی)}} | |||
'''دروس فی علم الاصول''' تقریرات درس اصول [[شبیری، سید محمدجواد|سید محمدجواد شبیری]] (متولد 1345ش) در موضوع اصول فقه شیعه است. | '''دروس فی علم الاصول''' تقریرات درس اصول [[شبیری، سید محمدجواد|سید محمدجواد شبیری]] (متولد 1345ش) در موضوع اصول فقه شیعه است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۰
دروس في علم الأصول(شبیری زنجانی، محمد جواد) | |
---|---|
پدیدآوران | شبیری، سید محمدجواد (نويسنده) |
ناشر | مؤسسه پژوهشی رای پرداز |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ش2د4 159/8 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، دروس في علم الأصول (ابهامزدایی) را ببینید.
دروس فی علم الاصول تقریرات درس اصول سید محمدجواد شبیری (متولد 1345ش) در موضوع اصول فقه شیعه است.
این تقریرات حاصل مجموعه مباحث اصولی نویسنده در سال 1387-1388 است. آنگونه که در مقدمه کتاب آمده «به دلیل پارهای از مشکلات» نگارش تقریر از جلسه سوم شروع و شمارهگذاری شده است؛ البته خلاصه جلسات اول و دوم در حد امکان در جلسه سوم مطرح شده است. نوشتهها بهصورت گذرا از سوی استاد بررسی شده و اصلاحاتی (بیشتر از جهت ویرایش ادبی) در آن انجام گرفته است.[۱]
این اثر مشتمل بر 96 جلسه درس اصول فقه است. اولین جلسه به بحث مفهوم غایت اختصاص دارد. در ادامه مباحثی چون تفاوت حکمت و علت، مخصصیت علت، مبحث عموم و خصوص، دوران امر بین تخصیص و تخصص، استصحاب عدم ازلی و جمل متعدده متعقب به استثنا مطرح شده است.
چند نکته
- استفاده فراوان از مباحث اصولی پدر بزرگوارشان آیتالله سید موسی شبیری زنجانی که از ایشان تعبیر به «حاج آقا» میکنند.[۲]
- نویسنده در ابتدای جلسات به مباحث گذشته اشاره کرده و با عناوینی چون «چکیده بحثهای سابق» یا «جمعبندی برخی مباحث سابق» مروری بر مباحث گذشته دارد.[۳] گاه نیز خلاصه بحث بهصورت نموداری ارائه شده است.[۴]
- از جمله نقائص تحقیقی که بر این تقریر و آثار مشابه میتوان وارد دانست، نبود هر گونه ارجاع و عدم ذکر منابع آراء برای مراجعه محققین است. در این اثر به شیوه مرسوم دروس حوزوی تنها به نام قائلین اقوال و یا حداکثر گوینده و نام اثر (مرحوم حاج شیخ در «درر») بسنده شده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.