علی علیهالسلام و کمیل: شرح دعای کمیل: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:امام علی(ع)' به 'رده:علی بن ابیطالب(ع)') |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| دعا ( | {{کاربردهای دیگر| دعا (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر| شرح دعای کمیل ( | {{کاربردهای دیگر| شرح دعای کمیل (ابهامزدایی)}} | ||
'''علی و کمیل'''، اثر [[زمردیان، احمد|احمد زمردیان]]، شرحی است بر دعای حضر که [[امام علی علیهالسلام|حضرت امیر(ع)]] بر [[کمیل بن زیاد|کمیل بن زیاد نخعی]] انشا فرمود. | '''علی و کمیل'''، اثر [[زمردیان، احمد|احمد زمردیان]]، شرحی است بر دعای حضر که [[امام علی علیهالسلام|حضرت امیر(ع)]] بر [[کمیل بن زیاد|کمیل بن زیاد نخعی]] انشا فرمود. | ||
شارح در مقدمه، از میل، صحت انتساب دعا به [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و شأن نزول دعا گفته است. آنگاه پس از ذکر فرازی از دعا با استناد به آیات و روایات کوشیده است مفردات آن شرح کند تا سرانجام مفهوم آن فراز روشن گردد. وی به مناسبت سخن گاه | شارح در مقدمه، از میل، صحت انتساب دعا به [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] و شأن نزول دعا گفته است. آنگاه پس از ذکر فرازی از دعا با استناد به آیات و روایات کوشیده است مفردات آن شرح کند تا سرانجام مفهوم آن فراز روشن گردد. وی به مناسبت سخن گاه پارهای از معارف اسلامی و نکات کلامی را نیز یاد کرده است. کتاب چنانکه باید رنگ عرفانی ندارد به دیگر سخن خالی از شور است و بیشتر به شرح لفظ بسنده شده است با این حال مفید است. | ||
از جمله پسندیدههای این کتاب تلاش برای یافتن ریشههای قرآنی فرازهای دعاست که جالب و سودمند افتاده است و بیان پیوند استوار قرآن و دعا در فرهنگ شیعه را مینماید. بحثها خالی نقد و مقایسه است مثلا چون از شفاع بحث شده است از دیدگاههای مخالف یاد نشده است. در جای جای کتاب اشعار ناپخته از شارح آمده است که اگر عیب نباشد بار حسنی هم برای کتاب نیست. | از جمله پسندیدههای این کتاب تلاش برای یافتن ریشههای قرآنی فرازهای دعاست که جالب و سودمند افتاده است و بیان پیوند استوار قرآن و دعا در فرهنگ شیعه را مینماید. بحثها خالی نقد و مقایسه است مثلا چون از شفاع بحث شده است از دیدگاههای مخالف یاد نشده است. در جای جای کتاب اشعار ناپخته از شارح آمده است که اگر عیب نباشد بار حسنی هم برای کتاب نیست. | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[کمیل بن زیاد نخعی]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | [[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | ||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | ||
[[رده: | [[رده:علی بن ابیطالب(ع)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
علی و کمیل | |
---|---|
پدیدآوران | زمردیان، احمد |
ناشر | امیرکبیر |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1364ش |
چاپ | سوم |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP
269 |
علی و کمیل، اثر احمد زمردیان، شرحی است بر دعای حضر که حضرت امیر(ع) بر کمیل بن زیاد نخعی انشا فرمود.
شارح در مقدمه، از میل، صحت انتساب دعا به امیرالمؤمنین(ع) و شأن نزول دعا گفته است. آنگاه پس از ذکر فرازی از دعا با استناد به آیات و روایات کوشیده است مفردات آن شرح کند تا سرانجام مفهوم آن فراز روشن گردد. وی به مناسبت سخن گاه پارهای از معارف اسلامی و نکات کلامی را نیز یاد کرده است. کتاب چنانکه باید رنگ عرفانی ندارد به دیگر سخن خالی از شور است و بیشتر به شرح لفظ بسنده شده است با این حال مفید است.
از جمله پسندیدههای این کتاب تلاش برای یافتن ریشههای قرآنی فرازهای دعاست که جالب و سودمند افتاده است و بیان پیوند استوار قرآن و دعا در فرهنگ شیعه را مینماید. بحثها خالی نقد و مقایسه است مثلا چون از شفاع بحث شده است از دیدگاههای مخالف یاد نشده است. در جای جای کتاب اشعار ناپخته از شارح آمده است که اگر عیب نباشد بار حسنی هم برای کتاب نیست.
برخی مطالب کتاب چنین است: پیوند گفتار امام با قرآن، هر نیرویی ریشه در قدرت باری دارد، جبروت چیست، عزت خداوند یعنی چه، عظمت خداوند از نگاه قرآن، معنای سلطان از دید قرآن، جلوه ظهور اسماءالهی، علم خداوند، نور خداوند و مراتب آن، اسم اعظم، گناهانی که مانع جابت دعاست، اهمیت ذکر خداوند، معنای شفاعت و...[۱].
پانویس
- ↑ رفیعی، بهروز، ص166-167
منابع مقاله
رفیعی، بهروز؛ اخلاق، عرفان و تصوف اسلامی: کتابشناسی توصیفی و موضوعی، تهران، انتشارات بینالمللی هدی، چاپ یکم، 1377ش.