أبوالحسن الشاذلي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR76423J1.jpg
| تصویر =NUR76423J1.jpg
| عنوان = أبوالحسن الشاذلي
| عنوان =أبوالحسن الشاذلي
| عنوان‌های دیگر = حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده
| عنوان‌های دیگر =حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =
[[غریب، مامون]] (نويسنده)
[[غریب، مامون]] (نويسنده)
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =
| کد کنگره =
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = آناهیتا
| ناشر =آناهیتا
| مکان نشر = مصر - قاهره
| مکان نشر =مصر - قاهره
| سال نشر = 2000م
| سال نشر =2000م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE76423AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE76423AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| چاپ =1
| شابک = 977-215-487-0
| شابک =977-215-487-0
| تعداد جلد = 1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 76423
| کتابخانۀ دیجیتال نور =76423
| کتابخوان همراه نور = 76423
| کتابخوان همراه نور =76423
| کد پدیدآور = 15214
| کد پدیدآور =15214
| پس از =  
| پس از =
| پیش از =  
| پیش از =
}}
}}
''' ابوالحسن شاذلی، حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده ''' نوشته [[غریب، مامون|مأمون غریب]] معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های [[شاذلی، ابوالحسن|علی بن عبدالله بن عبد الجبار]] معروف به [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی مغربی]](593-655 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. <ref> ر.ک: 1989م، زرکلی، خیرالدین، ج 4، ص 305 </ref>
''' ابوالحسن شاذلی، حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده''' نوشته [[غریب، مامون|مأمون غریب]] معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های [[شاذلی، ابوالحسن|علی بن عبدالله بن عبد الجبار]] معروف به [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی مغربی]](593-655 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. <ref> ر.ک: 1989م، زرکلی، خیرالدین، ج 4، ص 305 </ref>
مؤلف به خاطر علاقه‌اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]]، این کتاب را تالیف کرده است <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8 </ref>
مؤلف به خاطر علاقه‌اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]]، این کتاب را تألیف کرده است <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8 </ref>
وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. <ref>ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14</ref>.
وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. <ref>ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14</ref>.
سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 </ref>.
سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 </ref>.
در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref>
در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref>
معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه ای دارد. <ref>ر.ک: همان ص 62-63</ref>
معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه‌ای دارد. <ref>ر.ک: همان ص 62-63</ref>
بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. <ref>ر.ک: همان ص 83-93</ref>
بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. <ref>ر.ک: همان ص 83-93</ref>
در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است <ref>ر.ک: همان ص 94- 180</ref>
در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است <ref>ر.ک: همان ص 94- 180</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۹

ابوالحسن شاذلی، حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده نوشته مأمون غریب معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های علی بن عبدالله بن عبد الجبار معروف به ابوالحسن شاذلی مغربی(593-655 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. [۱] مؤلف به خاطر علاقه‌اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تألیف کرده است [۲] وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. [۳]. سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد [۴]. در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. [۵] معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه‌ای دارد. [۶] بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. [۷] در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است [۸]

أبوالحسن الشاذلي
أبوالحسن الشاذلي
پدیدآورانغریب، مامون (نويسنده)
عنوان‌های دیگرحياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده
ناشرآناهیتا
مکان نشرمصر - قاهره
سال نشر2000م
چاپ1
شابک977-215-487-0
زبانعربی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

پانویس

  1. ر.ک: 1989م، زرکلی، خیرالدین، ج 4، ص 305
  2. ر.ک: مقدمه کتاب، ص8
  3. ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14
  4. ر.ک: همان ص 13 -31
  5. ر.ک: همان ص 32-60
  6. ر.ک: همان ص 62-63
  7. ر.ک: همان ص 83-93
  8. ر.ک: همان ص 94- 180

منابع مقاله

  1. متن کتاب
  2. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج 4، ص 305، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م

وابسته‌ها