المصنف في النحو و اللغة و الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'المصنف (ابهام زدایی)' به 'المصنف (ابهام‌زدایی)') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| المصنف ( | {{کاربردهای دیگر| المصنف (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''المنصف في النحو و اللغة و الإعراب'''، نوشته [[فارس، نصرالدین|نصرالدین فارس]] و [[زکریا، عبدالجلیل|عبدالجلیل زکریا]] است. این کتاب فراهم‌آمده از مباحث صرفی، نحوی و لغوی است. نویسندگان بیشتر، خواسته‌اند دیدگاه‌های ادیبان بزرگ عرب را همچون ابن هشام در کتاب [[مغني اللبيب]]، مرادی در کتاب الجبی الداني و هروی در کتاب ازهیه - که نشانه‌های شاخصی در زبان عربی هستند و محصلان در پرتوی آن‌ها می‌توانند راه را در دریای این زبان فخیم بپیمایند - بیاورند و نظریه‌ها را با یکدیگر مقایسه کرده و خوانندگان را به آرای ثابتی در این دانش رسانده و نکته‌های پیچیده‌اش را آشکار کنند<ref>ر.ک: مقدمه چاپ اول، ص1</ref>. | '''المنصف في النحو و اللغة و الإعراب'''، نوشته [[فارس، نصرالدین|نصرالدین فارس]] و [[زکریا، عبدالجلیل|عبدالجلیل زکریا]] است. این کتاب فراهم‌آمده از مباحث صرفی، نحوی و لغوی است. نویسندگان بیشتر، خواسته‌اند دیدگاه‌های ادیبان بزرگ عرب را همچون ابن هشام در کتاب [[مغني اللبيب]]، مرادی در کتاب الجبی الداني و هروی در کتاب ازهیه - که نشانه‌های شاخصی در زبان عربی هستند و محصلان در پرتوی آن‌ها می‌توانند راه را در دریای این زبان فخیم بپیمایند - بیاورند و نظریه‌ها را با یکدیگر مقایسه کرده و خوانندگان را به آرای ثابتی در این دانش رسانده و نکته‌های پیچیده‌اش را آشکار کنند<ref>ر.ک: مقدمه چاپ اول، ص1</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸
| المصنف في النحو و اللغة و الإعراب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فارس، نصرالدین (نويسنده) زکریا، عبد الجلیل (نويسنده) |
| ناشر | دار المعارف |
| مکان نشر | سوریه - حمص |
| سال نشر | 1990م |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المنصف في النحو و اللغة و الإعراب، نوشته نصرالدین فارس و عبدالجلیل زکریا است. این کتاب فراهم‌آمده از مباحث صرفی، نحوی و لغوی است. نویسندگان بیشتر، خواسته‌اند دیدگاه‌های ادیبان بزرگ عرب را همچون ابن هشام در کتاب مغني اللبيب، مرادی در کتاب الجبی الداني و هروی در کتاب ازهیه - که نشانه‌های شاخصی در زبان عربی هستند و محصلان در پرتوی آن‌ها می‌توانند راه را در دریای این زبان فخیم بپیمایند - بیاورند و نظریه‌ها را با یکدیگر مقایسه کرده و خوانندگان را به آرای ثابتی در این دانش رسانده و نکته‌های پیچیده‌اش را آشکار کنند[۱].
نویسندگان بر این باورند که زبان عربی دارای واژه‌ها و اسلوب‌هایی است که می‌شود آن‌ها را بر سبک و سیاق واحدی سامان داد. این واژه‌ها و اسلوب‌ها در کتاب‌های نحویان و فرهنگ‌نامه‌های لغت پراکنده‌اند؛ ازاین‌رو، این وضعیت، دو نویسنده این کتاب را به‌سوی سامان دادن به زبان عربی، سوق داده است[۲].
مبحث‌های کتاب بر اساس حروف الفبا مرتب شده‌اند؛ به این صورت که نخست واژه‌هایی را که با همزه شروع شده‌اند (مثل همزه مفرد، إذ، إذما و...) ذکر کرده‌اند[۳]، سپس واژه‌هایی را که با باء آغاز شده‌اند (مثل باء مفرد، بجل، بل و...)[۴] و به همین ترتیب تا آخر ادامه داده‌اند.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه چاپ اول و متن کتاب.