شرح الأجرومية: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بالدین' به 'بالدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''شرح الآجُرّومیّة'''، شرح [[رملی، احمد بن حمزه|شهاب‌الدین احمد بن حمزه معروف به الشهاب الرملی]] (متوفی 957ق) بر کتاب «[[الأجرومية]]» است که با تحقیق [[شافعی، سید بن شلتوت|سید بن شلتوت شافعی]] منتشر شده است. | '''شرح الآجُرّومیّة'''، شرح [[رملی، احمد بن حمزه|شهاب‌الدین احمد بن حمزه معروف به الشهاب الرملی]] (متوفی 957ق) بر کتاب «[[الأجرومية]]» است که با تحقیق [[شافعی، سید بن شلتوت|سید بن شلتوت شافعی]] منتشر شده است. | ||
«الاجرومیه فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی]] معروف به [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابن آجُرّوم]] (از فقیهان و نحویان بزرگ اهل مغرب و متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبان‌های مختلف ترجمه شده است و شروح مختلفی بر آن نگاشته شده است . | «الاجرومیه فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی]] معروف به [[ابن آجروم، محمد بن محمد|ابن آجُرّوم]] (از فقیهان و نحویان بزرگ اهل مغرب و متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبان‌های مختلف ترجمه شده است و شروح مختلفی بر آن نگاشته شده است. | ||
شرح احمد بن حمزه از جمله شروح ارزشمندی است که حاوی بیشتر مسائل نحو و ابواب آن است. این شرح مشتمل بر دقائقی که جز در کتب مفصل وجود ندارد و با عباراتی منقح بیان شده است. همچنین موضوعات کتاب با شواهد شعری و بیشتر با آیات قرآنی تبیین شده است؛ البته گاه از احادیث نیز استفاده شده است<ref>مقدمه محقق، ص5</ref>. | شرح احمد بن حمزه از جمله شروح ارزشمندی است که حاوی بیشتر مسائل نحو و ابواب آن است. این شرح مشتمل بر دقائقی که جز در کتب مفصل وجود ندارد و با عباراتی منقح بیان شده است. همچنین موضوعات کتاب با شواهد شعری و بیشتر با آیات قرآنی تبیین شده است؛ البته گاه از احادیث نیز استفاده شده است<ref>مقدمه محقق، ص5</ref>. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
# استخراج احادیث مذکور در کتاب. | # استخراج احادیث مذکور در کتاب. | ||
# انتساب شواهد شعری به صاحبانش با ذکر محل شاهد در بیت. | # انتساب شواهد شعری به صاحبانش با ذکر محل شاهد در بیت. | ||
# همچنانکه مصحح برخی از فوائد، نکات، مسائل، شواهد شعری، مثال‌ها و ... را در حاشیه شرح ذکر کرده است. | # همچنانکه مصحح برخی از فوائد، نکات، مسائل، شواهد شعری، مثال‌ها و... را در حاشیه شرح ذکر کرده است. | ||
# ذکر برخی عناوین مهم مطالب که در پاورقی با لفظ «م» تذکر داده شده است<ref>همان، ص8-9</ref>. | # ذکر برخی عناوین مهم مطالب که در پاورقی با لفظ «م» تذکر داده شده است<ref>همان، ص8-9</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۹
| شرح الأجرومية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رملی، احمد بن حمزه (نويسنده) شافعی، سید بن شلتوت (محقق و مصحح) |
| ناشر | مکتبة مجد الاسلام |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2006م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح الآجُرّومیّة، شرح شهاب‌الدین احمد بن حمزه معروف به الشهاب الرملی (متوفی 957ق) بر کتاب «الأجرومية» است که با تحقیق سید بن شلتوت شافعی منتشر شده است.
«الاجرومیه فی قواعد علم العربیة» کتابی است مشهور در زمینه علم «نحو» که توسط ابوعبدالله محمد بن داود الصنهاجی معروف به ابن آجُرّوم (از فقیهان و نحویان بزرگ اهل مغرب و متوفی 723ق) نگاشته شده است. این کتاب تا به حال به زبان‌های مختلف ترجمه شده است و شروح مختلفی بر آن نگاشته شده است.
شرح احمد بن حمزه از جمله شروح ارزشمندی است که حاوی بیشتر مسائل نحو و ابواب آن است. این شرح مشتمل بر دقائقی که جز در کتب مفصل وجود ندارد و با عباراتی منقح بیان شده است. همچنین موضوعات کتاب با شواهد شعری و بیشتر با آیات قرآنی تبیین شده است؛ البته گاه از احادیث نیز استفاده شده است[۱].
شارح متأثر از مکتب نحوی ابن هشام است و لذا از کتب ابن هشام مانند القطر، الشذور، المغنی و مانند آن عباراتی را نقل کرده است[۲].
از جمله کارهایی که محقق کتاب سید بن شلتوت شافعی بر این کتاب انجام داده عبارت است از:
- تحقیق و تصحیح کتاب با استفاده از دو نسخه خطی و با عرضه متن کتاب بر کتب نحوی و جستجوی منبع عبارت.
- استخراج احادیث مذکور در کتاب.
- انتساب شواهد شعری به صاحبانش با ذکر محل شاهد در بیت.
- همچنانکه مصحح برخی از فوائد، نکات، مسائل، شواهد شعری، مثال‌ها و... را در حاشیه شرح ذکر کرده است.
- ذکر برخی عناوین مهم مطالب که در پاورقی با لفظ «م» تذکر داده شده است[۳].
پانویس
منبع مقاله
مقدمه و متن کتاب