نخعی، اسود بن یزید: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابوعبدالرحمن اسود بن یزید نخعی کوفی | نام‌های دیگر = اسود بن یزید | لقب = | تخلص = | نسب = نخعی کوفی | نام پدر = یزید | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | مح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
ابوعبدالرحمان | '''ابوعبدالرحمان اَسْوَدِ بْن یزیدِ نَخَعی کوفى'''(متوفای 75ق) از تابعان بزرگ مخضرم و از اصحاب [[عبدالله بن مسعود|عبداللّه بن مسعود]] است و از حذیفه و بلال و [[امام علی علیه‌السلام|على علیه‌السّلام]] حدیث نقل کرده است؛ او درک عمیقى از کتاب خدا داشت. فردى ثقه، با صلاح و تقوا و زاهد بود. | ||
== اسود در کلام بزرگان== | == اسود در کلام بزرگان== | ||
ابن حبان او را در زمره ثقات آورده مى‌گوید: «فقیه و زاهد بود». پسرش عبدالرحمان و برادرش عبدالرحمان و پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعى و عده‌اى دیگر از او حدیث نقل کرده‌اند. عده‌اى او را از صحابه دانسته‌اند؛ چون پیامبر را در زمان حیات درک کرده بود. در سال 75 وفات یافت. ابن سعد مى‌گوید: «او از عمر و على و ابن مسعود و سلمان حدیث نقل کرده، ولى از عثمان چیزى نقل نکرده است». | [[ابن حبان، محمد بن حبان|ابن حبان]] او را در زمره ثقات آورده مى‌گوید: «فقیه و زاهد بود». پسرش عبدالرحمان و برادرش عبدالرحمان و پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعى و عده‌اى دیگر از او حدیث نقل کرده‌اند. عده‌اى او را از صحابه دانسته‌اند؛ چون پیامبر را در زمان حیات درک کرده بود. در سال 75 وفات یافت. ابن سعد مى‌گوید: «او از عمر و على و ابن مسعود و سلمان حدیث نقل کرده، ولى از عثمان چیزى نقل نکرده است». | ||
==وثاقت او== | ==وثاقت او== | ||
او از نسبت‌هاى ناروا که به مسروق- همتاى او- داده شده در امان نمانده است. | او از نسبت‌هاى ناروا که به مسروق- همتاى او- داده شده در امان نمانده است. | ||
هر چه در مدح و قدح مسروق گفته شده درباره او نیز گفته شده، ولى خواهیم گفت که جو حاکم بر علماى کوفه به ویژه اصحاب عبداللّه بن | هر چه در مدح و قدح مسروق گفته شده درباره او نیز گفته شده، ولى خواهیم گفت که جو حاکم بر علماى کوفه به ویژه اصحاب [[عبدالله بن مسعود|عبداللّه بن مسعود]]، اکثرا گرایش به ولایت کبراى مولا امیرمؤمنان و خاندان نبوت بود؛ زیرا استاد بزرگشان، صحابى جلیل عبداللّه بن مسعود، بدین‌سان آنان را تربیت نموده و ساخته بود. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، | معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1402]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۸
| نخعی، اسود بن یزید | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابوعبدالرحمن اسود بن یزید نخعی کوفی |
| نام‌های دیگر | اسود بن یزید |
| نسب | نخعی کوفی |
| نام پدر | یزید |
| رحلت | 75ق |
| مدفن | کوفه |
| فرزندان | عبدالرحمن |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | عبدالله بن مسعود |
ابوعبدالرحمان اَسْوَدِ بْن یزیدِ نَخَعی کوفى(متوفای 75ق) از تابعان بزرگ مخضرم و از اصحاب عبداللّه بن مسعود است و از حذیفه و بلال و على علیه‌السّلام حدیث نقل کرده است؛ او درک عمیقى از کتاب خدا داشت. فردى ثقه، با صلاح و تقوا و زاهد بود.
اسود در کلام بزرگان
ابن حبان او را در زمره ثقات آورده مى‌گوید: «فقیه و زاهد بود». پسرش عبدالرحمان و برادرش عبدالرحمان و پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعى و عده‌اى دیگر از او حدیث نقل کرده‌اند. عده‌اى او را از صحابه دانسته‌اند؛ چون پیامبر را در زمان حیات درک کرده بود. در سال 75 وفات یافت. ابن سعد مى‌گوید: «او از عمر و على و ابن مسعود و سلمان حدیث نقل کرده، ولى از عثمان چیزى نقل نکرده است».
وثاقت او
او از نسبت‌هاى ناروا که به مسروق- همتاى او- داده شده در امان نمانده است.
هر چه در مدح و قدح مسروق گفته شده درباره او نیز گفته شده، ولى خواهیم گفت که جو حاکم بر علماى کوفه به ویژه اصحاب عبداللّه بن مسعود، اکثرا گرایش به ولایت کبراى مولا امیرمؤمنان و خاندان نبوت بود؛ زیرا استاد بزرگشان، صحابى جلیل عبداللّه بن مسعود، بدین‌سان آنان را تربیت نموده و ساخته بود.
وفات
در سال 75 وفات یافت[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص367-368
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.