مأة وصية للإمام علي(ع): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع مقاله: {{امام علی علیهالسلام}}) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
{{امام علی علیهالسلام}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۶: | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط محسن عزیزی]] | ||
[[رده:امام علی(ع)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۴
مأة وصية للإمام علي(ع) | |
---|---|
پدیدآوران | دخیل، احمد علی (نويسنده) |
ناشر | دارالمرتضی |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1421ق. = 2001م. |
چاپ | دوم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /د3م2 / 140/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
100 وصية للإمام علي(ع)، تألیف احمد علی دخیل (معاصر)، مشتمل بر یکصد توصیه و وصیت منثور و منظوم امام علی(ع) خطاب به فرزندان، اصحاب و عموم مردم با هدف ارشاد و اصلاح بشریت تا پایان عالم است.
کتاب با زندگینامه مختصر امام علی(ع) آغاز شده است. نویسنده، سخن از امام علی(ع) را از حوصله مجلدات و از حد شمار خارج میداند؛ چراکه اگر همه درختان قلم و همه دریاها جوهر و انس و جن نویسنده و محاسبهگر شوند، نمیتوانند فضائل امیرالمؤمنین(ع) را شمارش کنند. لذا در این مجال، اجمالی از حیات و سیره و مناقب آن حضرت ذکر شده است[۱].
نویسنده، جایگاه امام علی(ع) در عهد خلفای سهگانه را بهمنزله ناصح امینی میداند که مصلحت اسلام و مسلمین را نصب عین خود قرار داده است[۲]. در ادامه مقدمه، به برخی از مناقب حضرت در آیات و روایات[۳] و در انتهای مقدمه، به مراتب والای عبادت، زهد، سخاوت، علم و فصاحت امیرالمؤمنین علی(ع) اشاره شده است[۴].
وصایای امام علی(ع) با ترساندن از مرگ آغاز شده است. آن حضرت یاد مرگ را سبب و عامل توجه به آخرت و فرمانبری انسان دانستهاند: «اگر آنچه را رفتگان شما دیدهاند مىدیدید، هر آینه بىتاب مىشدید و وحشت مىکردید و حرفشنوى مىداشتید و فرمان مىبردید. امّا آنچه آنها دیدهاند، از شما پوشیده است و زود باشد که پرده فروافتد»[۵].
دومین وصیت، کلامی فصیح در دعوت به آخرت است: «آخرین منزل، رویاروى شماست و مرگ پشت سرتان و با آواز خود شما را به پیش مىراند؛ سبکبار شوید تا برسید؛ زیرا آنان که از پیش رفتهاند، چشم به راه شما واپسماندگانند»[۶].
دعوت به آخرت، ذم دنیا، دعوت به زهد، تقوای الهی، آمادگی برای مرگ، نهی از سوء ظن، کثرت کلام، معصیت و وصیت و نصیحت حسنین(ع) و عبدالله بن عباس و... از جمله موضوعات وصایای امام علی(ع) است.
از وصیت 89 به بعد، وصایای منظوم امام(ع) در توصیه به مکارم اخلاق، صبر، تربیت فرزندان، توصیه به تقوا و مانند آن است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.