منتهى الأرب: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR100368J1.jpg | عنوان = منتهى الأرب | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = صفی پوری، عبد الرحیم بن عبد الکریم (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = | مکان نشر = | سال نشر = 13سده | کد...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '<ref >' به '<ref>') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[صفی‌پوری، عبدالرحیم بن عبدالکریم]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''منتهى الأرب في لغات العرب'''، اثری از عبدالرحیم بن عبدالکریم صفى‌پورى هندى (زنده 1253ق) از ادیبان سده سیزدهم در موضوع ادبیات (لغت) است. | '''منتهى الأرب في لغات العرب'''، اثری از [[صفی‌پوری، عبدالرحیم بن عبدالکریم|عبدالرحیم بن عبدالکریم صفى‌پورى هندى]] (زنده 1253ق) از ادیبان سده سیزدهم در موضوع ادبیات (لغت) است. | ||
نوشتار حاضر، فرهنگ‌نامه عربى - فارسى است که در کشور هند بسیار معروف است و در حقیقت ترجمه قاموس محیط با اضافاتى از صحاح و دیوان الادب و تاج المصادر و غیره است<ref>ر.ک: استورى، چارلز آمبروز، ج2، ص855؛ مشار خان‌بابا، ج3، ص829</ref>. | نوشتار حاضر، فرهنگ‌نامه عربى - فارسى است که در کشور هند بسیار معروف است و در حقیقت ترجمه [[القاموس المحيط|قاموس محیط]] با اضافاتى از [[الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية|صحاح]] و دیوان الادب و [[تاج المصادر]] و غیره است<ref>ر.ک: استورى، چارلز آمبروز، ج2، ص855؛ مشار خان‌بابا، ج3، ص829</ref>. | ||
نگارش این کتاب، در سال 1257ق یا 1251ق پایان پذیرفته است<ref>ر.ک: بغدادی، اسماعیل، ج2، ص571؛ مشار، خان‌بابا، ج3، ص529</ref>. | نگارش این کتاب، در سال 1257ق یا 1251ق پایان پذیرفته است<ref>ر.ک: بغدادی، اسماعیل، ج2، ص571؛ مشار، خان‌بابا، ج3، ص529</ref>. | ||
مؤلف، براى تنظیم این لغت‌نامه اساسى مفصّل از کتاب‌هاى معتبر لغت عربى به عربى و عربى به فارسى مثل صحاح و دیوان الادب و تاج المصادر و صراح اللغه و جز آنها استفاده کرده و لغت‌نامه تازه و کاملى از زبان تازى به فارسى ترتیب داده است<ref >ر.ک: صفا، ذبیح‌الله، ج5، ص411</ref>. | مؤلف، براى تنظیم این لغت‌نامه اساسى مفصّل از کتاب‌هاى معتبر لغت عربى به عربى و عربى به فارسى مثل صحاح و دیوان الادب و تاج المصادر و صراح اللغه و جز آنها استفاده کرده و لغت‌نامه تازه و کاملى از زبان تازى به فارسى ترتیب داده است<ref>ر.ک: صفا، ذبیح‌الله، ج5، ص411</ref>. | ||
واژهها در این لغت‌نامه به‌ترتیب حرف اول و دوم با رعایت ریشههاى آنها مرتب شده و عبارت‌ها و تعبیرها و معادل‌هاى فارسى که در توضیح واژههاى عربى آورده، بسیار استادانه و اصیل است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
لغتنویسان بزرگ دوران اخیر ایران مثل [[نفیسی، علی‌اکبر|ناظم‌الاطبّاء نفیسى]] در «فرنودسار» و [[دهخدا، علی‌اکبر|على‌اکبر دهخدا]] در «[[لغت‌نامه دهخدا|لغت‌نامه دهخدا]]» از آن کتاب بسیار بهرهور شدهاند<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
کتاب در بیست‌وهشت بخش تنظیم شده است. | کتاب در بیست‌وهشت بخش تنظیم شده است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۲
| منتهى الأرب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفی‌پوری، عبدالرحیم بن عبدالکریم (نويسنده) |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
منتهى الأرب في لغات العرب، اثری از عبدالرحیم بن عبدالکریم صفى‌پورى هندى (زنده 1253ق) از ادیبان سده سیزدهم در موضوع ادبیات (لغت) است.
نوشتار حاضر، فرهنگ‌نامه عربى - فارسى است که در کشور هند بسیار معروف است و در حقیقت ترجمه قاموس محیط با اضافاتى از صحاح و دیوان الادب و تاج المصادر و غیره است[۱].
نگارش این کتاب، در سال 1257ق یا 1251ق پایان پذیرفته است[۲].
مؤلف، براى تنظیم این لغت‌نامه اساسى مفصّل از کتاب‌هاى معتبر لغت عربى به عربى و عربى به فارسى مثل صحاح و دیوان الادب و تاج المصادر و صراح اللغه و جز آنها استفاده کرده و لغت‌نامه تازه و کاملى از زبان تازى به فارسى ترتیب داده است[۳].
واژهها در این لغت‌نامه به‌ترتیب حرف اول و دوم با رعایت ریشههاى آنها مرتب شده و عبارت‌ها و تعبیرها و معادل‌هاى فارسى که در توضیح واژههاى عربى آورده، بسیار استادانه و اصیل است[۴].
لغتنویسان بزرگ دوران اخیر ایران مثل ناظم‌الاطبّاء نفیسى در «فرنودسار» و على‌اکبر دهخدا در «لغت‌نامه دهخدا» از آن کتاب بسیار بهرهور شدهاند[۵].
کتاب در بیست‌وهشت بخش تنظیم شده است. در این کتاب، اسماء در ابتدا ذکر شده و مصدر، برخی صفات و اسم مصدر در ذیل فعل مذکور گردیده است. نظر به اختصار در تعیین ابواب ثلاثی شش‌گانه، به ذکر ماضی و مصدر آن بعد از تسطیر حروف نخستین از اسمای ابواب مسطور به‌طور رمز اکتفا شده و معنی دیگر که در آن باب با اتحاد مصدر مشارکتی داشته به لفظ ماضی ذکر شده است. ابواب غیر ثلاثی نیز که به دلیل تمایز آنها به‌واسطه صیغ و مصدر از تعیین بی‌نیاز بوده تنها به ذکر صیغه ماضی این افعال اکتفا شده است. در خصوص صفات نیز هر صفتی که فعلش مستعمل نبوده و در آن معنی یافت نشده، به‌جای فعل آمده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- استورى، چارلز آمبروز، «ادبیات فارسى بر مبناى تألیف استورى»، مترجم: برگل، یورى انوخوویچ و دیگران، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1362ش، چاپ اول.
- بغدادى، اسماعیل، «إيضاح المكنون في الذيل على كشف الظنون»، بیروت، دارإحياء التراث العربي، بی‌تا، چاپ اول.
- صفا، ذبیح‌الله، «تاریخ ادبیات در ایران»، تهران، فردوس، 1378ش، چاپ هشتم.
- مشار، خان‌بابا، «مؤلفین کتب چاپى فارسى و عربى»، تهران، بی‌نا، بی‌تا، چاپ اول.