پیامبر اعظم صلیاللهعلیهوآله در کلیات اقبال لاهوری: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13198J1.jpg | عنوان = پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری | عنوان‌های دیگر = چشم هند ** دیوان. شرح | پدیدآورندگان | پدیدآوران = فاضلی، قادر (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف7 د9083 9239 PIR...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'پیامبر اعظم (ابهام زدایی)' به 'پیامبر اعظم (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /الف7 د9083 9239 PIR | | کد کنگره = /الف7 د9083 9239 PIR | ||
| موضوع =اقبال لاهوری، محمد، 1877 - 1938م. دیوان - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 14 - تاریخ و نقد - محمد (ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - در ادبیات | | موضوع =اقبال لاهوری، محمد، 1877 - 1938م. دیوان - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 14 - تاریخ و نقد - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - در ادبیات | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = فضيلت علم | | ناشر = فضيلت علم | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| پیامبر اعظم (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''پیامبر اعظم(ص) در کلیات اقبال لاهوری''' اثر فاضل | '''پیامبر اعظم(ص) در کلیات اقبال لاهوری''' اثر [[فاضلی، قادر|فاضل قادری]]، معرفی و شرح و توضیح ابیاتی از کلیات اشعار اقبال لاهوری است که در وصف پیامبر(ص) و خاندان پاک او(ع) سروده شده است. | ||
هيچ شاعرى در جهان اسلام يافت نمى‌شود كه در وصف پیامبر(ص) و خاندان او(ع)، ابراز عشق و محبت نكرده باشد. بعضى از شاعران كه جنبه عرفانى قوى‌ترى داشته‌اند از جهات عرفانى و آنكه از جنبه سياسى دقيق‌تر بوده است، از جهت سياست و هرکدام از ظن خود یار او شده و در عظمت وى سخن گفته و شعر سروده‌اند. اقبال لاهورى از نوادر شاعرانى است كه در چندين جهت و از ابعاد گوناگون در شأن ایشان سخن گفته است، به‌گونه‌ای كه در جاى‌جاى ديوان او، به بهانه‌هاى مختلف، به قول و فعل و سيره آن حضرت(ص) استناد شده است. نویسنده، از اول ديوان اقبال تا پايان آن پيش رفته و هر جا سخن از وجود مقدس رسول اعظم(ص) شده را به شرح و بسط پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | هيچ شاعرى در جهان اسلام يافت نمى‌شود كه در وصف پیامبر(ص) و خاندان او(ع)، ابراز عشق و محبت نكرده باشد. بعضى از شاعران كه جنبه عرفانى قوى‌ترى داشته‌اند از جهات عرفانى و آنكه از جنبه سياسى دقيق‌تر بوده است، از جهت سياست و هرکدام از ظن خود یار او شده و در عظمت وى سخن گفته و شعر سروده‌اند. اقبال لاهورى از نوادر شاعرانى است كه در چندين جهت و از ابعاد گوناگون در شأن ایشان سخن گفته است، به‌گونه‌ای كه در جاى‌جاى ديوان او، به بهانه‌هاى مختلف، به قول و فعل و سيره آن حضرت(ص) استناد شده است. نویسنده، از اول ديوان اقبال تا پايان آن پيش رفته و هر جا سخن از وجود مقدس رسول اعظم(ص) شده را به شرح و بسط پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | ||
به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به برخی از عناوین و مطالب مطرح شده تحت هر عنوان، به‌صورت مختصر، اشاره می‌شود: | به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به برخی از عناوین و مطالب مطرح شده تحت هر عنوان، به‌صورت مختصر، اشاره می‌شود: | ||
1- مقام مطلق رسول اعظم(ص): | |||
از نظر اقبال، پیامبر(ص) داراى مقام مطلق و بى‌نهايتى است كه وى را از هر تعلقى جز تعلق به حضرت بارى‌تعالى جدا ساخته است. اگرچه ظاهراً از قوم عرب و از شهر مكه است، لكن باطناً و حقيقتاً از همه اين امور جدا بوده و جوهره او جداى از اين امور است: | از نظر اقبال، پیامبر(ص) داراى مقام مطلق و بى‌نهايتى است كه وى را از هر تعلقى جز تعلق به حضرت بارى‌تعالى جدا ساخته است. اگرچه ظاهراً از قوم عرب و از شهر مكه است، لكن باطناً و حقيقتاً از همه اين امور جدا بوده و جوهره او جداى از اين امور است: | ||
خویش را خود عبدهو فرموده است | {{شعر}} | ||
عبدهو از فهم تو بالاتر است | {{ب|''پیش او گیتی جبین فرسوده است ''|2='' خویش را خود عبدهو فرموده است ''}} | ||
زان که او هم آدم و هم جوهر است | {{ب|''عبدهو از فهم تو بالاتر است ''|2=''زان که او هم آدم و هم جوهر است''}} | ||
جوهر او نی عرب نی اعجم است | {{ب|''جوهر او نی عرب نی اعجم است ''|2=''آدم است و هم ز آدم اقدم است...''<ref>متن کتاب، ص10- 11</ref>}} | ||
آدم است و هم ز آدم اقدم است... | {{پایان شعر}} | ||
2- مقام مصطفی(ص) در دل مسلم: | |||
اقبال در مثنوی اول کتاب خود، به بیان عظمت خودی پرداخته و نقش خودشناسی را در احیاء جوامع اسلامی گوشزد می‌کند که این مقام، از توجه به مقام مصطفی(ص) شکوفا می‌شود: | اقبال در مثنوی اول کتاب خود، به بیان عظمت خودی پرداخته و نقش خودشناسی را در احیاء جوامع اسلامی گوشزد می‌کند که این مقام، از توجه به مقام مصطفی(ص) شکوفا می‌شود: | ||
دل ز عشق او توانا می‌شود | |||
خاک همدوش ثریا می‌شود | {{شعر}} | ||
در دل مسلم مقام مصطفی است | {{ب|''دل ز عشق او توانا می‌شود ''|2=''خاک همدوش ثریا می‌شود''}} | ||
آبروی ما ز نام مصطفی است... | {{ب|''در دل مسلم مقام مصطفی است ''|2=''آبروی ما ز نام مصطفی است...''<ref>همان، ص15</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
{{پیامبر اعظم(ص)}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۷
| پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضلی، قادر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | چشم هند ** دیوان. شرح |
| ناشر | فضيلت علم |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7393-19-9 |
| موضوع | اقبال لاهوری، محمد، 1877 - 1938م. دیوان - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 14 - تاریخ و نقد - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - در ادبیات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف7 د9083 9239 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، پیامبر اعظم (ابهام‌زدایی) را ببینید.
پیامبر اعظم(ص) در کلیات اقبال لاهوری اثر فاضل قادری، معرفی و شرح و توضیح ابیاتی از کلیات اشعار اقبال لاهوری است که در وصف پیامبر(ص) و خاندان پاک او(ع) سروده شده است.
هيچ شاعرى در جهان اسلام يافت نمى‌شود كه در وصف پیامبر(ص) و خاندان او(ع)، ابراز عشق و محبت نكرده باشد. بعضى از شاعران كه جنبه عرفانى قوى‌ترى داشته‌اند از جهات عرفانى و آنكه از جنبه سياسى دقيق‌تر بوده است، از جهت سياست و هرکدام از ظن خود یار او شده و در عظمت وى سخن گفته و شعر سروده‌اند. اقبال لاهورى از نوادر شاعرانى است كه در چندين جهت و از ابعاد گوناگون در شأن ایشان سخن گفته است، به‌گونه‌ای كه در جاى‌جاى ديوان او، به بهانه‌هاى مختلف، به قول و فعل و سيره آن حضرت(ص) استناد شده است. نویسنده، از اول ديوان اقبال تا پايان آن پيش رفته و هر جا سخن از وجود مقدس رسول اعظم(ص) شده را به شرح و بسط پرداخته است[۱].
به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به برخی از عناوین و مطالب مطرح شده تحت هر عنوان، به‌صورت مختصر، اشاره می‌شود: 1- مقام مطلق رسول اعظم(ص): از نظر اقبال، پیامبر(ص) داراى مقام مطلق و بى‌نهايتى است كه وى را از هر تعلقى جز تعلق به حضرت بارى‌تعالى جدا ساخته است. اگرچه ظاهراً از قوم عرب و از شهر مكه است، لكن باطناً و حقيقتاً از همه اين امور جدا بوده و جوهره او جداى از اين امور است:
| پیش او گیتی جبین فرسوده است | خویش را خود عبدهو فرموده است | |
| عبدهو از فهم تو بالاتر است | زان که او هم آدم و هم جوهر است | |
| جوهر او نی عرب نی اعجم است | آدم است و هم ز آدم اقدم است...[۲] |
2- مقام مصطفی(ص) در دل مسلم: اقبال در مثنوی اول کتاب خود، به بیان عظمت خودی پرداخته و نقش خودشناسی را در احیاء جوامع اسلامی گوشزد می‌کند که این مقام، از توجه به مقام مصطفی(ص) شکوفا می‌شود:
| دل ز عشق او توانا می‌شود | خاک همدوش ثریا می‌شود | |
| در دل مسلم مقام مصطفی است | آبروی ما ز نام مصطفی است...[۳] |
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.