الجمعة منبر و محراب: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علیهمالسلام' به ' علیهمالسلام') |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
کتاب حاضر مشتمل بر مباحث متنوعی در موضوعات عبادی، اعتقادی، اخلاقی و دیدگاههای [[فضلالله، سید محمدحسین|آیتالله سید محمدحسین فضلالله]] در مناسبتهای عمومی –اسلامی، مسیحی و وطنی- و نیز مشتمل بر دیدگاههای شریعت اسلامی در وقایع مختلف سیاسی است که در سال 1988م رخداده است. اهمیت این کتاب ازاینجهت است که همزمان با یکی از سالهای سخت لبنان است که آغاز تعداد زیادی از فتنههای طایفهای، مذهبی و منطقهای مانند شعلهورشدن انتفاضه بزرگ فلسطین و مراحل پایانی جنگ ایران و عراق بود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-8</ref> | کتاب حاضر مشتمل بر مباحث متنوعی در موضوعات عبادی، اعتقادی، اخلاقی و دیدگاههای [[فضلالله، سید محمدحسین|آیتالله سید محمدحسین فضلالله]] در مناسبتهای عمومی –اسلامی، مسیحی و وطنی- و نیز مشتمل بر دیدگاههای شریعت اسلامی در وقایع مختلف سیاسی است که در سال 1988م رخداده است. اهمیت این کتاب ازاینجهت است که همزمان با یکی از سالهای سخت لبنان است که آغاز تعداد زیادی از فتنههای طایفهای، مذهبی و منطقهای مانند شعلهورشدن انتفاضه بزرگ فلسطین و مراحل پایانی جنگ ایران و عراق بود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص9-8</ref> | ||
ارشاد و هدایت مردم از جمله وظایف ائمه جمعه است. در یکی از خطبههای کتاب از حقیقت زهد سخن رفته است: شخصی نزد یکی از ائمه اهلبیت علیهمالسلام رسید و پرسید: زهد در دنیا چیست؟ امام در پاسخ زهد را عبارت از ترک حرام دانسته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 41-40</ref> | ارشاد و هدایت مردم از جمله وظایف ائمه جمعه است. در یکی از خطبههای کتاب از حقیقت زهد سخن رفته است: شخصی نزد یکی از ائمه اهلبیت علیهمالسلام رسید و پرسید: زهد در دنیا چیست؟ امام در پاسخ زهد را عبارت از ترک حرام دانسته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 41-40</ref> | ||
در یکی از خطبهها از موضوع دین و سیاست سخن رفته است. خطیب معتقد است: «فی الصلاة سیاستکم و فی السیاسة روح صلاتکم»؛ لذا بین نماز و جهاد و عبادت و سیاست جدایی نیست و میتوان نماز را تفسیر سیاسی کرد؛ مانند ایستادگی در برابر مستکبرین و تمامی ستمگران.<ref>ر.ک: همان، ص 74</ref> | در یکی از خطبهها از موضوع دین و سیاست سخن رفته است. خطیب معتقد است: «فی الصلاة سیاستکم و فی السیاسة روح صلاتکم»؛ لذا بین نماز و جهاد و عبادت و سیاست جدایی نیست و میتوان نماز را تفسیر سیاسی کرد؛ مانند ایستادگی در برابر مستکبرین و تمامی ستمگران.<ref>ر.ک: همان، ص 74</ref> | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در فراز دیگری از کتاب به پذیرش صلح توسط ایران اسلامی اشاره شده است. خطیب در توضیح این واقعه به محاصره ایران توسط تمام کشورهای دنیا اشاره کرده است. وی به استفاده گسترده از سلاح شیمیایی بر ضد ایران اشاره کرده که وسیله دفاعی در مواجهه با آن وجود ندارد. در حقیقت امر دائر بین اسقاط انقلاب و جمهوری و توقف جنگ و بقای انقلاب بوده است؛ لذا توقف جنگ به مصلحت اسلام بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص 509</ref> | در فراز دیگری از کتاب به پذیرش صلح توسط ایران اسلامی اشاره شده است. خطیب در توضیح این واقعه به محاصره ایران توسط تمام کشورهای دنیا اشاره کرده است. وی به استفاده گسترده از سلاح شیمیایی بر ضد ایران اشاره کرده که وسیله دفاعی در مواجهه با آن وجود ندارد. در حقیقت امر دائر بین اسقاط انقلاب و جمهوری و توقف جنگ و بقای انقلاب بوده است؛ لذا توقف جنگ به مصلحت اسلام بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص 509</ref> | ||
نویسنده، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] را در خلوص و جهاد نماد اسلام میداند. وی اعلام میکند که ما با ایران فارسی و ایران ایرانی نیستیم؛ بلکه با ایران اسلامی است و با [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] هستیم؛ چراکه او انسانی است که دعوت به اسلام میکند. همان گونه که نبی (ص) و [[امام علی علیهالسلام|علی (ع)]] دعوت به اسلام کردند.<ref>ر.ک: همان، ص262-261</ref> | نویسنده، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] را در خلوص و جهاد نماد اسلام میداند. وی اعلام میکند که ما با ایران فارسی و ایران ایرانی نیستیم؛ بلکه با ایران اسلامی است و با [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] هستیم؛ چراکه او انسانی است که دعوت به اسلام میکند. همان گونه که نبی(ص) و [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] دعوت به اسلام کردند.<ref>ر.ک: همان، ص262-261</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:فقه و اصول]] | |||
[[رده:مباحث خاص فقه]] | |||
[[رده:عبادات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۴
الجمعة منبر و محراب | |
---|---|
پدیدآوران | فضلالله، محمدحسین (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | توثیق لخطب الجمعة 1988 |
ناشر | دار الملاک للطباعة و النشر و التوزیع |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1418ق - 1997م |
چاپ | 2 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ف۶ج۸ 187/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الجمعة منبر و محراب مشتمل بر خطبههای نمازجمعه علامه سید محمدحسین فضلالله (1314-1389ش/1935-2010م) در سال 1988م است.
کتاب حاضر مشتمل بر مباحث متنوعی در موضوعات عبادی، اعتقادی، اخلاقی و دیدگاههای آیتالله سید محمدحسین فضلالله در مناسبتهای عمومی –اسلامی، مسیحی و وطنی- و نیز مشتمل بر دیدگاههای شریعت اسلامی در وقایع مختلف سیاسی است که در سال 1988م رخداده است. اهمیت این کتاب ازاینجهت است که همزمان با یکی از سالهای سخت لبنان است که آغاز تعداد زیادی از فتنههای طایفهای، مذهبی و منطقهای مانند شعلهورشدن انتفاضه بزرگ فلسطین و مراحل پایانی جنگ ایران و عراق بود.[۱]
ارشاد و هدایت مردم از جمله وظایف ائمه جمعه است. در یکی از خطبههای کتاب از حقیقت زهد سخن رفته است: شخصی نزد یکی از ائمه اهلبیت علیهمالسلام رسید و پرسید: زهد در دنیا چیست؟ امام در پاسخ زهد را عبارت از ترک حرام دانسته است.[۲]
در یکی از خطبهها از موضوع دین و سیاست سخن رفته است. خطیب معتقد است: «فی الصلاة سیاستکم و فی السیاسة روح صلاتکم»؛ لذا بین نماز و جهاد و عبادت و سیاست جدایی نیست و میتوان نماز را تفسیر سیاسی کرد؛ مانند ایستادگی در برابر مستکبرین و تمامی ستمگران.[۳]
در فراز دیگری از کتاب به پذیرش صلح توسط ایران اسلامی اشاره شده است. خطیب در توضیح این واقعه به محاصره ایران توسط تمام کشورهای دنیا اشاره کرده است. وی به استفاده گسترده از سلاح شیمیایی بر ضد ایران اشاره کرده که وسیله دفاعی در مواجهه با آن وجود ندارد. در حقیقت امر دائر بین اسقاط انقلاب و جمهوری و توقف جنگ و بقای انقلاب بوده است؛ لذا توقف جنگ به مصلحت اسلام بوده است.[۴]
نویسنده، امام خمینی(ره) را در خلوص و جهاد نماد اسلام میداند. وی اعلام میکند که ما با ایران فارسی و ایران ایرانی نیستیم؛ بلکه با ایران اسلامی است و با امام خمینی(ره) هستیم؛ چراکه او انسانی است که دعوت به اسلام میکند. همان گونه که نبی(ص) و علی(ع) دعوت به اسلام کردند.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.