معارف و عقاید 7: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[برنجکار، رضا]] (نويسنده) | [[برنجکار، رضا]] (نويسنده) | ||
[[رضوی، رسول ]] (نويسنده) | [[رضوی، رسول]] (نويسنده) | ||
[[مرکز مدیریت | [[مرکز مدیریت حوزههای علمیه، دفتر تدوین متون درسی حوزههای علمیه]] (سایر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''معارف و عقاید7: جهانشناسی و انسانشناسی''' تألیف رضا برنجکار و رسول رضوی (معاصر)، به مرحله دوم از آموزش علم کلام اختصاص دارد و تلاش شده است که یک دوره نسبتاً جامع، نه لزوماً کامل، از مباحث جهانشناسی و انسانشناسی در این اثر گنجانده شود. | '''معارف و عقاید7: جهانشناسی و انسانشناسی''' تألیف [[برنجکار، رضا|رضا برنجکار]] و [[رضوی، رسول|رسول رضوی]] (معاصر)، به مرحله دوم از آموزش علم کلام اختصاص دارد و تلاش شده است که یک دوره نسبتاً جامع، نه لزوماً کامل، از مباحث جهانشناسی و انسانشناسی در این اثر گنجانده شود. | ||
این کتاب، که به عنوان بخشی از نظام آموزش جدید حوزههای علمیه تدوین شده، عصاره مجموعهای از آثار قدیم و جدید در این رشته است. نظر به اینکه در نظام جدید، محتوای دروس متناسب با سه سطح مخاطبان، به سه مرحله «آشنایی»، «شناخت» و «تسلط» دستهبندی شده است، ناگزیر در این کتاب نیز میزان آشنایی مخاطبان رعایت شده است.<ref>ر.ک: مقدمه دفتر، صفحه پس از فهرست</ref> | این کتاب، که به عنوان بخشی از نظام آموزش جدید حوزههای علمیه تدوین شده، عصاره مجموعهای از آثار قدیم و جدید در این رشته است. نظر به اینکه در نظام جدید، محتوای دروس متناسب با سه سطح مخاطبان، به سه مرحله «آشنایی»، «شناخت» و «تسلط» دستهبندی شده است، ناگزیر در این کتاب نیز میزان آشنایی مخاطبان رعایت شده است.<ref>ر.ک: مقدمه دفتر، صفحه پس از فهرست</ref> | ||
کتاب مشتمل بر 32 درس است که 17 درس آن در بحث جهانشناسی و 15 درس در بحث انسانشناسی مطرح شده است. رواج استفاده از اصطلاح «جهانشناسی» بهعنوان سرفصل یکی از مباحث کلامی به دوره معاصر برمیگردد و در کتابهای کلامی قدیم این اصطلاح به کار نرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2 </ref> در اصطلاح به شناخت ما سوی الله یعنی ارکان جهان و روابط حاکم بر آنها، درگذشته و حال و آینده «جهانشناسی» میگویند.<ref>ر.ک: همان، ص4-3 </ref> | کتاب مشتمل بر 32 درس است که 17 درس آن در بحث جهانشناسی و 15 درس در بحث انسانشناسی مطرح شده است. رواج استفاده از اصطلاح «جهانشناسی» بهعنوان سرفصل یکی از مباحث کلامی به دوره معاصر برمیگردد و در کتابهای کلامی قدیم این اصطلاح به کار نرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2 </ref> در اصطلاح به شناخت ما سوی الله یعنی ارکان جهان و روابط حاکم بر آنها، درگذشته و حال و آینده «جهانشناسی» میگویند.<ref>ر.ک: همان، ص4-3 </ref> | ||
نویسندگان جهانشناسی را به وحیانی، فلسفی، عرفانی و علمی تقسیم کرده و هر یک را توضیح دادهاند.<ref>ر.ک: همان، ص5-4 </ref> در ادامه مباحث جهانشناسی، عالم غیب و شهادت، دورههای آفرینش جهان، آسمانها، کرسی، عرش، لوح و قلم، ملائکه و جن موردمطالعه قرار گرفته است. .<ref>ر.ک: همان، ص 137-16 </ref> در آخرین مبحث نیز هشت قانون اسباب و مسببات، تسخیر طبیعت برای انسان، امداد، ابتلاء و امتحان، تغییر سرنوشت بهخاطر تغییر روش، اجل، تجسم عمل و مرگ بهعنوان قوانین تکوینی جهان هستی معرفی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-140 </ref> | |||
نویسندگان جهانشناسی را به وحیانی، فلسفی، عرفانی و علمی تقسیم کرده و هر یک را توضیح دادهاند.<ref>ر.ک: همان، ص5-4 </ref> در ادامه مباحث جهانشناسی، عالم غیب و شهادت، دورههای آفرینش جهان، آسمانها، کرسی، عرش، لوح و قلم، ملائکه و جن موردمطالعه قرار گرفته است..<ref>ر.ک: همان، ص 137-16 </ref> در آخرین مبحث نیز هشت قانون اسباب و مسببات، تسخیر طبیعت برای انسان، امداد، ابتلاء و امتحان، تغییر سرنوشت بهخاطر تغییر روش، اجل، تجسم عمل و مرگ بهعنوان قوانین تکوینی جهان هستی معرفی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص147-140 </ref> | |||
منظور از انسانشناسی «انسانشناسی دینی» است؛ یعنی بررسی آنچه اسلام درباره انسان بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص153 </ref> یکی از دلایل اهمیت انسانشناسی این است که میتواند مقدمه خداشناسی باشد.<ref>ر.ک: همان، ص154 </ref> ارتباط انسانشناسی با موضوعاتی چون خداشناسی، راهنماشناسی، معاد و معنای زندگی، همچنین معرفی مکاتب انسانشناسی، آفرینش انسان، اقسام روح و تمایز روح و نفس، اختیار، کرامت و سعادت و شقاوت انسان از دیگر موضوعات مرتبط با انسانشناسی که نویسنده به آنها پرداخته است. | منظور از انسانشناسی «انسانشناسی دینی» است؛ یعنی بررسی آنچه اسلام درباره انسان بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص153 </ref> یکی از دلایل اهمیت انسانشناسی این است که میتواند مقدمه خداشناسی باشد.<ref>ر.ک: همان، ص154 </ref> ارتباط انسانشناسی با موضوعاتی چون خداشناسی، راهنماشناسی، معاد و معنای زندگی، همچنین معرفی مکاتب انسانشناسی، آفرینش انسان، اقسام روح و تمایز روح و نفس، اختیار، کرامت و سعادت و شقاوت انسان از دیگر موضوعات مرتبط با انسانشناسی که نویسنده به آنها پرداخته است. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:مباحث جدید قرآنی، قرآن و علوم و فنون]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۵
معارف و عقاید 7 | |
---|---|
پدیدآوران | برنجکار، رضا (نويسنده)
رضوی، رسول (نويسنده) مرکز مدیریت حوزههای علمیه، دفتر تدوین متون درسی حوزههای علمیه (سایر) |
سال نشر | 1399ش |
چاپ | 2 |
شابک | 978-622-6163-23-1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
معارف و عقاید7: جهانشناسی و انسانشناسی تألیف رضا برنجکار و رسول رضوی (معاصر)، به مرحله دوم از آموزش علم کلام اختصاص دارد و تلاش شده است که یک دوره نسبتاً جامع، نه لزوماً کامل، از مباحث جهانشناسی و انسانشناسی در این اثر گنجانده شود.
این کتاب، که به عنوان بخشی از نظام آموزش جدید حوزههای علمیه تدوین شده، عصاره مجموعهای از آثار قدیم و جدید در این رشته است. نظر به اینکه در نظام جدید، محتوای دروس متناسب با سه سطح مخاطبان، به سه مرحله «آشنایی»، «شناخت» و «تسلط» دستهبندی شده است، ناگزیر در این کتاب نیز میزان آشنایی مخاطبان رعایت شده است.[۱]
کتاب مشتمل بر 32 درس است که 17 درس آن در بحث جهانشناسی و 15 درس در بحث انسانشناسی مطرح شده است. رواج استفاده از اصطلاح «جهانشناسی» بهعنوان سرفصل یکی از مباحث کلامی به دوره معاصر برمیگردد و در کتابهای کلامی قدیم این اصطلاح به کار نرفته است.[۲] در اصطلاح به شناخت ما سوی الله یعنی ارکان جهان و روابط حاکم بر آنها، درگذشته و حال و آینده «جهانشناسی» میگویند.[۳]
نویسندگان جهانشناسی را به وحیانی، فلسفی، عرفانی و علمی تقسیم کرده و هر یک را توضیح دادهاند.[۴] در ادامه مباحث جهانشناسی، عالم غیب و شهادت، دورههای آفرینش جهان، آسمانها، کرسی، عرش، لوح و قلم، ملائکه و جن موردمطالعه قرار گرفته است..[۵] در آخرین مبحث نیز هشت قانون اسباب و مسببات، تسخیر طبیعت برای انسان، امداد، ابتلاء و امتحان، تغییر سرنوشت بهخاطر تغییر روش، اجل، تجسم عمل و مرگ بهعنوان قوانین تکوینی جهان هستی معرفی شده است.[۶]
منظور از انسانشناسی «انسانشناسی دینی» است؛ یعنی بررسی آنچه اسلام درباره انسان بیان کرده است.[۷] یکی از دلایل اهمیت انسانشناسی این است که میتواند مقدمه خداشناسی باشد.[۸] ارتباط انسانشناسی با موضوعاتی چون خداشناسی، راهنماشناسی، معاد و معنای زندگی، همچنین معرفی مکاتب انسانشناسی، آفرینش انسان، اقسام روح و تمایز روح و نفس، اختیار، کرامت و سعادت و شقاوت انسان از دیگر موضوعات مرتبط با انسانشناسی که نویسنده به آنها پرداخته است.
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.