ابن معروف، محمد بن عبدالخالق: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '| کد مؤلف = AUTHORCODE' به '| کد مؤلف =AUTHORCODE') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر = | ||
| ولادت = | | ولادت = نهم هجری | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE18203AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE18203AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' محمد بن عبدالخالق بن معروف ''' (متوفی 883ق)، ادیب و فرهنگ‌نویس. | ''' محمد بن عبدالخالق بن معروف''' (متوفی 883ق)، ادیب و فرهنگ‌نویس. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
تنها یادگار برجای‌مانده از ایشان کتاب کنزاللغة و یا کنزاللغات است که این کتاب را ایشان به نام سلطان محمد کارکیا از پادشاهان گیلان (851-883) و پسرش کارکیا میرزاعلی نوشته است. <ref> ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، ج18، ص164</ref> <ref> ر.ک: مشار، خان‌بابا، ج5، ص561</ref> | تنها یادگار برجای‌مانده از ایشان کتاب کنزاللغة و یا کنزاللغات است که این کتاب را ایشان به نام سلطان محمد کارکیا از پادشاهان گیلان (851-883) و پسرش کارکیا میرزاعلی نوشته است. <ref> ر.ک: آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، ج18، ص164</ref> <ref> ر.ک: مشار، خان‌بابا، ج5، ص561</ref> | ||
این کتاب از بدو تألیف مورداستفاده طالبان علم بود. مؤلف در گردآوری این کتاب از قرآن و اکثر کتاب‌های لغت عربی | این کتاب از بدو تألیف مورداستفاده طالبان علم بود. مؤلف در گردآوری این کتاب از قرآن و اکثر کتاب‌های لغت عربی و تفسیر، حدیث، فقه و طب بهره برده است. <ref> ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج1، ص144</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
# نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‌زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384. | # نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‌زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384. | ||
# آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، لبنان، بیروت، دارالأضواء، 1403ق-1983م. | # آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، لبنان، بیروت، دارالأضواء، 1403ق-1983م. | ||
# مشار، خان‌بابا، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تا کنون، | # مشار، خان‌بابا، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تا کنون، بی‌نا، بی‌جا، 1340ش. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط حسن باقی زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1401 توسط حسن باقی زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
[[رده:ادیبان]] | |||
[[رده:واژه‌‌شناسان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۴
| ابن معروف، محمد بن عبد الخالق | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد بن عبدالخالق بن معروف |
| ولادت | نهم هجری |
| محل زندگی | گیلان |
| رحلت | 883ق |
| منصب | ادیب و فرهنگ‌نویس |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | فرهنگ کنز اللغات |
محمد بن عبدالخالق بن معروف (متوفی 883ق)، ادیب و فرهنگ‌نویس.
ولادت
درباره تاریخ ولادت و سیره و زندگی او اطلاعی نداریم. مذهب ایشان زیدیه جارودی بوده است و در قرن نهم هجری در گیلان زندگی می‌کرد. [۱]
وفات
سرانجام در سال 883 ق درگذشت. [۲] [۳]
آثار
تنها یادگار برجای‌مانده از ایشان کتاب کنزاللغة و یا کنزاللغات است که این کتاب را ایشان به نام سلطان محمد کارکیا از پادشاهان گیلان (851-883) و پسرش کارکیا میرزاعلی نوشته است. [۴] [۵]
این کتاب از بدو تألیف مورداستفاده طالبان علم بود. مؤلف در گردآوری این کتاب از قرآن و اکثر کتاب‌های لغت عربی و تفسیر، حدیث، فقه و طب بهره برده است. [۶]
پانويس
منابع مقاله
- علوی نصر، رضا، مقدمه مصحح کتاب فرهنگ کنزاللغات عربی - فارسی، محمد بن عبدالخالق بن معروف، تهران - ایران، مکتبة المرتضویة، بی‌تا.
- نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهیه و تدوین حسین محدث‌زاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
- آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة الی تصانیف الشیعة، لبنان، بیروت، دارالأضواء، 1403ق-1983م.
- مشار، خان‌بابا، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تا کنون، بی‌نا، بی‌جا، 1340ش.