رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی رحمة‌اللّٰه‌علیه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:نعمة اللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر' به 'رده:نعمةاللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[چرخی، یعقوب بن عثمان]] (نويسنده) | [[چرخی، یعقوب بن عثمان]] (نويسنده) | ||
[[رانجها، محمدنذیر ]] (مصحح) | [[رانجها، محمدنذیر]] (مصحح) | ||
[[رانجها، محمدنذیر]] ( مترجم) | [[رانجها، محمدنذیر]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = اردو - فارسی | | زبان = اردو - فارسی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی''' اثر [[چرخی، یعقوب بن عثمان|یعقوب بن عثمان بن محمود چرخی غزنوی نقشبدی]](متوفای 851 ق) صوفى، نويسنده، شاعر از پيشوايان پرآوازه سلسله نقشبنديه و از اصحاب خواجه بهاءالدین و خواجه علاءالدین عطار و مرشد عارف نامى، خواجه [[عبیدالله احرار]] و صاحب [[تفسیر یعقوب چرخی فارسی|تفسیر یعقوب چرخی]] است. <ref > حرف آغاز، ص 9؛ انوشه، حسن، ج1، ص 981- 982؛ نصیری، محمدرضا، ج6، ص 161؛ برقعی، علی‌اکبر، ج1، ص 175 </ref> در تصوف و عرفان است که توسط [[رانجها، محمدنذیر|محمد نذیر رانجها]] ترجمه و تصحیح شده است. | '''رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی''' اثر [[چرخی، یعقوب بن عثمان|یعقوب بن عثمان بن محمود چرخی غزنوی نقشبدی]](متوفای 851 ق) صوفى، نويسنده، شاعر از پيشوايان پرآوازه سلسله نقشبنديه و از اصحاب خواجه بهاءالدین و خواجه علاءالدین عطار و مرشد عارف نامى، خواجه [[عبیدالله احرار]] و صاحب [[تفسیر یعقوب چرخی فارسی|تفسیر یعقوب چرخی]] است. <ref> حرف آغاز، ص 9؛ انوشه، حسن، ج1، ص 981- 982؛ نصیری، محمدرضا، ج6، ص 161؛ برقعی، علی‌اکبر، ج1، ص 175 </ref> در تصوف و عرفان است که توسط [[رانجها، محمدنذیر|محمد نذیر رانجها]] ترجمه و تصحیح شده است. | ||
کتاب پنج رساله از نویسنده یاد شده را در دو بخش در خود جای‌داده است. بخش اول به ترجمه رساله به زبان اردو اختصاص‌یافته و بخش دوم شامل رساله‌های یاد شده به زبان فارسی(زبان‌اصلی رساله‌ها) است. این رساله‌ها عبارت‌اند از: | کتاب پنج رساله از نویسنده یاد شده را در دو بخش در خود جای‌داده است. بخش اول به ترجمه رساله به زبان اردو اختصاص‌یافته و بخش دوم شامل رساله‌های یاد شده به زبان فارسی(زبان‌اصلی رساله‌ها) است. این رساله‌ها عبارت‌اند از: | ||
نخستین رساله، «شرح اسماءالحسنی» است که به توضیح و شرح نود و نه اسم از اسمای خداوند تعالی به‌صورت مختصر پرداخته است. نویسنده این رساله را باتکیه‌بر آثار تفصیلی عربی و فارسی مشایخ تصوف در شرح اسماء، تدوین کرده است. <ref > متن ص 159 </ref> | نخستین رساله، «شرح اسماءالحسنی» است که به توضیح و شرح نود و نه اسم از اسمای خداوند تعالی به‌صورت مختصر پرداخته است. نویسنده این رساله را باتکیه‌بر آثار تفصیلی عربی و فارسی مشایخ تصوف در شرح اسماء، تدوین کرده است. <ref> متن ص 159 </ref> | ||
دومین رساله «حورائیه» نام دارد. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود مبنی بر توضیح و بیان معنای رباعی منسوب به ابوسعید ابوالخیر، به‌صورت مختصر تدوین کرده است. <ref >رک: همان، ص 181 </ref> این رباعی به سبب وجود كلمه «حورا» در آن به نام «حورائيه» آوازه يافته است. حورائيه را از اواخر سده هشتم تا سده دهم هجرى بارها شرح | دومین رساله «حورائیه» نام دارد. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود مبنی بر توضیح و بیان معنای رباعی منسوب به ابوسعید ابوالخیر، به‌صورت مختصر تدوین کرده است. <ref>رک: همان، ص 181 </ref> این رباعی به سبب وجود كلمه «حورا» در آن به نام «حورائيه» آوازه يافته است. حورائيه را از اواخر سده هشتم تا سده دهم هجرى بارها شرح كردهاند. <ref> انوشه، حسن، ج1، ص 41 </ref> | ||
سومین رساله «طریقه ختم احزاب» است که به نقل روایتی از پیامبر(ص) درباره کیفیت ختم قرآن پرداخته است. این رساله بسیار کوتاه به‌صورت منظوم تدوین شده است. <ref > متن ص 185 </ref> | سومین رساله «طریقه ختم احزاب» است که به نقل روایتی از پیامبر(ص) درباره کیفیت ختم قرآن پرداخته است. این رساله بسیار کوتاه به‌صورت منظوم تدوین شده است. <ref> متن ص 185 </ref> | ||
«ابدالیه» چهارمین رساله است که در مناقب، مراتب و درجات اولیاءالله است. مؤلف اين رساله را در چهار فصل نوشته است و در آن به ويژه از [[هجویری، علی بن عثمان|ابوالحسن على بن عثمان هجويرى]]، [[بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد|خواجه بهاءالدین نقشبند]]، خواجه حمیدالدین چاچى و خواجه [[عطاء‌الدين عطار]] ياد كرده است. <ref >انوشه، حسن، ج1، ص 22 </ref> | «ابدالیه» چهارمین رساله است که در مناقب، مراتب و درجات اولیاءالله است. مؤلف اين رساله را در چهار فصل نوشته است و در آن به ويژه از [[هجویری، علی بن عثمان|ابوالحسن على بن عثمان هجويرى]]، [[بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد|خواجه بهاءالدین نقشبند]]، خواجه حمیدالدین چاچى و خواجه [[عطاء‌الدين عطار]] ياد كرده است. <ref>انوشه، حسن، ج1، ص 22 </ref> | ||
پنجمین رساله «انسیه» است. این رساله در قواعد و رسوم سلوك صوفيان طريقه نقشبنديه است. رساله یاد شده سخنان و مناقب [[بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد|خواجه بهاءالدین نقشبند]] (717-791ق)، فضايل سلسله نقشبندیه و يادكرد برخى از صوفيان مشهور ديگر را دربرگرفته است. رساله انسيه در چهار بخش تدوين شده و شامل فضيلت دوام وضو، فضيلت ذكر خفى، نمازهاى نافله و (فوائد وقوف قلبی) است و در خاتمه آن به ذکر بعضى از فوايد كه از خواجه نقشبند و از خليفه ايشان خواجه [[علاءالدین عطار]](متوفای 802ق) به نویسنده رسیده پرداخته شده است. مؤلف هدف خود را از نگارش این رساله انس یافتن اصحاب دانسته است. <ref > متن، ص 209؛ انوشه، حسن، ج1، ص: 141- 142؛ منزوی، احمد، ج7، ص: 114 </ref> | پنجمین رساله «انسیه» است. این رساله در قواعد و رسوم سلوك صوفيان طريقه نقشبنديه است. رساله یاد شده سخنان و مناقب [[بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد|خواجه بهاءالدین نقشبند]] (717-791ق)، فضايل سلسله نقشبندیه و يادكرد برخى از صوفيان مشهور ديگر را دربرگرفته است. رساله انسيه در چهار بخش تدوين شده و شامل فضيلت دوام وضو، فضيلت ذكر خفى، نمازهاى نافله و (فوائد وقوف قلبی) است و در خاتمه آن به ذکر بعضى از فوايد كه از خواجه نقشبند و از خليفه ايشان خواجه [[علاءالدین عطار]](متوفای 802ق) به نویسنده رسیده پرداخته شده است. مؤلف هدف خود را از نگارش این رساله انس یافتن اصحاب دانسته است. <ref> متن، ص 209؛ انوشه، حسن، ج1، ص: 141- 142؛ منزوی، احمد، ج7، ص: 114 </ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
# انوشه، حسن. دانشنامه ادب فارسی. تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 1380ش. چاپ اول. | # انوشه، حسن. دانشنامه ادب فارسی. تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 1380ش. چاپ اول. | ||
#برقعی، علی‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، تحقیق محمدباقر برقعی. قم. دفتر انتشارات اسلامی، 1384ش. چاپ اول. | #برقعی، علی‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، تحقیق محمدباقر برقعی. قم. دفتر انتشارات اسلامی، 1384ش. چاپ اول. | ||
# منزوى، احمد. فهرستواره کتاب‌های فارسى. تهران. مرکز | # منزوى، احمد. فهرستواره کتاب‌های فارسى. تهران. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. 1382ش. چاپ دوم. | ||
# نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1384ش، چاپ دوم. | # نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1384ش، چاپ دوم. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:طرائق صوفیه]] | |||
[[رده:نعمةاللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۵
| رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی رحمة اللّٰه علیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | چرخی، یعقوب بن عثمان (نويسنده)
رانجها، محمدنذیر (مصحح) رانجها، محمدنذیر (مترجم) |
| سال نشر | 1430ق - 2009م |
| چاپ | 1 |
| زبان | اردو - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی اثر یعقوب بن عثمان بن محمود چرخی غزنوی نقشبدی(متوفای 851 ق) صوفى، نويسنده، شاعر از پيشوايان پرآوازه سلسله نقشبنديه و از اصحاب خواجه بهاءالدین و خواجه علاءالدین عطار و مرشد عارف نامى، خواجه عبیدالله احرار و صاحب تفسیر یعقوب چرخی است. [۱] در تصوف و عرفان است که توسط محمد نذیر رانجها ترجمه و تصحیح شده است.
کتاب پنج رساله از نویسنده یاد شده را در دو بخش در خود جای‌داده است. بخش اول به ترجمه رساله به زبان اردو اختصاص‌یافته و بخش دوم شامل رساله‌های یاد شده به زبان فارسی(زبان‌اصلی رساله‌ها) است. این رساله‌ها عبارت‌اند از:
نخستین رساله، «شرح اسماءالحسنی» است که به توضیح و شرح نود و نه اسم از اسمای خداوند تعالی به‌صورت مختصر پرداخته است. نویسنده این رساله را باتکیه‌بر آثار تفصیلی عربی و فارسی مشایخ تصوف در شرح اسماء، تدوین کرده است. [۲]
دومین رساله «حورائیه» نام دارد. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود مبنی بر توضیح و بیان معنای رباعی منسوب به ابوسعید ابوالخیر، به‌صورت مختصر تدوین کرده است. [۳] این رباعی به سبب وجود كلمه «حورا» در آن به نام «حورائيه» آوازه يافته است. حورائيه را از اواخر سده هشتم تا سده دهم هجرى بارها شرح كردهاند. [۴]
سومین رساله «طریقه ختم احزاب» است که به نقل روایتی از پیامبر(ص) درباره کیفیت ختم قرآن پرداخته است. این رساله بسیار کوتاه به‌صورت منظوم تدوین شده است. [۵]
«ابدالیه» چهارمین رساله است که در مناقب، مراتب و درجات اولیاءالله است. مؤلف اين رساله را در چهار فصل نوشته است و در آن به ويژه از ابوالحسن على بن عثمان هجويرى، خواجه بهاءالدین نقشبند، خواجه حمیدالدین چاچى و خواجه عطاء‌الدين عطار ياد كرده است. [۶]
پنجمین رساله «انسیه» است. این رساله در قواعد و رسوم سلوك صوفيان طريقه نقشبنديه است. رساله یاد شده سخنان و مناقب خواجه بهاءالدین نقشبند (717-791ق)، فضايل سلسله نقشبندیه و يادكرد برخى از صوفيان مشهور ديگر را دربرگرفته است. رساله انسيه در چهار بخش تدوين شده و شامل فضيلت دوام وضو، فضيلت ذكر خفى، نمازهاى نافله و (فوائد وقوف قلبی) است و در خاتمه آن به ذکر بعضى از فوايد كه از خواجه نقشبند و از خليفه ايشان خواجه علاءالدین عطار(متوفای 802ق) به نویسنده رسیده پرداخته شده است. مؤلف هدف خود را از نگارش این رساله انس یافتن اصحاب دانسته است. [۷]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- انوشه، حسن. دانشنامه ادب فارسی. تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 1380ش. چاپ اول.
- برقعی، علی‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، تحقیق محمدباقر برقعی. قم. دفتر انتشارات اسلامی، 1384ش. چاپ اول.
- منزوى، احمد. فهرستواره کتاب‌های فارسى. تهران. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. 1382ش. چاپ دوم.
- نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1384ش، چاپ دوم.