رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی رحمة‌اللّٰه‌علیه: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR76905J1.jpg | عنوان = رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی رحمة اللّٰه علیه | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = چرخی، یعقوب بن عثمان (نويسنده) رانجها، محمدنذیر (مصحح) رانجها، محمدنذیر ( مترجم) |زبان | زبان =...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'رده:نعمة اللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر' به 'رده:نعمةاللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[چرخی، یعقوب بن عثمان]] (نويسنده)
[[چرخی، یعقوب بن عثمان]] (نويسنده)
[[رانجها، محمدنذیر ]] (مصحح)
[[رانجها، محمدنذیر]] (مصحح)
[[رانجها، محمدنذیر]] ( مترجم)
[[رانجها، محمدنذیر]] (مترجم)
|زبان
|زبان
| زبان = اردو - فارسی
| زبان = اردو - فارسی
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی''' اثر یعقوب بن عثمان بن محمود چرخی غزنوی نقشبدی(م 851 ق) صوفى، نويسنده، شاعر از پيشوايان پرآوازه سلسله نقشبنديه و از اصحاب خواجه بهاءالدین و خواجه علاءالدین عطار و مرشد عارف نامى، خواجه عبیدالله احرار و صاحب تفسیر یعقوب چرخی است. <ref > حرف آغاز، ص 9؛ انوشه، حسن، ج‏1، ص  981- 982؛ نصیری، محمدرضا، ‏ج‏6، ص 161؛ برقعی، علی‌اکبر، ج‏1، ص 175 </ref> در تصوف و عرفان است که توسط محمد نذیر رانجها ترجمه و تصحیح  شده است.
'''رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی''' اثر [[چرخی، یعقوب بن عثمان|یعقوب بن عثمان بن محمود چرخی غزنوی نقشبدی]](متوفای 851 ق) صوفى، نويسنده، شاعر از پيشوايان پرآوازه سلسله نقشبنديه و از اصحاب خواجه بهاءالدین و خواجه علاءالدین عطار و مرشد عارف نامى، خواجه [[عبیدالله احرار]] و صاحب [[تفسیر یعقوب چرخی فارسی|تفسیر یعقوب چرخی]] است. <ref> حرف آغاز، ص 9؛ انوشه، حسن، ج‏1، ص  981- 982؛ نصیری، محمدرضا، ‏ج‏6، ص 161؛ برقعی، علی‌اکبر، ج‏1، ص 175 </ref> در تصوف و عرفان است که توسط [[رانجها، محمدنذیر|محمد نذیر رانجها]] ترجمه و تصحیح  شده است.


کتاب پنج رساله از نویسنده یاد شده را در دو بخش در خود جای‌داده است. بخش اول به ترجمه رساله به زبان اردو اختصاص‌یافته و بخش دوم شامل رساله‌های یاد شده به زبان فارسی(زبان‌اصلی رساله‌ها) است. این رساله‌ها عبارت‌اند از:
کتاب پنج رساله از نویسنده یاد شده را در دو بخش در خود جای‌داده است. بخش اول به ترجمه رساله به زبان اردو اختصاص‌یافته و بخش دوم شامل رساله‌های یاد شده به زبان فارسی(زبان‌اصلی رساله‌ها) است. این رساله‌ها عبارت‌اند از:


نخستین رساله، «شرح اسماءالحسنی» است که به توضیح و شرح نود و نه  اسم از اسمای خداوند تعالی به‌صورت مختصر پرداخته است. نویسنده این رساله را باتکیه‌بر آثار تفصیلی عربی و فارسی مشایخ تصوف در شرح اسماء، تدوین کرده است. <ref > متن ص 159 </ref>
نخستین رساله، «شرح اسماءالحسنی» است که به توضیح و شرح نود و نه  اسم از اسمای خداوند تعالی به‌صورت مختصر پرداخته است. نویسنده این رساله را باتکیه‌بر آثار تفصیلی عربی و فارسی مشایخ تصوف در شرح اسماء، تدوین کرده است. <ref> متن ص 159 </ref>


دومین رساله «حورائیه» نام دارد. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود مبنی بر توضیح و بیان معنای رباعی منسوب به ابوسعید ابوالخیر، به‌صورت مختصر تدوین کرده است. <ref >رک: همان، ص 181  </ref> این رباعی به سبب وجود كلمه «حورا» در آن به نام «حورائيه‏» آوازه يافته است. حورائيه‏ را از اواخر سده هشتم تا سده دهم هجرى بارها شرح كرده‏اند. <ref > انوشه، حسن، ج‏1، ص 41 </ref>
دومین رساله «حورائیه» نام دارد. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود مبنی بر توضیح و بیان معنای رباعی منسوب به ابوسعید ابوالخیر، به‌صورت مختصر تدوین کرده است. <ref>رک: همان، ص 181  </ref> این رباعی به سبب وجود كلمه «حورا» در آن به نام «حورائيه‏» آوازه يافته است. حورائيه‏ را از اواخر سده هشتم تا سده دهم هجرى بارها شرح كرده‌‏اند. <ref> انوشه، حسن، ج‏1، ص 41 </ref>


سومین رساله «طریقه ختم احزاب» است که به نقل روایتی از پیامبر(ص) درباره کیفیت ختم قرآن پرداخته است. این رساله بسیار کوتاه به‌صورت منظوم تدوین شده است. <ref > متن ص 185 </ref>
سومین رساله «طریقه ختم احزاب» است که به نقل روایتی از پیامبر(ص) درباره کیفیت ختم قرآن پرداخته است. این رساله بسیار کوتاه به‌صورت منظوم تدوین شده است. <ref> متن ص 185 </ref>


«ابدالیه» چهارمین رساله است  که در مناقب، مراتب و درجات اولیاءالله است. مؤلف اين رساله را در چهار فصل نوشته است و در آن به‏ويژه از ابوالحسن على بن عثمان هجويرى، خواجه بهاءالدین نقشبند، خواجه حمیدالدین چاچى و خواجه عطاء‌الدين عطار ياد كرده است. <ref >انوشه، حسن، ج1، ص 22 </ref>
«ابدالیه» چهارمین رساله است  که در مناقب، مراتب و درجات اولیاءالله است. مؤلف اين رساله را در چهار فصل نوشته است و در آن به ‏ويژه از [[هجویری، علی بن عثمان|ابوالحسن على بن عثمان هجويرى]]، [[بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد|خواجه بهاءالدین نقشبند]]، خواجه حمیدالدین چاچى و خواجه [[عطاء‌الدين عطار]] ياد كرده است. <ref>انوشه، حسن، ج1، ص 22 </ref>


پنجمین رساله «انسیه»  است. این رساله در قواعد و رسوم سلوك صوفيان طريقه نقشبنديه است.  رساله یاد شده سخنان و مناقب خواجه بهاءالدین نقشبند (- 791 ق)، فضايل سلسله نقشبندیه و يادكرد برخى از صوفيان مشهور ديگر را دربرگرفته است. رساله انسيه در چهار بخش تدوين شده و شامل فضيلت دوام وضو، فضيلت ذكر خفى، نمازهاى نافله و (فوائد وقوف قلبی) است و در خاتمه آن به ذکر بعضى از فوايد كه از خواجه نقشبند و از خليفه ايشان خواجه علاءالدین عطار(م 802ق) به نویسنده رسیده پرداخته شده است. مؤلف هدف خود را از نگارش این رساله انس یافتن اصحاب دانسته است. <ref > متن، ص 209؛ انوشه، حسن، ج‏1، ص: 141- 142؛ منزوی، احمد، ج‏7، ص: 114 </ref>
پنجمین رساله «انسیه»  است. این رساله در قواعد و رسوم سلوك صوفيان طريقه نقشبنديه است.  رساله یاد شده سخنان و مناقب [[بهاءالدین نقشبند، محمد بن محمد|خواجه بهاءالدین نقشبند]] (717-791ق)، فضايل سلسله نقشبندیه و يادكرد برخى از صوفيان مشهور ديگر را دربرگرفته است. رساله انسيه در چهار بخش تدوين شده و شامل فضيلت دوام وضو، فضيلت ذكر خفى، نمازهاى نافله و (فوائد وقوف قلبی) است و در خاتمه آن به ذکر بعضى از فوايد كه از خواجه نقشبند و از خليفه ايشان خواجه [[علاءالدین عطار]](متوفای 802ق) به نویسنده رسیده پرداخته شده است. مؤلف هدف خود را از نگارش این رساله انس یافتن اصحاب دانسته است. <ref> متن، ص 209؛ انوشه، حسن، ج‏1، ص: 141- 142؛ منزوی، احمد، ج‏7، ص: 114 </ref>


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۵۰: خط ۵۰:
# انوشه، حسن. دانشنامه ادب فارسی. تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 1380ش. چاپ اول.
# انوشه، حسن. دانشنامه ادب فارسی. تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 1380ش. چاپ اول.
#برقعی، علی‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، تحقیق محمدباقر برقعی. قم. دفتر انتشارات اسلامی، 1384ش. چاپ اول.
#برقعی، علی‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، تحقیق محمدباقر برقعی. قم. دفتر انتشارات اسلامی، 1384ش. چاپ اول.
# منزوى، احمد. فهرستواره کتاب‌های فارسى. تهران. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی. 1382ش. چاپ دوم.
# منزوى، احمد. فهرستواره کتاب‌های فارسى. تهران. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. 1382ش. چاپ دوم.
# نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1384ش، چاپ دوم.
# نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1384ش، چاپ دوم.


خط ۵۷: خط ۵۷:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:طرائق صوفیه]]
[[رده:نعمةاللهیه، نقشبدیه، نوربختیه، طرائق دیگر]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فاضل گرنه زاده]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فاضل گرنه زاده]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۵

رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی اثر یعقوب بن عثمان بن محمود چرخی غزنوی نقشبدی(متوفای 851 ق) صوفى، نويسنده، شاعر از پيشوايان پرآوازه سلسله نقشبنديه و از اصحاب خواجه بهاءالدین و خواجه علاءالدین عطار و مرشد عارف نامى، خواجه عبیدالله احرار و صاحب تفسیر یعقوب چرخی است. [۱] در تصوف و عرفان است که توسط محمد نذیر رانجها ترجمه و تصحیح شده است.

رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی رحمة اللّٰه علیه
رسائل حضرت مولانا یعقوب چرخی رحمة‌اللّٰه‌علیه
پدیدآورانچرخی، یعقوب بن عثمان (نويسنده)

رانجها، محمدنذیر (مصحح)

رانجها، محمدنذیر (مترجم)
سال نشر1430ق - 2009م
چاپ1
زباناردو - فارسی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

کتاب پنج رساله از نویسنده یاد شده را در دو بخش در خود جای‌داده است. بخش اول به ترجمه رساله به زبان اردو اختصاص‌یافته و بخش دوم شامل رساله‌های یاد شده به زبان فارسی(زبان‌اصلی رساله‌ها) است. این رساله‌ها عبارت‌اند از:

نخستین رساله، «شرح اسماءالحسنی» است که به توضیح و شرح نود و نه اسم از اسمای خداوند تعالی به‌صورت مختصر پرداخته است. نویسنده این رساله را باتکیه‌بر آثار تفصیلی عربی و فارسی مشایخ تصوف در شرح اسماء، تدوین کرده است. [۲]

دومین رساله «حورائیه» نام دارد. نویسنده این رساله را به درخواست یکی از دوستان خود مبنی بر توضیح و بیان معنای رباعی منسوب به ابوسعید ابوالخیر، به‌صورت مختصر تدوین کرده است. [۳] این رباعی به سبب وجود كلمه «حورا» در آن به نام «حورائيه‏» آوازه يافته است. حورائيه‏ را از اواخر سده هشتم تا سده دهم هجرى بارها شرح كرده‌‏اند. [۴]

سومین رساله «طریقه ختم احزاب» است که به نقل روایتی از پیامبر(ص) درباره کیفیت ختم قرآن پرداخته است. این رساله بسیار کوتاه به‌صورت منظوم تدوین شده است. [۵]

«ابدالیه» چهارمین رساله است که در مناقب، مراتب و درجات اولیاءالله است. مؤلف اين رساله را در چهار فصل نوشته است و در آن به ‏ويژه از ابوالحسن على بن عثمان هجويرى، خواجه بهاءالدین نقشبند، خواجه حمیدالدین چاچى و خواجه عطاء‌الدين عطار ياد كرده است. [۶]

پنجمین رساله «انسیه» است. این رساله در قواعد و رسوم سلوك صوفيان طريقه نقشبنديه است. رساله یاد شده سخنان و مناقب خواجه بهاءالدین نقشبند (717-791ق)، فضايل سلسله نقشبندیه و يادكرد برخى از صوفيان مشهور ديگر را دربرگرفته است. رساله انسيه در چهار بخش تدوين شده و شامل فضيلت دوام وضو، فضيلت ذكر خفى، نمازهاى نافله و (فوائد وقوف قلبی) است و در خاتمه آن به ذکر بعضى از فوايد كه از خواجه نقشبند و از خليفه ايشان خواجه علاءالدین عطار(متوفای 802ق) به نویسنده رسیده پرداخته شده است. مؤلف هدف خود را از نگارش این رساله انس یافتن اصحاب دانسته است. [۷]

پانویس

  1. حرف آغاز، ص 9؛ انوشه، حسن، ج‏1، ص 981- 982؛ نصیری، محمدرضا، ‏ج‏6، ص 161؛ برقعی، علی‌اکبر، ج‏1، ص 175
  2. متن ص 159
  3. رک: همان، ص 181
  4. انوشه، حسن، ج‏1، ص 41
  5. متن ص 185
  6. انوشه، حسن، ج1، ص 22
  7. متن، ص 209؛ انوشه، حسن، ج‏1، ص: 141- 142؛ منزوی، احمد، ج‏7، ص: 114

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  1. انوشه، حسن. دانشنامه ادب فارسی. تهران. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 1380ش. چاپ اول.
  2. برقعی، علی‌اکبر، راهنماى دانشوران در ضبط نام‌ها، نسب‌ها و نسبت‌ها، تحقیق محمدباقر برقعی. قم. دفتر انتشارات اسلامی، 1384ش. چاپ اول.
  3. منزوى، احمد. فهرستواره کتاب‌های فارسى. تهران. مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. 1382ش. چاپ دوم.
  4. نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1384ش، چاپ دوم.

وابسته‌ها