جهان‌آفرین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (عج)' به '(عج)') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مهدی موعود (عج) | | ناشر = مهدی موعود(عج) | ||
| مکان نشر = ایران - قم | | مکان نشر = ایران - قم | ||
| سال نشر = 13سده | | سال نشر = 13سده | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
نویسنده خوش‌ذوق گاهی به اشعار فارسی نیز استشهاد کرده است؛ مانند ابیات ذیل از [[پروین اعتصامی]] در بحث نظم و حکمت جهان‌آفرین: | نویسنده خوش‌ذوق گاهی به اشعار فارسی نیز استشهاد کرده است؛ مانند ابیات ذیل از [[پروین اعتصامی]] در بحث نظم و حکمت جهان‌آفرین: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|'' | {{ب|''او به دریا حکم طوفان می‌دهد''|2=''او به سیل و موج فرمان می‌دهد''}} | ||
{{ب|''نقش هستی نقشی از ایوان اوست''|2=''باد و خاک و آب در فرمان اوست''}} | {{ب|''نقش هستی نقشی از ایوان اوست''|2=''باد و خاک و آب در فرمان اوست''}} | ||
{{ب|''قطره‌ای کز جویباری می‌رود''|2=''از پی انجام کاری می‌رود''<ref>ر.ک: همان، ص135</ref>}} | {{ب|''قطره‌ای کز جویباری می‌رود''|2=''از پی انجام کاری می‌رود''<ref>ر.ک: همان، ص135</ref>}} | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==مآخذ نویسنده== | ==مآخذ نویسنده== | ||
نویسنده برای نگارش این اثر، افزون بر قرآن کریم، | نویسنده برای نگارش این اثر، افزون بر قرآن کریم، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، از 43 کتاب عربی و فارسی (روایی، تاریخی، تاریخ علم، نجوم، جغرافیا و...) به‌اضافه کتاب‌هایی دیگر (در جغرافیا، هیئت و ژئولوژی که تعداد و مشخصاتش ذکر نشده) استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان، ص327-328</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:نجوم]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۰
| جهان آفرین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نوری همدانی، حسین (نويسنده) |
| ناشر | مهدی موعود(عج) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9ج9 981 QB |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جهان‌آفرین، نوشته مرجع تقلید شیعه، آیت‌الله حسین نورى همدانى (متولد 1304ش)، تحلیل و بررسی مجموعه‌ای از اطلاعات علمی درباره منظومه شمسی، ستارگان، ماه، خورشید، زمین و... با هدف ره‌یابی به برهان نظم، اثبات وجود خدای متعال و تقویت ایمان به حکمت آفرینش است.
هدف
نویسنده با اسفناک دانستن وضع دنیای کنونی به جهت سقوط اخلاق و معنویت، یادآور شده است: بدون تردید ریشه اصلی این نگرانی‌ها و ناامنی‌ها چیزی جز ضعف مبانی «ایمان به خدا» نیست. او افزوده است: ایمانی که از روی تحقیق و برهان نباشد، مانند درخت بی‌ثمری است که بار سعادت و فضیلت نمی‌دهد. به نظر او برای تحصیل ایمان تحقیقی، باید به مطالعه کتاب هستی بپردازیم و کتاب حاضر برای شرح اسرار مهم‌ترین و شگفت‌انگیزترین کائنات جهان، یعنی کرات آسمانی به رشته تحریر درآمده است[۱].
ساختار و مباحث
مطالب این کتاب، تقسیم به بخش و فصل و مانند آن نشده است. نویسنده اطلاعات علمی فراوانی درباره منظومه شمسی و ستارگان ذکر کرده و آنگاه به نتیجه‌گیری اعتقادی و درس خداشناسی پرداخته است.
نمونه مباحث
به نظر آیت‌الله حسین نورى همدانى منظومه اسرارآمیز شمسی، از 7 جهت (نظم فواصل سیارات، گردش سیارات، حرکت وضعی، جهت حرکت سیارات، نیروی جاذبه و تأثیر متقابل، مدار حرکات و رابطه زمان گردش سیاره با فاصله آن) ما را به نظام دقیق، هدف حکیمانه و هماهنگی کامل راهنمایی می‌کند[۲].
شواهد شعری
نویسنده خوش‌ذوق گاهی به اشعار فارسی نیز استشهاد کرده است؛ مانند ابیات ذیل از پروین اعتصامی در بحث نظم و حکمت جهان‌آفرین:
| او به دریا حکم طوفان می‌دهد | او به سیل و موج فرمان می‌دهد | |
| نقش هستی نقشی از ایوان اوست | باد و خاک و آب در فرمان اوست | |
| قطره‌ای کز جویباری می‌رود | از پی انجام کاری می‌رود[۳] |
توجه: لازم به ذکر است که مؤلف محترم، در اشعار یادشده، به‌مناسبت موضوع بحث، تصرف فرموده‌اند؛ مثلا اصل این مصراع: «او به دریا حکم طوفان می‌دهد»، چنین است: «ما به دریا حکم طوفان می‌دهیم»[۴].
مآخذ نویسنده
نویسنده برای نگارش این اثر، افزون بر قرآن کریم، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، از 43 کتاب عربی و فارسی (روایی، تاریخی، تاریخ علم، نجوم، جغرافیا و...) به‌اضافه کتاب‌هایی دیگر (در جغرافیا، هیئت و ژئولوژی که تعداد و مشخصاتش ذکر نشده) استفاده کرده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- پیشگفتار و متن کتاب.
- اعتصامی، پروین، «دیوان پروین اعتصامی»، با دیباچه ملک‌الشعرای بهار، مؤسسه انتشارات نگاه، تهران، 1385.