القرآن و العقل، تفسير بديع في أسلوبه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' /' به ' /') |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[عراقی، نورالدین بن شفیع ]] (نويسنده) | [[عراقی، نورالدین بن شفیع]] (نويسنده) | ||
[[صالحی اراکی، علی]] (استنساخ) | [[صالحی اراکی، علی]] (استنساخ) | ||
[[موسوی کرمانی، سید حسین]] (تصحيح و تعليق) | [[موسوی کرمانی، سید حسین]] (تصحيح و تعليق) | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /ح5ق4 98 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''القرآن و العقل، تفسیر بدیع فی اسلوبه''' اثری از [[عراقی، نورالدین بن شفیع|نورالدین حسینی عراقی]](1278- 1341ق) فقیه، متکلم و حکیم عارف در تفسیر قرآن با هدف دفع شبهات و اشکالات ملحدان و بیان مطابقت قرآن با عقل به نگارش درآمده که توسط [[موسوی کرمانی، سید حسین|حسین موسوی کرمانی]] و [[اشتهاردی، علیپناه|علی پناه اشتهاردی]] تحقیق و حاشیه زده شده است. | '''القرآن و العقل، تفسیر بدیع فی اسلوبه''' اثری از [[عراقی، نورالدین بن شفیع|نورالدین حسینی عراقی]](1278- 1341ق) فقیه، متکلم و حکیم عارف در تفسیر قرآن با هدف دفع شبهات و اشکالات ملحدان و بیان مطابقت قرآن با عقل به نگارش درآمده که توسط [[موسوی کرمانی، سید حسین|حسین موسوی کرمانی]] و [[اشتهاردی، علیپناه|علی پناه اشتهاردی]] تحقیق و حاشیه زده شده است. | ||
نویسنده این اثر را در در سفر جهادی خود (جنگ جهانی اول)<ref>رک: همان، ص | نویسنده این اثر را در در سفر جهادی خود (جنگ جهانی اول)<ref>رک: همان، ص ط؛ متن، ج1، ص 2-3 </ref>و در حالی به نگارش درآورده است که هیچ یک از مصادر روایی، تاریخ و تفسیر را در اختیار نداشته و هرآنچه به نگارش درآورده با تکیه بر فکر و اندیشه بوده است <ref> متن ج1، ص 4 </ref> | ||
روش نویسنده در این اثر تفسیری مبتنی بر عقل و تدبر در آیات قرآن بوده است. هرچند که در اکثر مواضع تفسیر مباحث را به شیوه اهل حکمت و عرفان مطرح کرده با این وجود همواره آراء حکما و عرفا را با رویکرد موافقت آنها با نظرات | روش نویسنده در این اثر تفسیری مبتنی بر عقل و تدبر در آیات قرآن بوده است. هرچند که در اکثر مواضع تفسیر مباحث را به شیوه اهل حکمت و عرفان مطرح کرده با این وجود همواره آراء حکما و عرفا را با رویکرد موافقت آنها با نظرات اهلبیت(ع) مطرح کرده است<ref> مقدمه، ص، یب </ref> وی تلاش کرده با پرهیز از تاویل، حمل مضمون آیات بر رای خود، حمل آیات بر خلاف ظاهرشان و تعطیل فهم ودرک آن و... با ابتکار فکری و تدبر و دقت نظر در آیات قرآن ظاهر قرآن کریم را مطابق فهم و درک عقول سلیم نشان دهد. <ref> رک: همان، ص یح- یط </ref> | ||
نویسنده ابتدا تمام آیه یا آیات مورد نظر را ذکر کرده و پس از تقطیع به ترجمه و تفسیر آنها پرداخته است. وی در این راستا گاهی به روایات و آراء برخی از مفسران نیز بدون ذکر مصادر استناد جسته است. | نویسنده ابتدا تمام آیه یا آیات مورد نظر را ذکر کرده و پس از تقطیع به ترجمه و تفسیر آنها پرداخته است. وی در این راستا گاهی به روایات و آراء برخی از مفسران نیز بدون ذکر مصادر استناد جسته است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده: تفسیر]] | ||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۴
القرآن و العقل، تفسیر بدیع فی اسلوبه اثری از نورالدین حسینی عراقی(1278- 1341ق) فقیه، متکلم و حکیم عارف در تفسیر قرآن با هدف دفع شبهات و اشکالات ملحدان و بیان مطابقت قرآن با عقل به نگارش درآمده که توسط حسین موسوی کرمانی و علی پناه اشتهاردی تحقیق و حاشیه زده شده است.
| القرآن و العقل، تفسير بديع في أسلوبه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عراقی، نورالدین بن شفیع (نويسنده)
صالحی اراکی، علی (استنساخ) موسوی کرمانی، سید حسین (تصحيح و تعليق) اشتهاردی، علیپناه (تصحيح و تعليق( |
| ناشر | بنیاد فرهنگ اسلامی کوشانپور |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /ح5ق4 98 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده این اثر را در در سفر جهادی خود (جنگ جهانی اول)[۱]و در حالی به نگارش درآورده است که هیچ یک از مصادر روایی، تاریخ و تفسیر را در اختیار نداشته و هرآنچه به نگارش درآورده با تکیه بر فکر و اندیشه بوده است [۲]
روش نویسنده در این اثر تفسیری مبتنی بر عقل و تدبر در آیات قرآن بوده است. هرچند که در اکثر مواضع تفسیر مباحث را به شیوه اهل حکمت و عرفان مطرح کرده با این وجود همواره آراء حکما و عرفا را با رویکرد موافقت آنها با نظرات اهلبیت(ع) مطرح کرده است[۳] وی تلاش کرده با پرهیز از تاویل، حمل مضمون آیات بر رای خود، حمل آیات بر خلاف ظاهرشان و تعطیل فهم ودرک آن و... با ابتکار فکری و تدبر و دقت نظر در آیات قرآن ظاهر قرآن کریم را مطابق فهم و درک عقول سلیم نشان دهد. [۴]
نویسنده ابتدا تمام آیه یا آیات مورد نظر را ذکر کرده و پس از تقطیع به ترجمه و تفسیر آنها پرداخته است. وی در این راستا گاهی به روایات و آراء برخی از مفسران نیز بدون ذکر مصادر استناد جسته است.
در پایان جلد اول کتاب رسالهای از محمدعلی عراقی(متوفای 1373ش) در اثبات ولایت امیرالمؤمنین و فرزندان معصومین ایشان و مطالب مختصری در بحث معاد جسمانی آمده است. [۵]
محققان اثر در برخی از موارد توضیحاتی ضروری را در پاورقی ذکر نمودهاند[۶]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.