أساليب البديع في البلاغة العربية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '= ')
     
    (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR33008J1.jpg
    | تصویر =NUR33008J1.jpg
    | عنوان = أساليب البديع في البلاغة العربية
    | عنوان = أساليب البديع في البلاغة العربية
    | عنوان‌های دیگر = رویه معاصره
    | عنوان‌های دیگر = رویه معاصره
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =
    [[سيد، شفيع]] (نويسنده)
    [[سيد، شفيع]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =  /س9الف5 2028 PJA  
    | کد کنگره =  /س9الف5 2028 PJA  
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = دار غريب
    | ناشر = دار غريب
    | مکان نشر = مصر - قاهره
    | مکان نشر = مصر - قاهره
    | سال نشر = 1385ش - 1427ق - 2006م
    | سال نشر = 1385ش - 1427ق - 2006م
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE33008AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE33008AUTOMATIONCODE
    | چاپ = 1
    | چاپ = 1
    | شابک = 977-215-888-4
    | شابک = 977-215-888-4
    | تعداد جلد = 1
    | تعداد جلد = 1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور = 33008
    | کتابخانۀ دیجیتال نور = 33008
    | کتابخوان همراه نور = 33008
    | کتابخوان همراه نور = 33008
    | کد پدیدآور = 20775
    | کد پدیدآور = 20775
    | پس از =  
    | پس از =
    | پیش از =  
    | پیش از =
    }}
    }}


    '''أساليب البديع في البلاغه العربية'''، اثر [[سيد، شفيع|محمد شفیع‌الدین السید]]، نویسنده معاصر است که به علم بدیع که در کنار معانی و بیان، از شاخه های علوم بلاغی شمرده می‌شود، پرداخته است.
    '''أساليب البديع في البلاغه العربية'''، اثر [[سيد، شفيع|محمد شفیع‌الدین السید]]، نویسنده معاصر است که به علم بدیع که در کنار معانی و بیان، از شاخه‌های علوم بلاغی شمرده می‌شود، پرداخته است.


    مؤلف ابتدا به بررسی تاریخی فن بدیع و نحوه شکل‌گیری این علم پرداخته است. وی عبارتی را از جاحظ می‌آورد که وی در آن، با اشاره به بیتی، فن به‌کاررفته در آن بیت را، بدیع می‌داند؛ فنی که [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، به‌زعم خود آن را مختص به زبان عربی و سبب تفوق زبان عربی بر دیگر زبان‌ها می‌داند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23-9</ref>.
    مؤلف ابتدا به بررسی تاریخی فن بدیع و نحوه شکل‌گیری این علم پرداخته است. وی عبارتی را از جاحظ می‌آورد که وی در آن، با اشاره به بیتی، فن به‌کاررفته در آن بیت را، بدیع می‌داند؛ فنی که [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، به‌زعم خود آن را مختص به زبان عربی و سبب تفوق زبان عربی بر دیگر زبان‌ها می‌داند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23-9</ref>.
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    مؤلف با استناد به کتاب «[[المصباح في المعاني و البيان و البديع|المصباح]]» [[ابن مالک، محمد بن محمد|بدرالدین بن مالک]]، بیان می‌دارد که وی با وجود اینکه محسنات بدیع را از توابع علم بلاغت (معانی و بیان) می‌دانسته، ولی آن را علم مستقلی قرار داده و آن را بدیع نام نهاده، تا زمینه را برای اینکه علوم بلاغت مشتمل بر سه علم باشد، مهیا کرده باشد<ref>ر.ک: همان، ص‌15</ref>.
    مؤلف با استناد به کتاب «[[المصباح في المعاني و البيان و البديع|المصباح]]» [[ابن مالک، محمد بن محمد|بدرالدین بن مالک]]، بیان می‌دارد که وی با وجود اینکه محسنات بدیع را از توابع علم بلاغت (معانی و بیان) می‌دانسته، ولی آن را علم مستقلی قرار داده و آن را بدیع نام نهاده، تا زمینه را برای اینکه علوم بلاغت مشتمل بر سه علم باشد، مهیا کرده باشد<ref>ر.ک: همان، ص‌15</ref>.


    مؤلف بعد از این مقدمه، صرفا به برخی از صناعات علم بدیع چون مقابله، اقتباس، تضمین، تلمیح، التفات، سجع و جناس اشاره کرده و ضمن بررسی اقوال برخی از قدما در علم بدیع، اقوال معاصرین را هم آورده است<ref>ر.ک: همان ،ص139-24</ref>.
    مؤلف بعد از این مقدمه، صرفا به برخی از صناعات علم بدیع چون مقابله، اقتباس، تضمین، تلمیح، التفات، سجع و جناس اشاره کرده و ضمن بررسی اقوال برخی از قدما در علم بدیع، اقوال معاصرین را هم آورده است<ref>ر.ک: همان، ص139-24</ref>.


    به‌ضمیمه کتاب، مقاله‌ای از [[جون ونزبرو]]، تحت عنوان «البلاغة العربية و تفسير القرآن»، آمده است که مؤلف آن را ترجمه کرده و تعلیقاتی بر آن اضافه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص140</ref>.
    به‌ضمیمه کتاب، مقاله‌ای از [[جون ونزبرو]]، تحت عنوان «البلاغة العربية و تفسير القرآن»، آمده است که مؤلف آن را ترجمه کرده و تعلیقاتی بر آن اضافه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص140</ref>.

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۹

    أساليب البديع في البلاغة العربية
    أساليب البديع في البلاغة العربية
    پدیدآورانسيد، شفيع (نويسنده)
    عنوان‌های دیگررویه معاصره
    ناشردار غريب
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1385ش - 1427ق - 2006م
    چاپ1
    شابک977-215-888-4
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /س9الف5 2028 PJA
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أساليب البديع في البلاغه العربية، اثر محمد شفیع‌الدین السید، نویسنده معاصر است که به علم بدیع که در کنار معانی و بیان، از شاخه‌های علوم بلاغی شمرده می‌شود، پرداخته است.

    مؤلف ابتدا به بررسی تاریخی فن بدیع و نحوه شکل‌گیری این علم پرداخته است. وی عبارتی را از جاحظ می‌آورد که وی در آن، با اشاره به بیتی، فن به‌کاررفته در آن بیت را، بدیع می‌داند؛ فنی که جاحظ، به‌زعم خود آن را مختص به زبان عربی و سبب تفوق زبان عربی بر دیگر زبان‌ها می‌داند[۱].

    وی همچنین، به انواع بدیع که شامل بدیع لفظی و معنوی است، اشاره می‌کند و صنایع لفظی و معنوی را در مجموع 25 یا 26 مورد می‌داند.

    مؤلف با استناد به کتاب «المصباح» بدرالدین بن مالک، بیان می‌دارد که وی با وجود اینکه محسنات بدیع را از توابع علم بلاغت (معانی و بیان) می‌دانسته، ولی آن را علم مستقلی قرار داده و آن را بدیع نام نهاده، تا زمینه را برای اینکه علوم بلاغت مشتمل بر سه علم باشد، مهیا کرده باشد[۲].

    مؤلف بعد از این مقدمه، صرفا به برخی از صناعات علم بدیع چون مقابله، اقتباس، تضمین، تلمیح، التفات، سجع و جناس اشاره کرده و ضمن بررسی اقوال برخی از قدما در علم بدیع، اقوال معاصرین را هم آورده است[۳].

    به‌ضمیمه کتاب، مقاله‌ای از جون ونزبرو، تحت عنوان «البلاغة العربية و تفسير القرآن»، آمده است که مؤلف آن را ترجمه کرده و تعلیقاتی بر آن اضافه کرده است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص23-9
    2. ر.ک: همان، ص‌15
    3. ر.ک: همان، ص139-24
    4. ر.ک: همان، ص140

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها