المصباح في علم النحو: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64350J1.jpg | عنوان = المصباح في علم النحو | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مطرزی، ناصر بن عبدالسید (نويسنده) طیب، عبدالحمید سید (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = پ‍ژوه...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'المصباح (ابهام زدایی)' به 'المصباح (ابهام‌زدایی)')
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =    
    | کد کنگره =
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''المصباح فی علم النحو'''، اثر ابوالفتح ناصرالدين بن عبدالسيد ابى المكارم بن على خوارزمى حنفى (610-538ق)، مشهور به مُطَرَّزى، محقق و ادیب است که در علم نحو نگاشته است. این کتاب با پژوهش، شرح و پاورقی‌های عبدالحمید سید طلب عرضه شده است.
    {{کاربردهای دیگر| المصباح (ابهام‌زدایی)}}
     
    '''المصباح فی علم النحو'''، اثر [[مطرزی، ناصر بن عبدالسید|ابوالفتح ناصرالدين بن عبدالسيد ابى المكارم بن على خوارزمى حنفى]] (610-538ق)، مشهور به [[مطرزی، ناصر بن عبدالسید|مُطَرَّزى]]، محقق و ادیب است که در علم نحو نگاشته است. این کتاب با پژوهش، شرح و پاورقی‌های [[طیب، عبدالحمید سید|عبدالحمید سید طلب]] عرضه شده است.


    المصباح، با اینکه حجم کمی داشته و مفهوم را در عبارت‌های کوتاهی بیان کرده است، اما مطالب گوناگونی از دانش نحو را در باب‌هایی مرتّب و منظم ارائه نموده است، به‌گونه‌ای که خواننده را با مرزها و محتوای دانش نحو در بازه زمانۀ کوتاهی آشنا می‌کند و به گمان محقق کتاب، این احاطه را نمی‌توان با خواندن کتاب‌های فربه در این فن به دست آورد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>‏
    المصباح، با اینکه حجم کمی داشته و مفهوم را در عبارت‌های کوتاهی بیان کرده است، اما مطالب گوناگونی از دانش نحو را در باب‌هایی مرتّب و منظم ارائه نموده است، به‌گونه‌ای که خواننده را با مرزها و محتوای دانش نحو در بازه زمانۀ کوتاهی آشنا می‌کند و به گمان محقق کتاب، این احاطه را نمی‌توان با خواندن کتاب‌های فربه در این فن به دست آورد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>‏


    سید طلب نسخه‌های شانزده‌گانه‌ای از المصباح را در «دارُالکتب» یافته است و این اثر را با بهره‌گیری از مجموع آن‌ها عرضه کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص7-6</ref>‏
    [[طیب، عبدالحمید سید|سید طلب]] نسخه‌های شانزده‌گانه‌ای از المصباح را در «دارُالکتب» یافته است و این اثر را با بهره‌گیری از مجموع آن‌ها عرضه کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص7-6</ref>‏


    مطرزی روش نگارش المصباح را به شیوۀ نگارش عبدالقادر جرجانی انجام داده است؛ او همان راهی را که جرجانی در بیان «عوامل صدگانه» و بنا نمودن باب‌های نحوی بر این عامل‌ها پیموده، رفته است. ازاین‍‌‌‌‌‌رو، او پس از توضیح اصطلاح‌های نحوی و اِعراب الفاظ، به انواع عوامل لفظی قیاسی، سماعی و معنوی می‌پردازد و در پایان نیز، از تعریف، تنکیر، تأنیث و تذکیر اسم‌ها، توابع، اعراب اصلی و غیراصلی، مضمرات، نون وقایه و انواع مضمرات سخن می‌گوید. البته این «خاتمه» را نه از باب اینکه این مبحث‌ها زیرمجموعۀ باب‌های عوامل باشند، آورده است؛ بلکه صرفاً خواسته است که توضیحی از آن‌ها داده باشد.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏
    [[مطرزی، ناصر بن عبدالسید|مطرزی]] روش نگارش المصباح را به شیوۀ نگارش [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقادر جرجانی]] انجام داده است؛ او همان راهی را که [[جرجانی، علی بن محمد|جرجانی]] در بیان «عوامل صدگانه» و بنا نمودن باب‌های نحوی بر این عامل‌ها پیموده، رفته است. ازاین‍‌‌‌‌‌رو، او پس از توضیح اصطلاح‌های نحوی و اِعراب الفاظ، به انواع عوامل لفظی قیاسی، سماعی و معنوی می‌پردازد و در پایان نیز، از تعریف، تنکیر، تأنیث و تذکیر اسم‌ها، توابع، اعراب اصلی و غیراصلی، مضمرات، نون وقایه و انواع مضمرات سخن می‌گوید. البته این «خاتمه» را نه از باب اینکه این مبحث‌ها زیرمجموعۀ باب‌های عوامل باشند، آورده است؛ بلکه صرفاً خواسته است که توضیحی از آن‌ها داده باشد.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏


    محقق به‌تناسب بحث «عوامل»، مقدمه‌ای را در بارۀ «عامل» از دیدگاه نحویان دیرین، مانند سیبویه، ابن جنی و ابن مضاء قرطبی، و امروزین، مانند ابراهیم مصطفی، عبدالمتعال صعیدی، شوقی ضیف و تمام، نگاشته است.<ref>ر.ک: همان، ص15-7</ref>‏
    محقق به‌تناسب بحث «عوامل»، مقدمه‌ای را در بارۀ «عامل» از دیدگاه نحویان دیرین، مانند [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] و [[ابن مضاء قرطبی]]، و امروزین، مانند [[مصطفی، ابراهیم|ابراهیم مصطفی]]، [[عبدالمتعال صعیدی]]، [[ضیف، شوقی|شوقی ضیف]] و تمام، نگاشته است.<ref>ر.ک: همان، ص15-7</ref>‏


    فهرست محتوا در پایان کتاب آمده است.
    فهرست محتوا در پایان کتاب آمده است.
    خط ۴۸: خط ۵۰:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸

    المصباح في علم النحو
    المصباح في علم النحو
    پدیدآورانمطرزی، ناصر بن عبدالسید (نويسنده) طیب، عبدالحمید سید (محقق)
    ناشرپ‍ژوه‍ش‍ک‍ده‌ زب‍ان‌ و گ‍وی‍ش‌
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المصباح فی علم النحو، اثر ابوالفتح ناصرالدين بن عبدالسيد ابى المكارم بن على خوارزمى حنفى (610-538ق)، مشهور به مُطَرَّزى، محقق و ادیب است که در علم نحو نگاشته است. این کتاب با پژوهش، شرح و پاورقی‌های عبدالحمید سید طلب عرضه شده است.

    المصباح، با اینکه حجم کمی داشته و مفهوم را در عبارت‌های کوتاهی بیان کرده است، اما مطالب گوناگونی از دانش نحو را در باب‌هایی مرتّب و منظم ارائه نموده است، به‌گونه‌ای که خواننده را با مرزها و محتوای دانش نحو در بازه زمانۀ کوتاهی آشنا می‌کند و به گمان محقق کتاب، این احاطه را نمی‌توان با خواندن کتاب‌های فربه در این فن به دست آورد.[۱]

    سید طلب نسخه‌های شانزده‌گانه‌ای از المصباح را در «دارُالکتب» یافته است و این اثر را با بهره‌گیری از مجموع آن‌ها عرضه کرده است.[۲]

    مطرزی روش نگارش المصباح را به شیوۀ نگارش عبدالقادر جرجانی انجام داده است؛ او همان راهی را که جرجانی در بیان «عوامل صدگانه» و بنا نمودن باب‌های نحوی بر این عامل‌ها پیموده، رفته است. ازاین‍‌‌‌‌‌رو، او پس از توضیح اصطلاح‌های نحوی و اِعراب الفاظ، به انواع عوامل لفظی قیاسی، سماعی و معنوی می‌پردازد و در پایان نیز، از تعریف، تنکیر، تأنیث و تذکیر اسم‌ها، توابع، اعراب اصلی و غیراصلی، مضمرات، نون وقایه و انواع مضمرات سخن می‌گوید. البته این «خاتمه» را نه از باب اینکه این مبحث‌ها زیرمجموعۀ باب‌های عوامل باشند، آورده است؛ بلکه صرفاً خواسته است که توضیحی از آن‌ها داده باشد.[۳]

    محقق به‌تناسب بحث «عوامل»، مقدمه‌ای را در بارۀ «عامل» از دیدگاه نحویان دیرین، مانند سیبویه، ابن جنی و ابن مضاء قرطبی، و امروزین، مانند ابراهیم مصطفی، عبدالمتعال صعیدی، شوقی ضیف و تمام، نگاشته است.[۴]

    فهرست محتوا در پایان کتاب آمده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
    2. ر.ک: همان، ص7-6
    3. ر.ک: همان، ص7
    4. ر.ک: همان، ص15-7

    منابع مقاله

    1. متن کتاب
    2. مقدمه محقق

    وابسته‌ها