أنوار الربیع في أنواع البدیع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']] ↵' به ' [[') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ربيع (ابهام زدایی)' به 'ربيع (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /م4الف8 2038 PJA | ||
| موضوع =زبان عربی - بدیع | | موضوع =زبان عربی - بدیع | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ربيع (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''أنوار الربيع في أنواع البديع'''، نوشته [[مدنی، سید علیخان|صدرالدین علی بن احمد بن محمّدمعصوم بن احمد حسینی مدنی شیرازی]] (1052-1120ق)، معروف به ابن معصوم، ادیب، نحوی و شاعر شیعی‌مذهب است. وی عهده‌دار برخی از مناصب حکومتی هند در دوره اورنگ زیب بود<ref>ر.ک: آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، ج9، ص521؛ کحاله، عمر رضا، ج7، ص28</ref>. این اثر در موضوع ادبیات (بدیع) نوشته شده و توسط [[شکر، شاکر هادی|شاکر هادی شکر]] تحقیق گردیده است. | '''أنوار الربيع في أنواع البديع'''، نوشته [[مدنی، سید علیخان|صدرالدین علی بن احمد بن محمّدمعصوم بن احمد حسینی مدنی شیرازی]] (1052-1120ق)، معروف به ابن معصوم، ادیب، نحوی و شاعر شیعی‌مذهب است. وی عهده‌دار برخی از مناصب حکومتی هند در دوره اورنگ زیب بود<ref>ر.ک: آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، ج9، ص521؛ کحاله، عمر رضا، ج7، ص28</ref>. این اثر در موضوع ادبیات (بدیع) نوشته شده و توسط [[شکر، شاکر هادی|شاکر هادی شکر]] تحقیق گردیده است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۱
| أنوار الربیع في أنواع البدیع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مدنی، علیخان بن احمد (نويسنده) شکر، شاکر هادی (مصحح) |
| ناشر | مطبعة النعمان |
| مکان نشر | عراق - نجف اشرف |
| سال نشر | 1388ق - 1389ق - 1968م - 1969م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - بدیع |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 7 |
| کد کنگره | /م4الف8 2038 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أنوار الربيع في أنواع البديع، نوشته صدرالدین علی بن احمد بن محمّدمعصوم بن احمد حسینی مدنی شیرازی (1052-1120ق)، معروف به ابن معصوم، ادیب، نحوی و شاعر شیعی‌مذهب است. وی عهده‌دار برخی از مناصب حکومتی هند در دوره اورنگ زیب بود[۱]. این اثر در موضوع ادبیات (بدیع) نوشته شده و توسط شاکر هادی شکر تحقیق گردیده است.
این کتاب از آثار مهم تدوین‌شده در علم بدیع است که مشتمل بر بدیعیه مؤلف و شرح آن است و به‌مثابه خلاصه‌ای از نوشته‌های پیشین در این دانش بشمار می‌آید. نویسنده نگارش آن را در سال 1093ق به پایان رسانده است[۲].
نویسنده، ساختار اثر را در شانزده بخش تنظیم نموده است. وی نخست به موضوع جناس و انواع آن، که حجم قابل توجهی از اثر را به خود اختصاص داده، پرداخته است. وی در ادامه از استطراد، استعاره، استدراک، لف و نشر و مطالب دیگر مرتبط با علم بدیع سخن به میان آورده است.
نویسنده در این اثر میان بدیعیه خود با بدیعیه‌های صفی حلی (م 750ق)، ابن جابر اندلسی (م 780ق)، عزالدین موصلی (م 789ق) و... تطبیق داده است. او علی‌رغم اینکه در ذکر و استفاده از شواهد در شرح به شکل گسترده عمل نموده است، بااین‌وجود شواهد مورد نظر را به‌درستی و به بهترین وجه انتخاب کرده و به‌کار برده است. وی در شرح به شکلی حکیمانه عمل کرده و مطالب را در جای خود مطرح کرده و به‌درستی مطالب را تأیید یا رد نموده است. نویسنده در خلال شرح‌ها به حوادث تاریخی اشاره کرده و نقل قول‌ها، نکات و ظرائف ادبی را نیز مطرح نموده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، «طبقات أعلام الشیعة»، بیروت، دارإحیاء التراث العربی، 1430ق، چاپ اول.
- کحاله، عمر رضا، «معجم المؤلفین»، بیروت، داراحیاء التراث، 1376ق، چاپ اول.