أحسن التراتیب فی نظم درر المكاتیب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = [[کاشانی، حبیبالله بن علیمدد]] (نویسنده) | | پدیدآوران =[[کاشانی، حبیبالله بن علیمدد]] (نویسنده) | ||
[[صدرایی خویی، علی]] (محقق و مصحح) | [[صدرایی خویی، علی]] (محقق و مصحح) | ||
[[نصرتی، شعبان]] (محقق و مصحح) | [[نصرتی، شعبان]] (محقق و مصحح) | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =/ک2الف5 / 285/2 BP | | کد کنگره =/ک2الف5 / 285/2 BP | ||
| موضوع = عرفان - نامهها | | موضوع =عرفان - نامهها | ||
عرفان - عرفان شیعی | عرفان - عرفان شیعی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = انتشارات خویی | | ناشر =انتشارات خویی | ||
| مکان نشر =ایران - قم | | مکان نشر =ایران - قم | ||
| سال نشر = 1390ش. | | سال نشر =1390ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE37911AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE37911AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ یکم | | چاپ =چاپ یکم |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۹
أحسن التراتیب فی نظم درر المکاتیب | |
---|---|
پدیدآوران | کاشانی، حبیبالله بن علیمدد (نویسنده)
صدرایی خویی، علی (محقق و مصحح) نصرتی، شعبان (محقق و مصحح) |
ناشر | انتشارات خویی |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1390ش. |
چاپ | چاپ یکم |
شابک | 986-600-91815-2-0 |
موضوع | عرفان - نامهها عرفان - عرفان شیعی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ک2الف5 / 285/2 BP |
أحسن التراتيب في نظم درر المكاتيب، اثر اخلاقى مولى حبیبالله کاشانى است به زبان فارسی در یک جلد که به تحقیق علی صدرایی خویی و شعبان نصرتی رسیده است. ملا حبیب در این اثر مکاتیب قطب محیى از عارفان قرن دهم هجرى را تهذیب و بهصورت موضوعى در بیستوچهار باب تنظیم نموده است[۱].
در این اثر، آیات و احادیث و عبارتهاى عربى و لغات دشوار به فارسى ترجمه گردیده تا براى عموم مردم خصوصاً نسل جوان طالبِ معنویت و اخلاق، استفاده از آن سهل و آسان گردد[۲].
روش مؤلف در تنظیم کتاب
مؤلف در مقدمه نوشته است: این حقیر ضعیف، دو مجلّد از این مکاتیب به دست آوردم و چون نظم و ترتیبى در آنها نیافتم، بلکه چون عِقدى بود منفصم که لئالى آن منتثر گشته باشد، عزم خود را مصمّم کردم بر نظم و ترتیب آن بر ابوابى چند، تا هر مطلبى در باب خود خوانده شود.
پس مرتّب گردانیدم این مُؤَلَّف را بر بیستوچهار باب و براى اختصار، اقتصار نمودم بر اصل مکتوب در فصلى و اسقاط کردم عنوان آن را؛ چه، دانستن آن کس که این مکتوب به او نوشته شده، امرى مهمّ نیست و از این جهت بوده که جملهاى از مکاتیب را اسقاط نمودم؛ چه، مدخلیّتى به مقصود نداشته و بسا شده که مکتوبى را مجزّى (جزءجزء) نمودم و هر جزیى را در بابى مناسب، ذکر کردهام و بسا شده که براى مناسبتى، در عبارتى از آن تغییرى دادهام[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه تصحیح و مقدمه نویسنده.