فصوص الحکم (ترجمه): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']] ↵' به ' [[') |
Tabrizi907 (بحث | مشارکتها) (اشاره به اینکه فقط 10 فص از 27 فص ترجمه و شرح شده است.) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ابن عربی، محمد بن علی]] (نويسنده) | [[ابن عربی، محمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[موحد، صمد ]] (مترجم) | [[موحد، صمد]] (مترجم) | ||
[[موحد، محمدعلی]] (مترجم) | [[موحد، محمدعلی]] (مترجم) | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''فصول الحکم (ترجمه)''' اثر [[موحد، محمدعلی|محمدعلی موحد]] و [[موحد، صمد|صمد موحد]]، ترجمه، توضیح و تحلیلی است بر کتاب | '''فصول الحکم (ترجمه)''' اثر [[موحد، محمدعلی|محمدعلی موحد]] و [[موحد، صمد|صمد موحد]]، ترجمه، توضیح و تحلیلی است بر 10 فص از 27 فصِ کتاب «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم]]» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] (543ق). | ||
اختلاف نسخه‌ها در مورد کتاب‌هایی مثل «فصوص | اختلاف نسخه‌ها در مورد کتاب‌هایی مثل «فصوص الحکم» که از همان اوان تألیف به‌عنوان یک متن درسی بسیار خوانده می‌شد و دست‌به‌دست می‌گشت، امری برخلاف انتظار نیست. «فصوص الکم» از آخرین نوشته‌های [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] است و گمان نمی‌رود که خود در آن دست برده باشد، اما شارحان اول فصوص، در مواردی به اختلاف نسخه‌ها اشاره‌کرده‌اند. خوشبختانه این اختلاف نسخه‌ها، چیزی نیست که اصل مطلب را عوض بکند به سهولت می‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. در این کتاب، متنی که [[ابوالعلاء عفیفی]] به چاپ رسانیده، اصل قرارگرفته و تنها در مواردی که غلط چاپی روشنی در آن ملاحظه شده، از آن عدول گردیده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص109</ref>. | ||
در اثر حاضر، در برگردان متن، غالباً به ترجمه تحت‌اللفظی قناعت شده و مترجم نخواسته است که وفاداری به متن را فدای شیوایی و خوش‌خوانی ترجمه کند. پس این ترجمه به‌ناچار در بسیاری از موارد، گره‌ها و اغلاق متن را انعکاس داده و خواننده خود را با عبارت‌های گنگ و نا دل‌پذیر، مواجه خواهد یافت<ref>همان، ص109- 110</ref>. | در اثر حاضر، در برگردان متن، غالباً به ترجمه تحت‌اللفظی قناعت شده و مترجم نخواسته است که وفاداری به متن را فدای شیوایی و خوش‌خوانی ترجمه کند. پس این ترجمه به‌ناچار در بسیاری از موارد، گره‌ها و اغلاق متن را انعکاس داده و خواننده خود را با عبارت‌های گنگ و نا دل‌پذیر، مواجه خواهد یافت<ref>همان، ص109- 110</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷
| فصوص الحکم (ترجمه) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عربی، محمد بن علی (نويسنده)
موحد، صمد (مترجم) موحد، محمدعلی (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | فصوص الحکم. فارسی |
| ناشر | کارنامه |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-431-057-8 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 - فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2 ف6041 283 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فصول الحکم (ترجمه) اثر محمدعلی موحد و صمد موحد، ترجمه، توضیح و تحلیلی است بر 10 فص از 27 فصِ کتاب «فصوص الحکم» ابن عربى (543ق).
اختلاف نسخه‌ها در مورد کتاب‌هایی مثل «فصوص الحکم» که از همان اوان تألیف به‌عنوان یک متن درسی بسیار خوانده می‌شد و دست‌به‌دست می‌گشت، امری برخلاف انتظار نیست. «فصوص الکم» از آخرین نوشته‌های ابن عربی است و گمان نمی‌رود که خود در آن دست برده باشد، اما شارحان اول فصوص، در مواردی به اختلاف نسخه‌ها اشاره‌کرده‌اند. خوشبختانه این اختلاف نسخه‌ها، چیزی نیست که اصل مطلب را عوض بکند به سهولت می‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. در این کتاب، متنی که ابوالعلاء عفیفی به چاپ رسانیده، اصل قرارگرفته و تنها در مواردی که غلط چاپی روشنی در آن ملاحظه شده، از آن عدول گردیده است[۱].
در اثر حاضر، در برگردان متن، غالباً به ترجمه تحت‌اللفظی قناعت شده و مترجم نخواسته است که وفاداری به متن را فدای شیوایی و خوش‌خوانی ترجمه کند. پس این ترجمه به‌ناچار در بسیاری از موارد، گره‌ها و اغلاق متن را انعکاس داده و خواننده خود را با عبارت‌های گنگ و نا دل‌پذیر، مواجه خواهد یافت[۲].
مترجم، درآمدهایی را پیش از شروع هر فص در قلم آورده که ذهن خواننده را برای فهم مطالبی که در متن خواهد آمد، یاری می‌دهد و توضیحاتی که در پی هر فص افزوده‌شده است، گره‌ها و پیچیدگی‌ها را در حد امکان، گشوده است[۳].
مقصود پدیدآورندگان اثر حاضر، تقریر هرچه ساده‌تر مطالب ابن عربی و شارحان وی بوده است و تنها در مواردی معدود، از مطالب فاصله گرفته‌شده و به‌نقد آن، پرداخته‌شده است[۴].
صاحبان اثر، آنجا که دربرد گردان متن، افزودن یک یا چند کلمه را برای اتمام جمله یا روشن‌تر کردن آن لازم دانسته‌اند، آن را با علامت [ ] مشخص کرده و علامت () را در مواردی به‌کاربرده‌اند که خواستار پیشنهاد واژه‌ای معادل یا مترادف با آنچه مؤلف به‌کاربرده است، پیشنهاد کنند و نیز برگردان فارسی آیه‌های قرآن را داخل این علامت، قرار داده‌اند. همچنین شماره‌های آغاز هر بند در برگردان فارسی، توضیحات و متن عربی ناظر به یکدیگرند[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.