المستدرک علی الصحیحین (تحقیق عبدالقادر عطا): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR19804J1.jpg | عنوان = المستدرک علی الصحیحین(حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله) | عنوان‌های دیگر = الجامع الصحیح. مستدرک ** �المستدرک علی الصحیحین فی الحدیث | پدیدآورندگان | پدیدآوران = حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله (نو...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف')
     
    (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲: خط ۲:
    | تصویر =NUR19804J1.jpg
    | تصویر =NUR19804J1.jpg
    | عنوان = المستدرک علی الصحیحین(حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله)
    | عنوان = المستدرک علی الصحیحین(حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله)
    | عنوان‌های دیگر = الجامع الصحیح. مستدرک ** �المستدرک علی الصحیحین فی الحدیث
    | عنوان‌های دیگر = الجامع الصحیح. مستدرک ** المستدرک علی الصحیحین فی الحدیث
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    خط ۹: خط ۹:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =   ‎‏/‎‏ب‎‏3‎‏ ‎‏ج‎‏2013‎‏ ‎‏1370 119 BP  
    | کد کنگره =/‎‏ب‎‏3‎‏ ‎‏ج‎‏2013‎‏ ‎‏1370 119 BP  
    | موضوع =احادیث اهل سنت - قرن 3ق. - احادیث اهل سنت - قرن 4ق.
    | موضوع =احادیث اهل سنت - قرن 3ق. - احادیث اهل سنت - قرن 4ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''المستدرک علی الصحیحین''' نوشته ابوعبدالله محمد بن عبدالله، حاکم نیشابوری (321-405ق) محدّث و فقیه شافعی است که با تضمین‌های امام ذهبی در کتاب «التلخیص و میزان الاعتدال» و عراقی در «امالی» و مناوی در «فیض القدیر» و دیگر عالمان بزرگ، با پژوهش و تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا عرضه شده است.
    '''المستدرک علی الصحیحین''' نوشته [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری]] (321-405ق) محدّث و فقیه شافعی است که با تضمین‌های [[ذهبی، محمد بن احمد|امام ذهبی]] در کتاب «التلخیص و [[ميزان الاعتدال في نقد الرجال|میزان الاعتدال]]» و عراقی در «امالی» و [[مناوی، محمد عبدالرئوف|مناوی]] در «[[فیض القدیر]]» و دیگر عالمان بزرگ، با پژوهش و تحقیق [[عطا، مصطفی عبدالقادر|مصطفی عبدالقادر عطا]] عرضه شده است.


    موضوع کتاب، حدیث‌های صحیح السندی است که به عنوان مستدرک و تکمله بر دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم و طبق اسنادی که آنان بدان احتجاج کرده‌اند، گردآوری شده است. این تکمله از این‌رو است که حاکم عذری برای تدوین روایات غیر معلل ندیده است، بویژه آنکه بخاری و مسلم نیز گردآوری همه روایت‌های صحیح را ادعا نکرده اند.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص42</ref>‏
    موضوع کتاب، حدیث‌های صحیح السندی است که به عنوان مستدرک و تکمله بر دو کتاب [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] و [[صحيح مسلم|صحیح مسلم]] و طبق اسنادی که آنان بدان احتجاج کرده‌اند، گردآوری شده است. این تکمله از این‌رو است که حاکم عذری برای تدوین روایات غیر معلل ندیده است، بویژه آنکه [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] و [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] نیز گردآوری همه روایت‌های صحیح را ادعا نکرده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص42</ref>‏


    عطا (محقق کتاب) نسخۀ معروف چاپ «دائرة المعارف نظامیه هند» را تحقیق کرده و آن را با پنج نسخه‌ خطی مقابله نموده و در آن تغییرهایی انجام داده است؛<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص27</ref>‏ او عین کتاب «التلخیص» ذهبی را در حاشیه نیاورده است تا از تکرار مطلب و فزونی حجم کتاب پرهیز شود. ازاین‌رو، فقط به درج تعلیقه‌های ذهبی بر هر یک از حدیث‌های مستدرک بسنده کرده است؛ در این اثر، همه حدیث‌های چهار جلد شماره‌گذاری شده‌اند و در کنار آن‌ها، شماره ویژه‌ای برای حدیث‌های هر کتاب نهاده شده است؛ شماره جلد و صفحۀ چاپ قدیمی کتاب در کنار صفحه‌های کتاب حاضر درج شده است؛ خلاصه ای از سخن ذهبی برای هریک از حدیث‌ها در حاشیه کتاب آورده شده است؛ همچنانکه، کلام مناوی در اثر او «فیض القدیر» و تعلیقه‌اش بر آنچه که محقق در کتاب «الجامع الصغیر» یافته است و در المستدرک می‌باشد، آورده شده است. کلام مناوی هم تعلیقه ذهبی را دربردارد و هم تعلیقه‌های کتاب امالی عراقی را پوشش داده است؛ همچنین، محقق آنچه را که ذهبی بدون تعلیقه رها کرده و مسکوت گذاشته است، به اندازۀ توانش رجال سندهایشان را پژوهش کرده است و نیز، آنچه را که ذهبی در کتاب «میزان الاعتدال» در نقد شخص معینی (اگر نامش در سند آمده باشد) نوشته است، آورده است؛ شرح حالی از حاکم نیشابوری و ذهبی در آغاز اثر ذکر شده است و فهرستی نیز برای کتاب تهیه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص24-23</ref>‏
    [[عطا، مصطفی عبدالقادر|عطا]] (محقق کتاب) نسخۀ معروف چاپ «دائرةالمعارف نظامیه هند» را تحقیق کرده و آن را با پنج نسخه‌ خطی مقابله نموده و در آن تغییرهایی انجام داده است؛<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص27</ref>‏ او عین کتاب «التلخیص» [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] را در حاشیه نیاورده است تا از تکرار مطلب و فزونی حجم کتاب پرهیز شود. ازاین‌رو، فقط به درج تعلیقه‌های ذهبی بر هر یک از حدیث‌های مستدرک بسنده کرده است؛ در این اثر، همه حدیث‌های چهار جلد شماره‌گذاری شده‌اند و در کنار آن‌ها، شماره ویژه‌ای برای حدیث‌های هر کتاب نهاده شده است؛ شماره جلد و صفحۀ چاپ قدیمی کتاب در کنار صفحه‌های کتاب حاضر درج شده است؛ خلاصه‌ای از سخن ذهبی برای هریک از حدیث‌ها در حاشیه کتاب آورده شده است؛ همچنانکه، کلام [[مناوی، محمد عبدالرئوف|مناوی]] در اثر او «[[فیض القدیر]]» و تعلیقه‌اش بر آنچه که محقق در کتاب «[[الجامع الصغیر في أحادیث البشیر النذیر|الجامع الصغیر]]» یافته است و در المستدرک می‌باشد، آورده شده است. کلام مناوی هم تعلیقه ذهبی را دربردارد و هم تعلیقه‌های کتاب امالی عراقی را پوشش داده است؛ همچنین، محقق آنچه را که ذهبی بدون تعلیقه رها کرده و مسکوت گذاشته است، به اندازۀ توانش رجال سندهایشان را پژوهش کرده است و نیز، آنچه را که [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در کتاب «[[ميزان الاعتدال في نقد الرجال|میزان الاعتدال]]» در نقد شخص معینی (اگر نامش در سند آمده باشد) نوشته است، آورده است؛ شرح حالی از [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] و [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در آغاز اثر ذکر شده است و فهرستی نیز برای کتاب تهیه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص24-23</ref>‏


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[المستدرک علی الصحیحین]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    خط ۴۷: خط ۴۷:
    [[رده:احادیث اهل سنت]]
    [[رده:احادیث اهل سنت]]
    [[رده:سنن. مسانید. صحاح (قرن 3 ب)]]
    [[رده:سنن. مسانید. صحاح (قرن 3 ب)]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹

    المستدرک علی الصحیحین(حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله)
    المستدرک علی الصحیحین (تحقیق عبدالقادر عطا)
    پدیدآورانحاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله (نويسنده) عطا، مصطفی عبدالقادر (محقق)
    عنوان‌های دیگرالجامع الصحیح. مستدرک ** المستدرک علی الصحیحین فی الحدیث
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1411ق - 1991م
    چاپ1
    شابک-
    موضوعاحادیث اهل سنت - قرن 3ق. - احادیث اهل سنت - قرن 4ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    /‎‏ب‎‏3‎‏ ‎‏ج‎‏2013‎‏ ‎‏1370 119 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المستدرک علی الصحیحین نوشته ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری (321-405ق) محدّث و فقیه شافعی است که با تضمین‌های امام ذهبی در کتاب «التلخیص و میزان الاعتدال» و عراقی در «امالی» و مناوی در «فیض القدیر» و دیگر عالمان بزرگ، با پژوهش و تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا عرضه شده است.

    موضوع کتاب، حدیث‌های صحیح السندی است که به عنوان مستدرک و تکمله بر دو کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم و طبق اسنادی که آنان بدان احتجاج کرده‌اند، گردآوری شده است. این تکمله از این‌رو است که حاکم عذری برای تدوین روایات غیر معلل ندیده است، بویژه آنکه بخاری و مسلم نیز گردآوری همه روایت‌های صحیح را ادعا نکرده‌اند.[۱]

    عطا (محقق کتاب) نسخۀ معروف چاپ «دائرةالمعارف نظامیه هند» را تحقیق کرده و آن را با پنج نسخه‌ خطی مقابله نموده و در آن تغییرهایی انجام داده است؛[۲]‏ او عین کتاب «التلخیص» ذهبی را در حاشیه نیاورده است تا از تکرار مطلب و فزونی حجم کتاب پرهیز شود. ازاین‌رو، فقط به درج تعلیقه‌های ذهبی بر هر یک از حدیث‌های مستدرک بسنده کرده است؛ در این اثر، همه حدیث‌های چهار جلد شماره‌گذاری شده‌اند و در کنار آن‌ها، شماره ویژه‌ای برای حدیث‌های هر کتاب نهاده شده است؛ شماره جلد و صفحۀ چاپ قدیمی کتاب در کنار صفحه‌های کتاب حاضر درج شده است؛ خلاصه‌ای از سخن ذهبی برای هریک از حدیث‌ها در حاشیه کتاب آورده شده است؛ همچنانکه، کلام مناوی در اثر او «فیض القدیر» و تعلیقه‌اش بر آنچه که محقق در کتاب «الجامع الصغیر» یافته است و در المستدرک می‌باشد، آورده شده است. کلام مناوی هم تعلیقه ذهبی را دربردارد و هم تعلیقه‌های کتاب امالی عراقی را پوشش داده است؛ همچنین، محقق آنچه را که ذهبی بدون تعلیقه رها کرده و مسکوت گذاشته است، به اندازۀ توانش رجال سندهایشان را پژوهش کرده است و نیز، آنچه را که ذهبی در کتاب «میزان الاعتدال» در نقد شخص معینی (اگر نامش در سند آمده باشد) نوشته است، آورده است؛ شرح حالی از حاکم نیشابوری و ذهبی در آغاز اثر ذکر شده است و فهرستی نیز برای کتاب تهیه شده است.[۳]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص42
    2. ر.ک: مقدمه محقق، ص27
    3. ر.ک: همان، ص24-23

    منابع مقاله

    1. مقدمه‌های مؤلف و محقق کتاب.

    وابسته‌ها