رسائل ابن العربي: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ـی' به 'ی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'طـ' به 'ط') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
# کتاب الوصیة | # کتاب الوصیة | ||
#کتاب اصطلاح الصوفیة. | #کتاب اصطلاح الصوفیة. | ||
محتوای رساله پانزدهم (نامه‌ای به فخررازی) عبارت از: دعوت [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]] به شناخت حق و معارف الهی آنهم از روی کشف و شهود است. [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] بر اساس مبانی عرفانی خویش عقل را ناتوان از درک حقایق دانسته و مخاطب خویش را از علوم عقلی نظری که از طریق عقل حاصل می‌شود برحذر داشته است. وی به صراحت اعلام می‌کند بین علم به وجود حق و علم به حق تفاوت وجود دارد، اولی سلبی است و دومی اثباتی. علم به حق | محتوای رساله پانزدهم (نامه‌ای به فخررازی) عبارت از: دعوت [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]] به شناخت حق و معارف الهی آنهم از روی کشف و شهود است. [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] بر اساس مبانی عرفانی خویش عقل را ناتوان از درک حقایق دانسته و مخاطب خویش را از علوم عقلی نظری که از طریق عقل حاصل می‌شود برحذر داشته است. وی به صراحت اعلام می‌کند بین علم به وجود حق و علم به حق تفاوت وجود دارد، اولی سلبی است و دومی اثباتی. علم به حق تنها از طریق کشف و شهود حاصل می‌آید.... بنابراین انسان عاقل خود را باید وقف دانشی کند که با انتقال او، دانشش نیز منتقل شود. تنها علمی که چنین ویژگی دارد علم الهی و شناخت حق و علم به آخرت و مقامات آن است.<ref>ر.ک: سید موسوی، سیدحسین، ص136- 137</ref> | ||
نویسنده درآخرین رساله تعداد 198 اصطلاح عرفانی را به‌صورت مختصر شرح کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص354- 370</ref> | نویسنده درآخرین رساله تعداد 198 اصطلاح عرفانی را به‌صورت مختصر شرح کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص354- 370</ref> | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#متن کتاب. | #متن کتاب. | ||
#سید موسوی، سیدحسین، «نامه ابن عربی به امام فخر | #[[:noormags:1434645|سید موسوی، سیدحسین، «نامه ابن عربی به امام فخر رازی»، فصلنامه عرفان اسلامی، زمستان 1395، شماره 50]]. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۸۱: | خط ۷۹: | ||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان قرن 7 – 10]] | [[رده:آثار کلی تصوف و عرفان قرن 7 – 10]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۶
رسائل ابن العربی، نوشته عارف و صوفی بزرگ مسلمان، محیی‌الدین محمد بن علی ابن عربی (560- 638ق)، مجموعه‌ای دو جلدی شامل 29 رساله کوتاه و بلند در باب مسائل عرفانی به زبان عربی است.
| رسائل ابن العربي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عربی، محمد بن علی (نويسنده) |
| ناشر | دار إحياء التراث العربي |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1367ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 1300 /الف2ر5 283 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در جلد اول این کتاب، 17 رساله در عرفان نظری و در جلد دوم، 12 رساله در عرفان عملی آمده است. رساله‌های جلد اول به ترتیب عبارت است از:
- کتاب الفناء فی المشاهدة
- کتاب الجلال و الجمال
- کتاب الألف و هو کتاب الأحدیة
- کتاب الجلالة و هو کلمة اللّه
- کتاب أیام الشأن
- کتاب القربة
- کتاب الإعلام بإشارات أهل الإلهام
- کتاب المیم و الواو و النون
- رسالة القسم الإلهی
- کتاب الیاء
- کتاب الأزل
- رسالة الأنوار
- کتاب الإسرا إلى مقام الأسرى
- رسالة فی سؤال إسمعیل بن سودکین
- رسالة إلى الإمام الرازی
- رسالة لا یعول علیه
- کتاب الشاهد
رساله‌های جلد دوم نیز به ترتیب عبارت است از:
- کتاب التراجم
- کتاب المنزل القطب و مقاله و حاله
- رسالة الانتصار
- کتاب الکتب
- کتاب المسائل
- کتاب التجلیات
- کتاب الاسفار عن نتائج الاسفار
- کتاب الوصایا
- کتاب حلیة الابدال
- کتاب نقش الفصوص
- کتاب الوصیة
- کتاب اصطلاح الصوفیة.
محتوای رساله پانزدهم (نامه‌ای به فخررازی) عبارت از: دعوت فخرالدین رازی به شناخت حق و معارف الهی آنهم از روی کشف و شهود است. ابن عربی بر اساس مبانی عرفانی خویش عقل را ناتوان از درک حقایق دانسته و مخاطب خویش را از علوم عقلی نظری که از طریق عقل حاصل می‌شود برحذر داشته است. وی به صراحت اعلام می‌کند بین علم به وجود حق و علم به حق تفاوت وجود دارد، اولی سلبی است و دومی اثباتی. علم به حق تنها از طریق کشف و شهود حاصل می‌آید.... بنابراین انسان عاقل خود را باید وقف دانشی کند که با انتقال او، دانشش نیز منتقل شود. تنها علمی که چنین ویژگی دارد علم الهی و شناخت حق و علم به آخرت و مقامات آن است.[۱]
نویسنده درآخرین رساله تعداد 198 اصطلاح عرفانی را به‌صورت مختصر شرح کرده است.[۲]