منظومة اسماء الله الحسنی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح أسماء الله الحسنی (ابهام زدایی)' به 'شرح أسماء الله الحسنی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|شرح أسماء الله الحسنی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''منظومه اسماء الله الحسنی'''، یا به عبارت دیگر، «شرح قصیدة الأسماء الحسنی» کتابی است که نویسندۀ آن «[[عبدالرحیم، محمد|محمد عبدالرحیم]]» منظومه اسماءالله الحسنی، اثر [[عبدالقادر گیلانی]] را شرح کرده است. عبدالقادر بن ابی | '''منظومه اسماء الله الحسنی'''، یا به عبارت دیگر، «شرح قصیدة الأسماء الحسنی» کتابی است که نویسندۀ آن «[[عبدالرحیم، محمد|محمد عبدالرحیم]]» منظومه اسماءالله الحسنی، اثر [[عبدالقادر گیلانی]] را شرح کرده است. [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر بن ابی صالح]]، مؤسس سلسله تصوف قادریه، شافعی یا حنبلی و از سادات حسنی واز بزرگان متصوفه در قرن پنجم و ششم هجری است. | ||
[[عبدالرحیم، محمد|عبدالرحیم]] در آغاز، شرح کوتاهی از زندگی، حالات و آثار عبدالقادر نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص21-16</ref> سپس، منظومه اسماء الله الحسنی را پاره‌پاره شرح نموده و در آخر، آن را یکپارچه در کتاب درج کرده است. او نام‌های خداوند را با حرف‌های درشت و مشکی آورده و شرح سودمندی از نام‌هایی که در منظومه آمده، نوشته است. وی برای این شرح از کتاب‌های لسان | [[عبدالرحیم، محمد|عبدالرحیم]] در آغاز، شرح کوتاهی از زندگی، حالات و آثار عبدالقادر نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص21-16</ref> سپس، منظومه اسماء الله الحسنی را پاره‌پاره شرح نموده و در آخر، آن را یکپارچه در کتاب درج کرده است. او نام‌های خداوند را با حرف‌های درشت و مشکی آورده و شرح سودمندی از نام‌هایی که در منظومه آمده، نوشته است. وی برای این شرح از کتاب‌های [[لسان العرب]]، [[تاج العروس من جواهر القاموس|تاج العروس]]، [[الرسالة القشيرية|رسالۀ قشیریه]]، [[إحياء علوم الدين|احیاءالعلوم]] و [[المقصد الأسنی: شرح اسماء الله الحسنی|الأسنی فی شرح اسماء الله الحسنی]] از [[غزالی، محمد بن محمد|محمد غزالی]] و [[موسوعه اسماء الحسنی]] از [[شرباصی]] استفاده کرده است. همچنین در شرح این نام‌‌ها از برخی بیت‌های [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]]، [[دردیر، احمد|دردیر]]، قولی و مخیمر بهره گرفته است. | ||
عبدالرحیم در پایان کتاب، اسماءالله الحسنی را همانگونه که در منظومه آمده، با شماره بیت و صفحه آورده است. همچنین، آن‌ها را بر حسب حروف معجم و با اشاره به شماره بیت و صفحه درج نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | [[عبدالرحیم، محمد|عبدالرحیم]] در پایان کتاب، اسماءالله الحسنی را همانگونه که در منظومه آمده، با شماره بیت و صفحه آورده است. همچنین، آن‌ها را بر حسب حروف معجم و با اشاره به شماره بیت و صفحه درج نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
[[رده:عرفان (علم و معرفت، وجود، اطوار و لطائف سبعه، حضرات خمسه، عشق. محبت)]] | [[رده:عرفان (علم و معرفت، وجود، اطوار و لطائف سبعه، حضرات خمسه، عشق. محبت)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۴
| منظومة اسماء الله الحسنی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبدالقادر جیلانی، عبدالقادر بن ابی‌صالح (نويسنده) عبدالرحیم، محمد (محقق) |
| ناشر | مؤسسة الکتب الثقافیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1419ق - 1999م |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | خدا - صفات - شعر - خدا - نام‌‌ها - شعر - عشق (عرفان) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع2م8 286/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
منظومه اسماء الله الحسنی، یا به عبارت دیگر، «شرح قصیدة الأسماء الحسنی» کتابی است که نویسندۀ آن «محمد عبدالرحیم» منظومه اسماءالله الحسنی، اثر عبدالقادر گیلانی را شرح کرده است. عبدالقادر بن ابی صالح، مؤسس سلسله تصوف قادریه، شافعی یا حنبلی و از سادات حسنی واز بزرگان متصوفه در قرن پنجم و ششم هجری است.
عبدالرحیم در آغاز، شرح کوتاهی از زندگی، حالات و آثار عبدالقادر نوشته است.[۱] سپس، منظومه اسماء الله الحسنی را پاره‌پاره شرح نموده و در آخر، آن را یکپارچه در کتاب درج کرده است. او نام‌های خداوند را با حرف‌های درشت و مشکی آورده و شرح سودمندی از نام‌هایی که در منظومه آمده، نوشته است. وی برای این شرح از کتاب‌های لسان العرب، تاج العروس، رسالۀ قشیریه، احیاءالعلوم و الأسنی فی شرح اسماء الله الحسنی از محمد غزالی و موسوعه اسماء الحسنی از شرباصی استفاده کرده است. همچنین در شرح این نام‌‌ها از برخی بیت‌های ابن عربی، نابلسی، دردیر، قولی و مخیمر بهره گرفته است.
عبدالرحیم در پایان کتاب، اسماءالله الحسنی را همانگونه که در منظومه آمده، با شماره بیت و صفحه آورده است. همچنین، آن‌ها را بر حسب حروف معجم و با اشاره به شماره بیت و صفحه درج نموده است.[۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه مؤلف