قرب الإسناد (حمیری): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'شيخ طوسى' به 'شيخ طوسى')
    جز (جایگزینی متن - 'بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام' به 'بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام')
     
    (۵۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR01522J1.jpg|بندانگشتی|قرب الإسناد]]
    | تصویر =NUR01522J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =قرب الإسناد
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =الاشعثیات
    |-
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|قرب الإسناد
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|الاشعثیات


    قرب الإسناد و الاشعثیات
    قرب الإسناد و الاشعثیات
    |-
    | پدیدآوران =
    |پدیدآورندگان
    [[حمیری، عبدالله بن جعفر]] (نویسنده)
    |data-type='authors'|[[حمیری، عبد الله بن جعفر]] (نويسنده)


    [[ابن‌ اشعث‌، محمد بن‌ محمد]] (نويسنده)
    [[ابن اشعث، محمد بن محمد]] (نویسنده)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏128‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏8‎‏ق‎‏4‎‏ ‎‏1300
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    احادیث احکام - قرن 3ق.
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏128‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏8‎‏ق‎‏4‎‏ ‎‏1300
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|احادیث احکام - قرن 3ق.


    احادیث شیعه - قرن 3ق.
    احادیث شیعه - قرن 3ق.
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    مکتبة نينوی الحديثة
    |data-type='publisher'|مکتبة نينوی الحديثة
    | مکان نشر =تهران - ایران
    |-
    | سال نشر =  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'|
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1522AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01522AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01522
    | کتابخوان همراه نور =01522
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


    ==مولف==
    '''قرب الإسناد''' تألیف [[حمیری، عبدالله بن جعفر|ابوالعباس، عبدالله بن جعفر حِميَرى]] از ياران امام حسن عسکری‌ عليه‌السلام و از روات بزرگ شيعه در نيمه دوم قرن سوم هجرى.اين كتاب، مجموعه رواياتى است كه به معصوم‌ عليه‌السلام نسبت داده شده و به دليل واسطه كم و راويان معدودى كه ميان امام‌ عليه‌السلام و مؤلف كتاب واسطه شده‌اند آن را قرب الإسناد ناميده‌اند.
     
     
    ابو العباس، عبد الله بن جعفر حِميَرى از ياران امام حسن عسگرى عليه السلام و از روات بزرگ شيعه در نيمه دوم قرن سوم هجرى.اين كتاب، مجموعه رواياتى است كه به معصوم عليه السلام نسبت داده شده و به دليل واسطه كم و راويان معدودى كه ميان امام عليه السلام و مؤلف كتاب واسطه شده‌اند آن را قرب الإسناد ناميده‌اند.


    ==انگيزه نگارش==
    ==انگيزه نگارش==




    در زمان امام هادى و امام حسن عسكرى عليهما السلام ظلم و ستم حكومت عباسى به اوج خود رسيده بود و حكام ستمگر از ارتباط ميان شيعيان و اين دو امام بزرگوار بشدت جلوگيرى مى‌كردند.در چنين زمانى مؤلف اين كتاب - مانند بسيارى ديگر از روات بزرگ شيعه - به وسيله ارتباط با ديگر ياران نزديك ائمه عليهم السلام و ارتباط مخفى و مكاتبه‌اى و نامه نگارى با ائمه عليهم السلام، سخنان گهربار آن امامان بزرگوار را در مجموعه‌هاى روايى جمع آورى مى‌كرد تا آن را به آيندگان و نسلهاى آينده برساند.
    در زمان امام هادى و امام حسن عسكرى عليهما‌السلام ظلم و ستم حكومت عباسى به اوج خود رسيده بود و حكام ستمگر از ارتباط ميان شیعیان و اين دو امام بزرگوار بشدت جلوگيرى می‌كردند.در چنين زمانى مؤلف اين كتاب - مانند بسيارى ديگر از روات بزرگ شيعه - به وسيله ارتباط با ديگر ياران نزدیک ائمه عليهم‌السلام و ارتباط مخفى و مكاتبه‌اى و نامه نگارى با ائمه عليهم‌السلام، سخنان گهربار آن امامان بزرگوار را در مجموعه‌هاى روايى جمع‌آورى مى‌كرد تا آن را به آيندگان و نسلهاى آينده برساند.


    مؤلف كتاب با امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف نيز مكاتباتى داشته‌است.
    مؤلف كتاب با امام زمان عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشريف نيز مكاتباتى داشته‌است.


    ==سخن شيخ آقا بزرگ==
    ==سخن [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ]] ==




    علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در كتاب ارزشمند خود، «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة إلى تصانيف الشيعة]]» دربارۀ ارزش اين كتاب مى‌فرمايد:
    علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در كتاب ارزشمند خود، «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة إلى تصانيف الشيعة]]» دربارۀ ارزش اين كتاب مى‌فرمايد:


    اين كتاب در نزد قدماى فقهاى شيعه بسيار ارزشمند و گران‌قدر به شمار مى‌آمد و لذا از شهرهاى دور براى شنيدن و يا ديدن آن بار سفر مى‌بستند و رنج سفر را بر خود هموار مى‌كردند و چشمانشان با ديدن اين كتاب روشن مى‌گشت و به همين جهت اين كتاب را به عنوان كتابى مستقل به رشته تحرير در مى‌آوردند.
    اين كتاب در نزد قدماى فقهاى شيعه بسيار ارزشمند و گران‌قدر به شمار مى‌آمد و لذا از شهرهاى دور براى شنيدن و يا ديدن آن بار سفر مى‌بستند و رنج سفر را بر خود هموار می‌كردند و چشمانشان با ديدن اين كتاب روشن مى‌گشت و به همين جهت اين كتاب را به عنوان كتابى مستقل به رشته تحرير در مى‌آوردند.


    مؤلف اين كتاب شيخ بزرگ قم، ابو العباس عبد الله بن جعفر حميرى مى‌باشد.وى در اين كتاب روايات هر امامى را مستقلا در يك بخش آورده، مانند: «قرب الإسناد إلى الصادق عليه السلام» و «قرب الإسناد إلى الرضا عليه السلام».
    مؤلف اين كتاب شيخ بزرگ قم، ابوالعباس [[حمیری، عبدالله بن جعفر|عبدالله بن جعفر حميرى]] مى‌باشد.وى در اين كتاب روايات هر امامى را مستقلا در يك بخش آورده، مانند: «قرب الإسناد إلى الصادق‌ عليه‌السلام» و «قرب الإسناد إلى الرضا عليه‌السلام».


    از ديگر نكات با ارزش اين كتاب آن است كه مؤلف سؤالات على بن جعفر از امام موسى كاظم عليه السلام را نيز در كتاب خود آورده و بدين ترتيب بر اعتبار كتاب على بن جعفر افزوده است.
    از ديگر نكات با ارزش اين كتاب آن است كه مؤلف سؤالات [[عریضی، علی بن جعفر|على بن جعفر]] از امام موسى كاظم‌ عليه‌السلام را نيز در كتاب خود آورده و بدين ترتيب بر اعتبار كتاب [[عریضی، علی بن جعفر|على بن جعفر]] افزوده است.


    ==اعتبار كتاب==
    ==اعتبار كتاب==




    اين كتاب از اصول چهارصدگانه اوليه شيعه به شمار مى‌آيد و از زمان نگارش تا حال در طول بيش از هزار سال پيوسته مورد توجه علما و بزرگان شيعه واقع شده و رواياتش در مجموعه‌هاى بزرگ روايى نقل شده است كه از جملۀ آنهاست: كتاب كافى شيخ كلينى، كتاب فقيه و خصال [[شيخ صدوق]]، تهذيب [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، بحار الانوار [[علامه مجلسى]]، وسائل الشيعه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، و مستدرك الوسائل محدث نورى.
    اين كتاب از اصول چهارصدگانه اوليه شيعه به شمار مى‌آيد و از زمان نگارش تا حال در طول بيش از هزار سال پيوسته مورد توجه علما و بزرگان شيعه واقع شده و رواياتش در مجموعه‌هاى بزرگ روايى نقل شده است كه از جملۀ آنهاست: كتاب [[الکافی|كافى]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|شيخ كلينى]]، كتاب فقيه و خصال [[شيخ صدوق]]، تهذيب [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] [[علامه مجلسى]]، وسائل الشيعه [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، و [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]] [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]].


    ==احاديث كتاب==
    ==احاديث كتاب==




    قرب الإسناد شامل 1404 حديث مى‌باشد كه از امام جعفر صادق و امام موسى كاظم و امام رضا عليهم السلام روايت شده است.اين كتاب شامل احاديث فراوانى از ديگر ائمه معصومين عليهم السلام نيز بوده كه متأسفانه به دست ما نرسيده است.
    قرب الإسناد شامل 1404 حديث مى‌باشد كه از [[امام جعفر صادق(ع)|امام جعفر صادق]] و امام موسى كاظم و امام رضا عليهم‌السلام روايت شده است.اين كتاب شامل احاديث فراوانى از ديگر ائمه معصومين عليهم‌السلام نيز بوده كه متأسفانه به دست ما نرسيده است.


    ==بخشهاى كتاب==
    ==بخشهاى كتاب==
    خط ۸۰: خط ۶۵:
    كتاب حاضر از سه بخش تشكيل شده است:
    كتاب حاضر از سه بخش تشكيل شده است:


    بخش اول رواياتى كه از امام جعفر صادق عليه السلام روايت شده است.
    بخش اول رواياتى كه از [[امام جعفر صادق(ع)|امام جعفر صادق]] عليه‌السلام روايت شده است.


    بخش دوم رواياتى كه از امام موسى كاظم عليه السلام روايت شده است.
    بخش دوم رواياتى كه از امام موسى كاظم‌ عليه‌السلام روايت شده است.


    بخش سوم رواياتى كه از امام رضا عليه السلام نقل گرديده است.
    بخش سوم رواياتى كه از امام رضا عليه‌السلام نقل گرديده است.


    هر بخش از كتاب داراى يك سرى روايات متفرقه نيز مى‌باشد.
    هر بخش از كتاب داراى يك سرى روايات متفرقه نيز مى‌باشد.
    خط ۹۵: خط ۸۰:
    ==نسخۀ خطى كتاب==
    ==نسخۀ خطى كتاب==


    نسخه‌اى در كتابخانه حضرت آیت‌الله بروجردى كه تاريخ نگارش آن 1359 هجرى است و به خط حسن مير خانى مى‌باشد.اين نسخه از نسخه‌اى تهيه شده كه از روى نسخه‌اى كه اجازه مؤلف آن، يعنى [[حمیری، عبدالله بن جعفر|عبدالله بن جعفر حميرى]] در تاريخ 304 هجرى بر آن بوده، نوشته شده است.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[قرب الإسناد]]


    1 - نسخه‌اى در كتابخانه حضرت آيت الله بروجردى كه تاريخ نگارش آن 1359 هجرى است و به خط حسن مير خانى مى‌باشد.اين نسخه از نسخه‌اى تهيه شده كه از روى نسخه‌اى كه اجازه مؤلف آن، يعنى عبد الله بن جعفر حميرى در تاريخ 304 هجرى بر آن بوده، نوشته شده است.




    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/2651 مطالعه کتاب قرب الإسناد در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۵

    قرب الإسناد
    قرب الإسناد (حمیری)
    پدیدآورانحمیری، عبدالله بن جعفر (نویسنده) ابن اشعث، محمد بن محمد (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرالاشعثیات قرب الإسناد و الاشعثیات
    ناشرمکتبة نينوی الحديثة
    مکان نشرتهران - ایران
    چاپ1
    موضوعاحادیث احکام - قرن 3ق. احادیث شیعه - قرن 3ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏128‎‏/‎‏7‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏8‎‏ق‎‏4‎‏ ‎‏1300
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    قرب الإسناد تألیف ابوالعباس، عبدالله بن جعفر حِميَرى از ياران امام حسن عسکری‌ عليه‌السلام و از روات بزرگ شيعه در نيمه دوم قرن سوم هجرى.اين كتاب، مجموعه رواياتى است كه به معصوم‌ عليه‌السلام نسبت داده شده و به دليل واسطه كم و راويان معدودى كه ميان امام‌ عليه‌السلام و مؤلف كتاب واسطه شده‌اند آن را قرب الإسناد ناميده‌اند.

    انگيزه نگارش

    در زمان امام هادى و امام حسن عسكرى عليهما‌السلام ظلم و ستم حكومت عباسى به اوج خود رسيده بود و حكام ستمگر از ارتباط ميان شیعیان و اين دو امام بزرگوار بشدت جلوگيرى می‌كردند.در چنين زمانى مؤلف اين كتاب - مانند بسيارى ديگر از روات بزرگ شيعه - به وسيله ارتباط با ديگر ياران نزدیک ائمه عليهم‌السلام و ارتباط مخفى و مكاتبه‌اى و نامه نگارى با ائمه عليهم‌السلام، سخنان گهربار آن امامان بزرگوار را در مجموعه‌هاى روايى جمع‌آورى مى‌كرد تا آن را به آيندگان و نسلهاى آينده برساند.

    مؤلف كتاب با امام زمان عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشريف نيز مكاتباتى داشته‌است.

    سخن شيخ آقا بزرگ

    علامه شيخ آقا بزرگ تهرانى در كتاب ارزشمند خود، «الذريعة إلى تصانيف الشيعة» دربارۀ ارزش اين كتاب مى‌فرمايد:

    اين كتاب در نزد قدماى فقهاى شيعه بسيار ارزشمند و گران‌قدر به شمار مى‌آمد و لذا از شهرهاى دور براى شنيدن و يا ديدن آن بار سفر مى‌بستند و رنج سفر را بر خود هموار می‌كردند و چشمانشان با ديدن اين كتاب روشن مى‌گشت و به همين جهت اين كتاب را به عنوان كتابى مستقل به رشته تحرير در مى‌آوردند.

    مؤلف اين كتاب شيخ بزرگ قم، ابوالعباس عبدالله بن جعفر حميرى مى‌باشد.وى در اين كتاب روايات هر امامى را مستقلا در يك بخش آورده، مانند: «قرب الإسناد إلى الصادق‌ عليه‌السلام» و «قرب الإسناد إلى الرضا عليه‌السلام».

    از ديگر نكات با ارزش اين كتاب آن است كه مؤلف سؤالات على بن جعفر از امام موسى كاظم‌ عليه‌السلام را نيز در كتاب خود آورده و بدين ترتيب بر اعتبار كتاب على بن جعفر افزوده است.

    اعتبار كتاب

    اين كتاب از اصول چهارصدگانه اوليه شيعه به شمار مى‌آيد و از زمان نگارش تا حال در طول بيش از هزار سال پيوسته مورد توجه علما و بزرگان شيعه واقع شده و رواياتش در مجموعه‌هاى بزرگ روايى نقل شده است كه از جملۀ آنهاست: كتاب كافى شيخ كلينى، كتاب فقيه و خصال شيخ صدوق، تهذيب شيخ طوسى، بحار الانوار علامه مجلسى، وسائل الشيعه شيخ حر عاملى، و مستدرك الوسائل محدث نورى.

    احاديث كتاب

    قرب الإسناد شامل 1404 حديث مى‌باشد كه از امام جعفر صادق و امام موسى كاظم و امام رضا عليهم‌السلام روايت شده است.اين كتاب شامل احاديث فراوانى از ديگر ائمه معصومين عليهم‌السلام نيز بوده كه متأسفانه به دست ما نرسيده است.

    بخشهاى كتاب

    كتاب حاضر از سه بخش تشكيل شده است:

    بخش اول رواياتى كه از امام جعفر صادق عليه‌السلام روايت شده است.

    بخش دوم رواياتى كه از امام موسى كاظم‌ عليه‌السلام روايت شده است.

    بخش سوم رواياتى كه از امام رضا عليه‌السلام نقل گرديده است.

    هر بخش از كتاب داراى يك سرى روايات متفرقه نيز مى‌باشد.

    عناوين

    برخى از مسائل مطرح شده در كتاب حاضر عبارتند از: رواياتى درباره دعا و شرايط آن، مسائل عقيدتى و ابواب فقهى مانند صلوة، طهارة، زكات، صوم، حج، نكاح، طلاق، حدود، معاملات، صيد، وصيت، شهادت و...

    نسخۀ خطى كتاب

    نسخه‌اى در كتابخانه حضرت آیت‌الله بروجردى كه تاريخ نگارش آن 1359 هجرى است و به خط حسن مير خانى مى‌باشد.اين نسخه از نسخه‌اى تهيه شده كه از روى نسخه‌اى كه اجازه مؤلف آن، يعنى عبدالله بن جعفر حميرى در تاريخ 304 هجرى بر آن بوده، نوشته شده است.


    وابسته‌ها