ترجمه نفحات الهیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13253J1.jpg | عنوان = ترجمه نفحات الهیه | عنوان‌های دیگر = �النفحات الالهیه. فارسی ** مکاشفات الهی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق (نويسنده) صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق # مترجم (نويسن...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - ' ‎‏' به '')
     
    (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲: خط ۲:
    | تصویر =NUR13253J1.jpg
    | تصویر =NUR13253J1.jpg
    | عنوان = ترجمه نفحات الهیه  
    | عنوان = ترجمه نفحات الهیه  
    | عنوان‌های دیگر = �النفحات الالهیه. فارسی ** مکاشفات الهی
    | عنوان‌های دیگر = النفحات الالهیه. فارسی ** مکاشفات الهی
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق]] (نويسنده)
    [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق]] (نويسنده)
    [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق # مترجم]] (نويسنده)
     
    [[خواجوی، محمد]] (مترجم)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =   ‎‏/‎‏ص‎‏4‎‏ ‎‏ن‎‏7041 210 BP  
    | کد کنگره =/‎‏ص‎‏4‎‏ ‎‏ن‎‏7041 210 BP  
    | موضوع =خدا شناسی - متون قدیمی تا قرن 14 - کلام شیعه - قرن 7ق.
    | موضوع =خدا شناسی - متون قدیمی تا قرن 14 - کلام شیعه - قرن 7ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۷:
    }}
    }}


    ترجمه نفحات الهیه یا مکاشفات الهی، نوشته صوفی مشهور؛ صدرالدین قونوى (607- 673ق)، با برگردان آن به زبان فارسی از عرفان‌پژوه معاصر، محمد خواجوی (1313- 1391ش.)، شامل 51 فصل (نفحه) همراه با 12 نامه سیر و سلوکی است.
    '''ترجمه نفحات الهیه''' یا مکاشفات الهی، نوشته صوفی مشهور؛ [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوى]] (607- 673ق)، با برگردان آن به زبان فارسی از عرفان‌پژوه معاصر، [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] (1313- 1391ش.)، شامل 51 فصل (نفحه) همراه با 12 نامه سیر و سلوکی است.


    نفحات، به معنای نسیم‌های رحمت الهی است و از حدیثِ نبوی «انّ لربکم فی ایّام دهرکم نفحاتٌ من رحمة ألا فَتَعرَّضُوا لها.» (در روزگار شما نسیم‌هایی از رحمت پروردگارتان بر شما می‌وزد، بیدار و هوشیار باشید و از آن بهره‌مند شوید.) گرفته شده است. قونوی چیستی و چگونگی استفاده از این نسیم‌های رحمانی را با نگرشی عرفانی در این نفحه‌ها شرح داده است. منظور او از اصطلاح "تَعَرّض" که از آن فراوان استفاده می‌کند، بهره‌وری از نسیم‌های خدایی است.
    نفحات، به معنای نسیم‌های رحمت الهی است و از حدیثِ نبوی «انّ لربکم فی ایّام دهرکم نفحاتٌ من رحمة ألا فَتَعرَّضُوا لها.» (در روزگار شما نسیم‌هایی از رحمت پروردگارتان بر شما می‌وزد، بیدار و هوشیار باشید و از آن بهره‌مند شوید.) گرفته شده است. قونوی چیستی و چگونگی استفاده از این نسیم‌های رحمانی را با نگرشی عرفانی در این نفحه‌ها شرح داده است. منظور او از اصطلاح "تَعَرّض" که از آن فراوان استفاده می‌کند، بهره‌وری از نسیم‌های خدایی است.
    خط ۳۲: خط ۳۳:
    این توضیح و تصحیح لازم است که در متن اصلی، قونوی فقط 51 نفحه آورده و بعد از نفحه 43، تعداد 17 نامه که خود برای یارانش نوشته بر آن افزوده ولی خواجوی همان طور که در مقدمه‌اش نوشته، این نامه‌ها را هم به عنوان نفحه شماره‌گذاری کرده و البته 5 مکتوب را که جنبه عاطفیش غلبه داشته، نیز ترجمه نکرده<ref>مقدمه مترجم، ص نوزده پاورقی9</ref> ولی آن ترجمه‌نشده‌ها را نیز در شمارش به حساب آورده و در نتیجه تعداد نفحات در فهرست مطالب به ۶۸ مورد رسیده است<ref>فهرست مطالب، ص‌پنج- نه</ref>.
    این توضیح و تصحیح لازم است که در متن اصلی، قونوی فقط 51 نفحه آورده و بعد از نفحه 43، تعداد 17 نامه که خود برای یارانش نوشته بر آن افزوده ولی خواجوی همان طور که در مقدمه‌اش نوشته، این نامه‌ها را هم به عنوان نفحه شماره‌گذاری کرده و البته 5 مکتوب را که جنبه عاطفیش غلبه داشته، نیز ترجمه نکرده<ref>مقدمه مترجم، ص نوزده پاورقی9</ref> ولی آن ترجمه‌نشده‌ها را نیز در شمارش به حساب آورده و در نتیجه تعداد نفحات در فهرست مطالب به ۶۸ مورد رسیده است<ref>فهرست مطالب، ص‌پنج- نه</ref>.


    مترجم می‌گوید نفحات حاصل سی و اندی سال مکاشفات، واردات و مخاطبات غیبی قونوی است. او افزوده است در کتاب نفحات، گذشته از واردات و مکاشفات؛ به مطالبی شگفت و آرائی عجیب برخورد میکنیم. ...از آن جمله ختمیت است همان گونه که شیخ و استادش ابن عربی می‌گفت<ref>مقدمه مترجم، ص بیست</ref>. صدرالدین قونوی گفته است: پروردگارا! بارها خبردارم کردی که من آخِرم و نیز خبردارم کردی که این برایت بشارتی است و نشانم دادی که آخرین بندۀ اختصاصی‌ام و از آخر بودن خود بیش از این تعبیر نمی‌کنم -اگرچه گلویم بریده شود- و تو می‌دانی<ref>متن کتاب، ص43</ref>.
    مترجم می‌گوید نفحات حاصل سی و اندی سال مکاشفات، واردات و مخاطبات غیبی قونوی است. او افزوده است در کتاب نفحات، گذشته از واردات و مکاشفات؛ به مطالبی شگفت و آرائی عجیب برخورد میکنیم....از آن جمله ختمیت است همان گونه که شیخ و استادش [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] می‌گفت<ref>مقدمه مترجم، ص بیست</ref>. صدرالدین قونوی گفته است: پروردگارا! بارها خبردارم کردی که من آخِرم و نیز خبردارم کردی که این برایت بشارتی است و نشانم دادی که آخرین بندۀ اختصاصی‌ام و از آخر بودن خود بیش از این تعبیر نمی‌کنم -اگرچه گلویم بریده شود- و تو می‌دانی<ref>متن کتاب، ص43</ref>.
    خواجوی یادآور شده که برخی از اشعار و مطالب را ترجمه نکرده است مانند براعت استهلال و دیگر صنایع ادبی. او با تعبیر "بعدالعنوان..." به این حذفیات اشاره کرده است<ref>همان، ص202 پاورقی1</ref>.  مترجم، تصحیح و ترجمه این کتاب را در 21 اسفند 1371ش. به پایان رسانده است<ref>همان، ص252 پاورقی1</ref>.
     
    [[خواجوی، محمد|خواجوی]] یادآور شده که برخی از اشعار و مطالب را ترجمه نکرده است مانند براعت استهلال و دیگر صنایع ادبی. او با تعبیر "بعدالعنوان..." به این حذفیات اشاره کرده است<ref>همان، ص202 پاورقی1</ref>.  مترجم، تصحیح و ترجمه این کتاب را در 21 اسفند 1371ش. به پایان رسانده است<ref>همان، ص252 پاورقی1</ref>.


    فهرست محتوا در آغاز و فهرست اعلام و اصطلاحات در پایان کتاب درج شده است.
    فهرست محتوا در آغاز و فهرست اعلام و اصطلاحات در پایان کتاب درج شده است.
    خط ۵۶: خط ۵۸:
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]
    [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]
    [[رده:آثار کلامی امامیه اثناعشریه (قرن 7 – 10)]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۱

    ترجمه نفحات الهیه
    ترجمه نفحات الهیه
    پدیدآورانصدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق (نويسنده) خواجوی، محمد (مترجم)
    عنوان‌های دیگرالنفحات الالهیه. فارسی ** مکاشفات الهی
    ناشرمولی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1375ش - 1417ق
    چاپ1
    شابک964-5996-03-1
    موضوعخدا شناسی - متون قدیمی تا قرن 14 - کلام شیعه - قرن 7ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /‎‏ص‎‏4‎‏ ‎‏ن‎‏7041 210 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ترجمه نفحات الهیه یا مکاشفات الهی، نوشته صوفی مشهور؛ صدرالدین قونوى (607- 673ق)، با برگردان آن به زبان فارسی از عرفان‌پژوه معاصر، محمد خواجوی (1313- 1391ش.)، شامل 51 فصل (نفحه) همراه با 12 نامه سیر و سلوکی است.

    نفحات، به معنای نسیم‌های رحمت الهی است و از حدیثِ نبوی «انّ لربکم فی ایّام دهرکم نفحاتٌ من رحمة ألا فَتَعرَّضُوا لها.» (در روزگار شما نسیم‌هایی از رحمت پروردگارتان بر شما می‌وزد، بیدار و هوشیار باشید و از آن بهره‌مند شوید.) گرفته شده است. قونوی چیستی و چگونگی استفاده از این نسیم‌های رحمانی را با نگرشی عرفانی در این نفحه‌ها شرح داده است. منظور او از اصطلاح "تَعَرّض" که از آن فراوان استفاده می‌کند، بهره‌وری از نسیم‌های خدایی است.

    این توضیح و تصحیح لازم است که در متن اصلی، قونوی فقط 51 نفحه آورده و بعد از نفحه 43، تعداد 17 نامه که خود برای یارانش نوشته بر آن افزوده ولی خواجوی همان طور که در مقدمه‌اش نوشته، این نامه‌ها را هم به عنوان نفحه شماره‌گذاری کرده و البته 5 مکتوب را که جنبه عاطفیش غلبه داشته، نیز ترجمه نکرده[۱] ولی آن ترجمه‌نشده‌ها را نیز در شمارش به حساب آورده و در نتیجه تعداد نفحات در فهرست مطالب به ۶۸ مورد رسیده است[۲].

    مترجم می‌گوید نفحات حاصل سی و اندی سال مکاشفات، واردات و مخاطبات غیبی قونوی است. او افزوده است در کتاب نفحات، گذشته از واردات و مکاشفات؛ به مطالبی شگفت و آرائی عجیب برخورد میکنیم....از آن جمله ختمیت است همان گونه که شیخ و استادش ابن عربی می‌گفت[۳]. صدرالدین قونوی گفته است: پروردگارا! بارها خبردارم کردی که من آخِرم و نیز خبردارم کردی که این برایت بشارتی است و نشانم دادی که آخرین بندۀ اختصاصی‌ام و از آخر بودن خود بیش از این تعبیر نمی‌کنم -اگرچه گلویم بریده شود- و تو می‌دانی[۴].

    خواجوی یادآور شده که برخی از اشعار و مطالب را ترجمه نکرده است مانند براعت استهلال و دیگر صنایع ادبی. او با تعبیر "بعدالعنوان..." به این حذفیات اشاره کرده است[۵]. مترجم، تصحیح و ترجمه این کتاب را در 21 اسفند 1371ش. به پایان رسانده است[۶].

    فهرست محتوا در آغاز و فهرست اعلام و اصطلاحات در پایان کتاب درج شده است.

    پانویس

    1. مقدمه مترجم، ص نوزده پاورقی9
    2. فهرست مطالب، ص‌پنج- نه
    3. مقدمه مترجم، ص بیست
    4. متن کتاب، ص43
    5. همان، ص202 پاورقی1
    6. همان، ص252 پاورقی1





    منابع مقاله

    مقدمه مترجم ومتن کتاب.

    وابسته‌ها