الروح المجرد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13092J1.jpg | عنوان =الروح المجرد في ذکري الموحد العظيم و العارف الکبير الحاج السيد هاشم الموسوي الحداد | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = حسینی طهرانی، سید محمدحسین (نویسنده) مبارک، عبدالرحيم (مترجم) |ز...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[مبارک، عبدالرحيم]] (مترجم) | [[مبارک، عبدالرحيم]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ح4 ح54043 / 280/8 BP | | کد کنگره =/ح4 ح54043 / 280/8 BP | ||
| موضوع = حداد، هاشم، 1900 - 1983م. - | | موضوع = حداد، هاشم، 1900 - 1983م. - سرگذشت‌نامه | ||
ياد | ياد نامه‌ها | ||
عارفان - | عارفان - سرگذشت‌نامه | ||
مجتهدان و علما - ايران - | مجتهدان و علما - ايران - سرگذشت‌نامه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
}} | }} | ||
'''الروح المجرد''' تعریب | '''الروح المجرد''' تعریب «[[روح مجرد]]» یادنامه‌ای در ذکر احوالات و سخنان و سلوک عرفانی عارف بالله [[سید هاشم موسوی حداد]] (درگذشته 1404 ق) است. اصل این اثر به فارسی توسط [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|آیت‌الله سید محمدحسین حسینی تهرانی]] (درگذشته 1416 ق) معروف به [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه تهرانی]] به رشته تحریر درآمده و [[مبارک، عبدالرحيم|عبدالرحیم مبارک]] آن را به عربی برگردانده است. | ||
سید هاشم حداد کتاب یا رساله‌ای از خود برجای نگذاشته و فقط سید محمدحسین حسینی تهرانی در روح مجرد، حالات یا سخنان عرفانی او را نقل کرده است. به نوشته او، حداد در توحید بسیار تعصب داشت و کلمه فنا بیش از هر واژه دیگری بر زبان او جاری بود. او شهادت امام حسین (ع) را عالی‌ترین منظر عشق و زیباترین جلوه جلال و جمال و نیکوترین مظاهر اسماء رحمت و غضب الهی می‌دانست. به نظر او، اگر گوشه‌ای از تجلیات الهی در عاشورا را به سالکان نشان دهند تا ابد مدهوش می‌گردند.<ref>ر.ک: ثبوت، اکبر، ص 695-694</ref> | سید هاشم حداد کتاب یا رساله‌ای از خود برجای نگذاشته و فقط [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|سید محمدحسین حسینی تهرانی]] در روح مجرد، حالات یا سخنان عرفانی او را نقل کرده است. به نوشته او، حداد در توحید بسیار تعصب داشت و کلمه فنا بیش از هر واژه دیگری بر زبان او جاری بود. او شهادت امام حسین(ع) را عالی‌ترین منظر عشق و زیباترین جلوه جلال و جمال و نیکوترین مظاهر اسماء رحمت و غضب الهی می‌دانست. به نظر او، اگر گوشه‌ای از تجلیات الهی در عاشورا را به سالکان نشان دهند تا ابد مدهوش می‌گردند.<ref>ر.ک: ثبوت، اکبر، ص 695-694</ref> | ||
عبدالرحیم | [[مبارک، عبدالرحيم|عبدالرحیم مبارک]]، متن فارسی را به قلمی روان به عربی برگردانده است. وی اشعار فارسی را در متن حفظ کرده و ترجمه آن‌ها را در پاورقی متذکر شده است. اشعاری هم که نویسنده در پاورقی از شعرای بزرگ آورده به همان صورت بدون ترجمه ذکر کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 31، پاورقی 1</ref> پانوشت‌های اندکی به قلم مترجم است که با (م) از پانوشت‌های نویسنده مشخص‌شده است. <ref>ر.ک: همان، ص 40</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[روح مجرد]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]] | |||
[[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | [[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده آذرماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده آذرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:عدم صفحه و جدول آذرماه 01 قربانی]] | [[رده:عدم صفحه و جدول آذرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۷
| الروح المجرد في ذکري الموحد العظيم و العارف الکبير الحاج السيد هاشم الموسوي الحداد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسینی طهرانی، سید محمدحسین (نویسنده) مبارک، عبدالرحيم (مترجم) |
| ناشر | مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلام |
| مکان نشر | ايران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1426ق. |
| چاپ | چاپ دوم |
| موضوع | حداد، هاشم، 1900 - 1983م. - سرگذشت‌نامه
ياد نامه‌ها عارفان - سرگذشت‌نامه مجتهدان و علما - ايران - سرگذشت‌نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح4 ح54043 / 280/8 BP |
الروح المجرد تعریب «روح مجرد» یادنامه‌ای در ذکر احوالات و سخنان و سلوک عرفانی عارف بالله سید هاشم موسوی حداد (درگذشته 1404 ق) است. اصل این اثر به فارسی توسط آیت‌الله سید محمدحسین حسینی تهرانی (درگذشته 1416 ق) معروف به علامه تهرانی به رشته تحریر درآمده و عبدالرحیم مبارک آن را به عربی برگردانده است.
سید هاشم حداد کتاب یا رساله‌ای از خود برجای نگذاشته و فقط سید محمدحسین حسینی تهرانی در روح مجرد، حالات یا سخنان عرفانی او را نقل کرده است. به نوشته او، حداد در توحید بسیار تعصب داشت و کلمه فنا بیش از هر واژه دیگری بر زبان او جاری بود. او شهادت امام حسین(ع) را عالی‌ترین منظر عشق و زیباترین جلوه جلال و جمال و نیکوترین مظاهر اسماء رحمت و غضب الهی می‌دانست. به نظر او، اگر گوشه‌ای از تجلیات الهی در عاشورا را به سالکان نشان دهند تا ابد مدهوش می‌گردند.[۱]
عبدالرحیم مبارک، متن فارسی را به قلمی روان به عربی برگردانده است. وی اشعار فارسی را در متن حفظ کرده و ترجمه آن‌ها را در پاورقی متذکر شده است. اشعاری هم که نویسنده در پاورقی از شعرای بزرگ آورده به همان صورت بدون ترجمه ذکر کرده است.[۲] پانوشت‌های اندکی به قلم مترجم است که با (م) از پانوشت‌های نویسنده مشخص‌شده است. [۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- ثبوت، اکبر، دانشنامه جهان اسلام، جلد 12، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1387.