ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ترجمه موسوعه النحو و الصرف و الاعراب را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ی7 م8041 6141 PJ | ||
| موضوع =زبان عربی - اعراب - زبان عربی - صرف و نحو | | موضوع =زبان عربی - اعراب - زبان عربی - صرف و نحو | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب'''، نوشتۀ امیل بدیع یعقوب(1950م) و ترجمۀ قاسم بستانی و محمدرضا یوسفی است. این | '''ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب'''، نوشتۀ [[یعقوب، امیل|امیل بدیع یعقوب]](متولد 1950م) و ترجمۀ [[بستانی، قاسم|قاسم بستانی]] و [[محمدرضا یوسفی]] است. این دائرةالمعارف برای آسان‌سازی آموزش زبان عربی تألیف شده است. | ||
هدف این | هدف این دائرةالمعارف آسان‌سازی آموزش زبان عربی است تا دانشجویان این رشته به شناخت روان‌تری از دانش صرف و نحو در ادبیات عرب دست‌‌یازند و این لغت در چشمشان دشوار ننماید و به هراس و بیزاری از آن دچار نشوند. مؤلف از آوردن زندگی‌نامه بزرگان شاخص این دانش پرهیز کرده است و خواهندگان را به کتاب‌های اعلام سمت و سو داده است. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 1</ref> | ||
مطالب طبق حروف تهجی از همزه آغاز و با یاء (یومئذ) خاتمه می‌یابد. | مطالب طبق حروف تهجی از همزه آغاز و با یاء (یومئذ) خاتمه می‌یابد. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
ب- همزه را بدون نگاه به پایۀ آن درج نموده و نیز الف مقصور و کشیده را یکسان انگاشته است. پ- واژه‌های مشدد را یک حرف به شمار آورده است. ت- تای کشیده و تای گرد را یکسان گرفته است. ج- چنانچه اصطلاح، مرکب اضافی و یا نعتی باشد، بر حسب نخستین واژه مرکب شده است؛ مانند اصطلاح اسم الصوت که پیش از اسماء اشاره و همچنین، واژه اسم که پیش از اسماء آمده‌اند. | ب- همزه را بدون نگاه به پایۀ آن درج نموده و نیز الف مقصور و کشیده را یکسان انگاشته است. پ- واژه‌های مشدد را یک حرف به شمار آورده است. ت- تای کشیده و تای گرد را یکسان گرفته است. ج- چنانچه اصطلاح، مرکب اضافی و یا نعتی باشد، بر حسب نخستین واژه مرکب شده است؛ مانند اصطلاح اسم الصوت که پیش از اسماء اشاره و همچنین، واژه اسم که پیش از اسماء آمده‌اند. | ||
ج- واژه‌هایی را که در حروف مشترکند، برحسب اعرابشان با تقدم کسره، سپس ضمه، فتحه و ساکن رتبه‌بندی و درج کرده است. البته | ج- واژه‌هایی را که در حروف مشترکند، برحسب اعرابشان با تقدم کسره، سپس ضمه، فتحه و ساکن رتبه‌بندی و درج کرده است. البته مؤلف همه مباحث صرف و نحو عربی را در این کتاب مطرح نکرده و در مورد برخی مسائل به تألیف دیگر خود ارجاع می‌دهد. <ref>ر.ک: همان، ص 2</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۰
| ترجمه موسوعه النحو و الصرف و الاعراب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یعقوب، امیل (نويسنده) بستانی، قاسم (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | موسوعه النحو و الصرف و الاعراب. فارسی |
| ناشر | الاعتصام |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1428ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - اعراب - زبان عربی - صرف و نحو |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ی7 م8041 6141 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب، نوشتۀ امیل بدیع یعقوب(متولد 1950م) و ترجمۀ قاسم بستانی و محمدرضا یوسفی است. این دائرةالمعارف برای آسان‌سازی آموزش زبان عربی تألیف شده است.
هدف این دائرةالمعارف آسان‌سازی آموزش زبان عربی است تا دانشجویان این رشته به شناخت روان‌تری از دانش صرف و نحو در ادبیات عرب دست‌‌یازند و این لغت در چشمشان دشوار ننماید و به هراس و بیزاری از آن دچار نشوند. مؤلف از آوردن زندگی‌نامه بزرگان شاخص این دانش پرهیز کرده است و خواهندگان را به کتاب‌های اعلام سمت و سو داده است. [۱]
مطالب طبق حروف تهجی از همزه آغاز و با یاء (یومئذ) خاتمه می‌یابد.
شیوۀ وی در باب‌بندی کتاب این گونه است که:
الف- هر واژه‌ای را هماهنگ با خوانش -و نه بر اساس ریشۀ- آن رتبه‌بندی کرده است؛ مانند واژه تضمین، که آن را بر حسب حروف متوالیش (ت، ض، م، ی، ن) فهرست نموده است.
ب- همزه را بدون نگاه به پایۀ آن درج نموده و نیز الف مقصور و کشیده را یکسان انگاشته است. پ- واژه‌های مشدد را یک حرف به شمار آورده است. ت- تای کشیده و تای گرد را یکسان گرفته است. ج- چنانچه اصطلاح، مرکب اضافی و یا نعتی باشد، بر حسب نخستین واژه مرکب شده است؛ مانند اصطلاح اسم الصوت که پیش از اسماء اشاره و همچنین، واژه اسم که پیش از اسماء آمده‌اند.
ج- واژه‌هایی را که در حروف مشترکند، برحسب اعرابشان با تقدم کسره، سپس ضمه، فتحه و ساکن رتبه‌بندی و درج کرده است. البته مؤلف همه مباحث صرف و نحو عربی را در این کتاب مطرح نکرده و در مورد برخی مسائل به تألیف دیگر خود ارجاع می‌دهد. [۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب