أبوالحسن الشاذلي: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR76423J1.jpg | | تصویر =NUR76423J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان =أبوالحسن الشاذلي | ||
| عنوان‌های دیگر = حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده | | عنوان‌های دیگر =حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[غریب، مامون]] (نويسنده) | [[غریب، مامون]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = آناهیتا | | ناشر =آناهیتا | ||
| مکان نشر = مصر - قاهره | | مکان نشر =مصر - قاهره | ||
| سال نشر = 2000م | | سال نشر =2000م | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE76423AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE76423AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = 1 | | چاپ =1 | ||
| شابک = 977-215-487-0 | | شابک =977-215-487-0 | ||
| تعداد جلد = 1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 76423 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =76423 | ||
| کتابخوان همراه نور = 76423 | | کتابخوان همراه نور =76423 | ||
| کد پدیدآور = 15214 | | کد پدیدآور =15214 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
''' ابوالحسن | ''' ابوالحسن شاذلی، حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده''' نوشته [[غریب، مامون|مأمون غریب]] معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های [[شاذلی، ابوالحسن|علی بن عبدالله بن عبد الجبار]] معروف به [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی مغربی]](593-655 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. <ref> ر.ک: 1989م، زرکلی، خیرالدین، ج 4، ص 305 </ref> | ||
مؤلف به خاطر علاقه‌اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]]، این کتاب را تألیف کرده است <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8 </ref> | |||
وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. <ref>ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14</ref>. | وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. <ref>ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14</ref>. | ||
سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 </ref>. | سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 </ref>. | ||
در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref> | در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref> | ||
معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه‌ای دارد. <ref>ر.ک: همان ص 62-63</ref> | |||
معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه | |||
بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. <ref>ر.ک: همان ص 83-93</ref> | بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. <ref>ر.ک: همان ص 83-93</ref> | ||
در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است <ref>ر.ک: همان ص 94- 180</ref> | در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است <ref>ر.ک: همان ص 94- 180</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#متن کتاب | #متن کتاب | ||
#زرکلی، | #زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج 4، ص 305، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۳: | ||
[[رده:مقالات آذر 01 بدرخانی]] | [[رده:مقالات آذر 01 بدرخانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۹
| أبوالحسن الشاذلي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غریب، مامون (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده |
| ناشر | آناهیتا |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2000م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-215-487-0 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ابوالحسن شاذلی، حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده نوشته مأمون غریب معاصر در شرح زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل‌های علی بن عبدالله بن عبد الجبار معروف به ابوالحسن شاذلی مغربی(593-655 ق)، بنیان‌گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. [۱] مؤلف به خاطر علاقه‌اش به تصوف و بزرگان صوفیه که ناشی از سیره آن‌ها در نگاه‌شان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تألیف کرده است [۲] وی با ذکر تاریخچه‌ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می‌کند که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. [۳]. سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت‌های وی برای کسب علم می‌پردازد [۴]. در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی را در این باره بیان می‌کند. [۵] معرفی طریقت شاذلیه و آموزه‌ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه‌ای دارد. [۶] بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را یادآور می‌شود. [۷] در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است [۸]
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب
- زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج 4، ص 305، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م