الأسلوب: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شايب، احمد ]] (نويسنده) | [[شايب، احمد]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۳
الأسلوب | |
---|---|
پدیدآوران | شايب، احمد (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | دراسة بلاغية تحليلية لأصول الأساليب الأدبية |
ناشر | مکتبة النهضة المصریة |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1382ش - 2003م |
چاپ | 12 |
شابک | - |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ش2الف5 2028 PJA |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأسلوب دراسة بلاغية تحليلية الأصول الأساليب الأدبية، اثر احمد شایب، پژوهشی است پیرامون علم بلاغت و اصول و روشها و رویکرد مطالعه آن.
اثر حاضر، مباحثی است در بیان رویکرد و اسلوبی که در مطالعه علم بلاغت عربی، شایسته است مورد توجه و اهمیت قرار گیرد تا با سایر مطالعات ادبی موجود در عصر جدید، متناسب و همگام باشد[۱].
این رویکرد، مبتنی است بر اینکه مطالعات نظری بلاغت عربی، برای محققین و مطالعهکنندگان علم معانی، بیان و بدیع، به پایان رسیده باشد؛ کسانی که در علم معانی، جمله (منفصل یا متصل) را مطالعه میکنند و در علم بیان و بدیع، شکل ساده آن یا مرکب از تشبیه، مجاز، کنایه، حسن تعلیل و سایر توابع علم بدیع را فرامیگیرند. نویسنده، معتقد است این مطالعات، علیرغم اهمیتی که دارند، اصول علم بلاغت و خاستگاه آن را، آنطور که باید، در بر نگرفته و با ادبیات انشایی و روشها و فنون جدید آن، همگام نشدهاند[۲].
به همین دلیل نویسنده در کتاب حاضر، به بیان این موضوع پرداخته است که علم بلاغت عربی باید در شرایط جدیدی قرار گرفته و توسعه یابد تا با آنچه حرکت و جریان ادبی معاصر در بعد علمی و ساختاری خود به آن رسیده، همگام و همراه باشد[۳].
وی مطالب و مباحث کتاب را در دو باب زیر، تنظیم کرده است:
- باب اول: در آن، به مباحثی همچون حروف، کلمات، جملات، صور، فقرات، عبارات، علم صوت، نفس، موسیقی و موضوعات مربوط به علم معانی، بیان و بدیع پرداخته شده است.
- باب دوم: در آن به بحث و بررسی مباحثی همچون فنون و قوانین شعر و نثر ادبی، اصول مقالهنویسی، خطابه، رساله، جدل، وصف، رثاء، قصهنویسی، حماسهنویسی، نمایشنامهنویسی، تاریخنگاری، تألیف و... پرداخته شده است که از جمله فنون و هنرهای ادبی است که ادبیات جهان، از آن سرشار بوده و به تشریح قواعد و قوانین آن پرداخته است، ولی متأسفانه، مباحث مربوط به بلاغت نظری، فقط اشارهای گذرا به آن دارد و شاید به همین دلیل باشد که گذشتگان ما معتقد بودند که علم بلاغت، هنوز به بلوغ علمی خود نرسیده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه چاپ اول و دوازهم.