انصاری نیسابوری، سلمان بن ناصر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}}')
    جز (جایگزینی متن - 'انصاری (ابهام زدایی)' به 'انصاری (ابهام‌زدایی)')
     
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|نیشابوری (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|نیشابوری (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر| انصاری (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر| انصاری (ابهام‌زدایی)}}
    '''ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری''' (متوفای 512ق)، ملقب به امام‌المتکلمین، فقیه شافعى، مفسر، متکلم، زاهد و صوفى قرن پنجم هجری، در فقه از شاگردان امام‏‌الحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحب‌‌قدم و اهل عمل بود. از ابوالحسین عبدالغافر فارسى، ابوالحسن بن مکى، ابوالقاسم قشیرى و جماعتى دیگر روایت کرده و ابن‏ سمعانى از وى اجازه روایت داشت.
    '''ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری''' (متوفای 512ق)، ملقب به امام‌المتکلمین، فقیه شافعى، مفسر، متکلم، زاهد و صوفى قرن پنجم هجری، در فقه از شاگردان امام‏‌الحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحب‌‌قدم و اهل عمل بود. از ابوالحسین عبدالغافر فارسى، ابوالحسن بن مکى، ابوالقاسم قشیرى و جماعتى دیگر روایت کرده و ابن‏ سمعانى از وى اجازه روایت داشت.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱

    ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری
    نام ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری
    نام‌های دیگر انصاري نيسابوري، سلمان بن ناصر

    ابوالقاسم سلمان بن ناصر بن عمران انصاري نيسابوري نيشابوري.

    نيسابوري، سلمان بن ناصر

    نيشابوري، سلمان بن ناصر

    نام پدر ناصر
    متولد قرن پنجم هجری
    محل تولد نیشابور
    رحلت 512ق
    اساتید فضل‌الله میهنی

    ابوالحسن بن مکی

    عبدالغافر فارسی

    برخی آثار الغنية في الكلام
    کد مؤلف AUTHORCODE15525AUTHORCODE

    ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری (متوفای 512ق)، ملقب به امام‌المتکلمین، فقیه شافعى، مفسر، متکلم، زاهد و صوفى قرن پنجم هجری، در فقه از شاگردان امام‏‌الحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحب‌‌قدم و اهل عمل بود. از ابوالحسین عبدالغافر فارسى، ابوالحسن بن مکى، ابوالقاسم قشیرى و جماعتى دیگر روایت کرده و ابن‏ سمعانى از وى اجازه روایت داشت.

    ولادت

    «ابوالقاسم سلمان بن ناصر بن عمران انصاری»، اصل وى از ارغیان، از قراى نیشابور بود. در نیشابور به دنیا آمد.

    تحصیلات

    علم حدیث و تصوف را در نزد ابوالقاسم قشیرى تحصیل کرد. سپس به حجاز و بغداد و شام مسافرت کرد و مشایخ آن روزگار را درک نمود. آنگاه به نیشابور بازگشت و ملازم امام‏‌الحرمین جوینى گردید. وى در فقه از شاگردان امام‏‌الحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحب‌‌قدم و اهل عمل بود[۱].

    اساتید

    اساتید وی عبارتند از:

    الف)- در روایت حدیث:

    1. فضل‌الله میهنی؛
    2. ابوالحسن بن مکی؛
    3. عبدالغافر فارسی؛
    4. کریمه بنت احمد مروزیه.

    ب)- در تصوف:

    عبدالکریم بن هوازن بن عبدالملک بن طلحة بن ابوالقاسم قشیری نیشابوری.

    ج)- در کلام:

    ابوالمعالی جوینی[۲].

    شاگردان

    از جمله شاگردان وی می‌توان از افراد زیر نام برد:

    1. ابوالفتح شهرستانی؛
    2. ابوالقاسم رازی؛
    3. فرزندش ابوالفتح انصاری نیشابوری؛
    4. ابن سمعانی[۳].

    وفات

    وی در سال 512ق، در نیشابور درگذشت[۴].

    آثار

    1. شرح الغنية في فروع الشافعية لابن سريج؛
    2. كتاب الطهارات في الفقه؛
    3. كتاب الضحايا؛
    4. كتاب في التفسير؛
    5. شرح الإرشاد امام‏‌الحرمین جوینى
    6. الغنية في الكلام[۵] در فقه شافعی

    پانویس

    منابع مقاله

    1. انصاری نیشابوری، ابوالقاسم سلمان بن ناصر، «الغنية في الكلام»، دارالسلام، قاهره، چاپ اول، 1431ق.
    2. ناتل خانلری، یوسفی هروی، «اثرآفرینان»، مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم، 1384.

    وابسته‌ها