حائری طهرانی، علی: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'طهرانی (ابهام زدایی)' به 'طهرانی (ابهامزدایی)') |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری ( | {{کاربردهای دیگر|حائری (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|طهرانی ( | {{کاربردهای دیگر|طهرانی (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|حائری طهرانی ( | {{کاربردهای دیگر|حائری طهرانی (ابهامزدایی)}} | ||
'''مير سيد على حائرى''' (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مىباشد. | '''مير سيد على حائرى''' (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مىباشد. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
[[رده:مفسران شیعه]] | [[رده:مفسران شیعه]] | ||
[[رده:ادیبان]] | [[رده:ادیبان]] | ||
[[رده:محدثان]] | [[رده:واژهشناسان]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۴
مير سيد على حائرى (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مىباشد.
نام | حائری طهرانی، علی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | حسین بن يونس |
متولد | 1270ق |
محل تولد | کربلای معلی |
رحلت | 1300 ش یا 1340 ق |
اساتید | آیتالله مجدّد شيرازى |
برخی آثار | مقتنیات الدرر |
کد مؤلف | AUTHORCODE02781AUTHORCODE |
ولادت
وى در سال 1270ق در كربلا متولد شد.
اساتید
ایشان مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه به تهران هجرت مىنمايند.
تدریس
در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مىگفت. لذا به میر سید علی مفسر معروف گشت.
شاگردان
مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنیعشر ى از شاگردان وى بوده است. مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.
وفات
وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مىدانند).