مقدمهای بر فقه شیعه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| شیعه ( | |||
'''مقدمهاى بر فقه شيعه'''، كليات و كتاب شناسى تأليف جناب پرفسور [[مدرسی طباطبایی، سید حسین|سيد حسين مدرسى طباطبايى]] به زبان انگليسى و ترجمه فارسى استاد [[فکرت، محمدآصف|محمدآصف فكرت]] مىباشد و حاوى اطلاعاتى در مورد مكتب فقهى شيعه و مبانى آن، كلياتى درباره اصول فقه و ادوار مختلف فقه شيعه و معرفى كتب مهم فقهى و اصولى شيعه اعم از فقه استدلالى و رسالههاى عمليه است. | '''مقدمهاى بر فقه شيعه'''، كليات و كتاب شناسى تأليف جناب پرفسور [[مدرسی طباطبایی، سید حسین|سيد حسين مدرسى طباطبايى]] به زبان انگليسى و ترجمه فارسى استاد [[فکرت، محمدآصف|محمدآصف فكرت]] مىباشد و حاوى اطلاعاتى در مورد مكتب فقهى شيعه و مبانى آن، كلياتى درباره اصول فقه و ادوار مختلف فقه شيعه و معرفى كتب مهم فقهى و اصولى شيعه اعم از فقه استدلالى و رسالههاى عمليه است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۸
مقدمهای بر فقه شیعه | |
---|---|
پدیدآوران | فکرت، محمد آصف (مترجم) مدرسی طباطبایی، سید حسین (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | کلیات و کتابشناسی |
ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى |
مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
سال نشر | 1368 ش |
چاپ | 1 |
موضوع | اصول فقه شیعه - تاریخ فقه جعفری - کتابشناسی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | Z 7835 /الف5م4 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مقدمهاى بر فقه شيعه، كليات و كتاب شناسى تأليف جناب پرفسور سيد حسين مدرسى طباطبايى به زبان انگليسى و ترجمه فارسى استاد محمدآصف فكرت مىباشد و حاوى اطلاعاتى در مورد مكتب فقهى شيعه و مبانى آن، كلياتى درباره اصول فقه و ادوار مختلف فقه شيعه و معرفى كتب مهم فقهى و اصولى شيعه اعم از فقه استدلالى و رسالههاى عمليه است.
انگيزه تأليف
هدف نگارنده چنانكه در مقدمه ذكر كرده است آشنا ساختن فقهپژوهان با كلياتى از فقه شيعه و معرفى منابع مهم فقهى و اصول فقه شيعه و معرفى مكتب تشيع و محتواى فرهنگ غنى آن و پر كردن خلأيى كه در اين زمينه وجود دارد مىباشد.
ساختار
كتاب حاضر در دو قسمت اصلى تدوين شده است:
در قسمت اول به بحث درباره ساختمان كلى فقه شيعه.
در قسمت دوم بخشى از مهمترين منابع فقهى شيعه به صورت مأخذ شناسى معرفى شده و مآخذ كتاب و مشخصات كتابخانهها نيز آورده شده است.
گزارش محتوا
در قسمت اول كتاب كلياتى درباره فقه شيعه ارائه شده و مكتب فقهى شيعه و مبانى آن، كلياتى درباره اصول فقه شيعه و ويژگىهاى آن، رئوس مطالب مهم مندرج در فقه شيعه، ادوار مختلف فقه شيعه و دوران پويايى و ركود آن مورد بحث و بررسى و تحليل قرار گرفته است.
در بخش دوم و اصلى كتاب مهمترين منابع فقه شیعه به صورتى اجمالى معرفى شده كه آن هم در دو قسم فقه استدلالى و چند نمونه از رسالههاى عمليه ارائه گرديده است.
در اين بخش از كتاب ليست منتخبى از كتابهاى موجود و قابل دستيابى در زمينه فقه شيعه اعم از متون جامع و تكنگارىها كه به وسيله فقهاى مشهور شيعه به نگارش درآمده معرفى مىگردد.
بيشتر اين دانشمندان و فقها كسانى هستند كه در مآخذ فقهى به آثار آنان استناد شده و از آنان فتاوا و اقوال فقهى نقل مىگردد.
در معرفى منابع اسم منبع، نسخههاى مختلف موجود از آن، محل نگهدارى منبع، نگارنده، محل چاپ و نام ناشر و تاريخ نشر آنها بيان گرديده است.
كتب معرفى شده در اين اثر بر اساس ترتيب تاريخى و با توجه به تاريخ وفات مؤلفان تنظيم گرديده است. تنها آثار فقهى صرف در اين فهرستها معرفى مىشود و آثار علمى به معناى اخص در باب مسائلى مانند وقت و قبله و مقدار كُر و اوزان و مقادير و ارث و وصايا كه بيشتر جنبه رياضى دارد، همچنين كتابهاى در باب دعا و مستحبات و اسرار عبادات كه بيشتر جنبه اخلاق اسلامى دارد، يا آثارى كه در باب مسائل اجتهاد و تقليد نوشته شده كه بيشتر مربوط به اصول فقه مىباشد در اين ليستها نيامده است.
كليه تواريخ در اين بخش قمرى و زبان كليه آثار، عربى است.نسخ خطى كه براى هر اثر ذكر مىشود، در بيشتر موارد بر اساس قدمت آنها ذكر گرديده و در مورد آثار قرن نهم به بعد، اگر در يك كتابخانه بيش از يك نسخه وجود داشته باشد براى احتراز از تكرار اسم كتابخانه، نسخههاى متأخرتر، پس از نسخههاى قديمىتر ذكر شده است.در پايان، مآخذ و مشخصات كتابخانهها و فهارس تفصيلى آمده است.نام كتابخانهها به صورت اختصارى ذكر شده و نام كامل و مشخصات فهرست هر يك در پايان كتاب در بخش مآخذ آمده است.