رشف الالحاظ في کشف الالفاظ: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'واژه نامه' به 'واژهنامه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اصطلاحات (ابهام زدایی)' به 'اصطلاحات (ابهامزدایی)') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{کاربردهای دیگر|اصطلاحات ( | {{کاربردهای دیگر|اصطلاحات (ابهامزدایی)}} | ||
'''رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ''' با عنوان فرعی «فرهنگ اصطلاحات استعاري صوفيه» و عنوان کامل «رشف الالحاظ في کشف الالفاظ: فرهنگ نمادهاي عرفاني در زبان فارسی» اثری است یک جلدی به زبان فارسی از [[الفتي تبريزي، حسين بن احمد|شرف الدين حسين بن الفتي تبريزي]] با موضوعات تصوف و واژهنامهها. نویسنده در این اثر اصطلاحات و تعبیرات صوفیه را در قالب فرهنگلغتی حاوی اصطلاحات استعاری آنان گرد آورده است. اثر با تصحیح و توضیحات [[مایل هروی، نجیب|نجیب مایل هروی]] به چاپ رسیده. | '''رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ''' با عنوان فرعی «فرهنگ اصطلاحات استعاري صوفيه» و عنوان کامل «رشف الالحاظ في کشف الالفاظ: فرهنگ نمادهاي عرفاني در زبان فارسی» اثری است یک جلدی به زبان فارسی از [[الفتي تبريزي، حسين بن احمد|شرف الدين حسين بن الفتي تبريزي]] با موضوعات تصوف و واژهنامهها. نویسنده در این اثر اصطلاحات و تعبیرات صوفیه را در قالب فرهنگلغتی حاوی اصطلاحات استعاری آنان گرد آورده است. اثر با تصحیح و توضیحات [[مایل هروی، نجیب|نجیب مایل هروی]] به چاپ رسیده. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۴: | ||
اصطلاحات غیر استعاری بیشتر در کتب و مؤلفات منثور صوفیه استعمال داشته، و باید که مفاهیم دقیق و سیر تاریخی آنها را از متون معتبر مزبور استخراج و استنباط کرد و اصطلاحات استعاری صوفیه بیشتر در آثار منظوم آنان آمده، و نیز بایسته است که بر اساس همین متون بررسی و تتبع شود.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص20</ref> | اصطلاحات غیر استعاری بیشتر در کتب و مؤلفات منثور صوفیه استعمال داشته، و باید که مفاهیم دقیق و سیر تاریخی آنها را از متون معتبر مزبور استخراج و استنباط کرد و اصطلاحات استعاری صوفیه بیشتر در آثار منظوم آنان آمده، و نیز بایسته است که بر اساس همین متون بررسی و تتبع شود.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص20</ref> | ||
پیش از الفتی نیز کتابهای دیگری مانند «اوراد الاحباب و فصوص الآداب» یا «گلشن راز» درباره اصطلاحات صوفیه نگاشته شده است و [[الفتي تبريزي، حسين بن احمد| | پیش از الفتی نیز کتابهای دیگری مانند «اوراد الاحباب و فصوص الآداب» یا «گلشن راز» درباره اصطلاحات صوفیه نگاشته شده است و [[الفتي تبريزي، حسين بن احمد|شرفالدین حسین بن احمد الفتی تبریزی]] در قرن هشتم، رساله رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ را تألیف کرده و تعریف و تفسیر سیصد اصطلاح استعاری صوفیه را به اختصار بیان داشته است.<ref>ر.ک: همان، ص 24</ref> | ||
نام این کتاب مورد اختلاف نسّاخ و کتّاب بوده است. در نسخههای موجود از این رساله، نام آن به صورتهای شرح الالفاظ، اصطلاحات صوفیه، ریف الالحاظ و شرح الالفاظ آمده است ولی در دیباچه نسخههای کهنتر و در ایضاح المکنون نام این رساله رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 27</ref> | نام این کتاب مورد اختلاف نسّاخ و کتّاب بوده است. در نسخههای موجود از این رساله، نام آن به صورتهای شرح الالفاظ، اصطلاحات صوفیه، ریف الالحاظ و شرح الالفاظ آمده است ولی در دیباچه نسخههای کهنتر و در ایضاح المکنون نام این رساله رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 27</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۸
رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ با عنوان فرعی «فرهنگ اصطلاحات استعاري صوفيه» و عنوان کامل «رشف الالحاظ في کشف الالفاظ: فرهنگ نمادهاي عرفاني در زبان فارسی» اثری است یک جلدی به زبان فارسی از شرف الدين حسين بن الفتي تبريزي با موضوعات تصوف و واژهنامهها. نویسنده در این اثر اصطلاحات و تعبیرات صوفیه را در قالب فرهنگلغتی حاوی اصطلاحات استعاری آنان گرد آورده است. اثر با تصحیح و توضیحات نجیب مایل هروی به چاپ رسیده.
| رشف الالحاظ في کشف الالفاظ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | الفتي تبريزي، حسين بن احمد (نویسنده) مایل هروی، نجیب (مصحح) |
| عنوانهای دیگر | رشف الالحاظ في کشف الالفاظ: فرهنگ نمادهاي عرفاني در زبان فارسی فرهنگ اصطلاحات استعاري صوفيه |
| ناشر | مولي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1404ق. = 1362ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 964-5996-30-9 |
| موضوع | تصوف - واژهنامهها تصوف - اصطلاحها و تعبيرها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف7ر5 / 274/3 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
واژهنامه اصطلاحات صوفیه شامل دو بخش و دو گونه اصطلاحی تواند بود:
الف: واژهنامه اصطلاحات غیر استعاری(غیر سمبولیک)
ب: واژهنامه اصطالاحات استعاری(سمبولیک)
اصطلاحات غیر استعاری بیشتر در کتب و مؤلفات منثور صوفیه استعمال داشته، و باید که مفاهیم دقیق و سیر تاریخی آنها را از متون معتبر مزبور استخراج و استنباط کرد و اصطلاحات استعاری صوفیه بیشتر در آثار منظوم آنان آمده، و نیز بایسته است که بر اساس همین متون بررسی و تتبع شود.[۱]
پیش از الفتی نیز کتابهای دیگری مانند «اوراد الاحباب و فصوص الآداب» یا «گلشن راز» درباره اصطلاحات صوفیه نگاشته شده است و شرفالدین حسین بن احمد الفتی تبریزی در قرن هشتم، رساله رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ را تألیف کرده و تعریف و تفسیر سیصد اصطلاح استعاری صوفیه را به اختصار بیان داشته است.[۲]
نام این کتاب مورد اختلاف نسّاخ و کتّاب بوده است. در نسخههای موجود از این رساله، نام آن به صورتهای شرح الالفاظ، اصطلاحات صوفیه، ریف الالحاظ و شرح الالفاظ آمده است ولی در دیباچه نسخههای کهنتر و در ایضاح المکنون نام این رساله رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ ذکر شده است.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.