الأنوار في علم الأسرار و مقامات الأبرار: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ')
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    | مکان نشر =لبنان - بیروت
    | مکان نشر =لبنان - بیروت
    | سال نشر = 1421ق. = 2000م.
    | سال نشر = 1421ق. = 2000م.
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14071AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14071AUTOMATIONCODE
    | چاپ =چاپ یکم
    | چاپ =چاپ یکم
    خط ۳۶: خط ۳۵:
    '''الأنوار في علم الأسرار و مقامات الأبرار'''، تألیف عالم مالکی، [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|عبدالرحمن بن محمد بکری صقلی]] (متوفی 380ق)، از جمله کتب صوفیه در موضوع آداب طریقت و هدایت است. این کتاب با مقدمه و تحقیق [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] (معاصر) منتشر شده است.  
    '''الأنوار في علم الأسرار و مقامات الأبرار'''، تألیف عالم مالکی، [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|عبدالرحمن بن محمد بکری صقلی]] (متوفی 380ق)، از جمله کتب صوفیه در موضوع آداب طریقت و هدایت است. این کتاب با مقدمه و تحقیق [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] (معاصر) منتشر شده است.  


    در ابتدای کتاب مقدمه‌ای به قلم محقق در معرفی نویسنده و کتاب و شیوه تحقیق آمده است. متن کتاب مشتمل بر هفت جزء است. هر جزء نیز مشتمل بر اقوال متعددی در موضوعات مختلف بدون ذکر مستند آنهاست. جزء اول کتاب با این عبارت آغاز می‌شود که [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|عبدالرحمن بن محمد]] می‌گوید: خداوند متعال، کلید‌های رشد و هدایت را در ده چیز قرار داده: ایمان و...
    در ابتدای کتاب مقدمه‌ای به قلم محقق در معرفی نویسنده و کتاب و شیوه تحقیق آمده است. متن کتاب مشتمل بر هفت جزء است. هر جزء نیز مشتمل بر اقوال متعددی در موضوعات مختلف بدون ذکر مستند آنهاست. جزء اول کتاب با این عبارت آغاز می‌شود که [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|عبدالرحمن بن محمد]] می‌گوید: خداوند متعال، کلید‌های رشد و هدایت را در ده چیز قرار داده: ایمان و...  


    نجات در پنج و هلاکت در چهار چیز است؛ نجات در لزوم توحید و... و هلاکت در مقدم داشتن دنیا بر آخرت و... است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref>‏.  
    نجات در پنج و هلاکت در چهار چیز است؛ نجات در لزوم توحید و... و هلاکت در مقدم داشتن دنیا بر آخرت و... است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref>‏.  
    خط ۵۴: خط ۵۳:
    [[رده: تصوف و عرفان]]
    [[رده: تصوف و عرفان]]
    [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]]
    [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]  
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
     
     
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:عدم صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:عدم صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹

    الأنوار في علم الأسرار و مقامات الأبرار
    الأنوار في علم الأسرار و مقامات الأبرار
    پدیدآورانبکری، عبدالله بن عبدالعزیز (نویسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق و معلق)
    ناشردارالکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1421ق. = 2000م.
    چاپچاپ یکم
    شابک2-7451-3180-X
    موضوععرفان - متون قدیمی تا قرن 14

    اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14

    تصوف - متون قدیمی تا قرن 14

    آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ب‎‏8‎‏الف‎‏8 / 289/2 BP

    الأنوار في علم الأسرار و مقامات الأبرار، تألیف عالم مالکی، عبدالرحمن بن محمد بکری صقلی (متوفی 380ق)، از جمله کتب صوفیه در موضوع آداب طریقت و هدایت است. این کتاب با مقدمه و تحقیق احمد فرید مزیدی (معاصر) منتشر شده است.

    در ابتدای کتاب مقدمه‌ای به قلم محقق در معرفی نویسنده و کتاب و شیوه تحقیق آمده است. متن کتاب مشتمل بر هفت جزء است. هر جزء نیز مشتمل بر اقوال متعددی در موضوعات مختلف بدون ذکر مستند آنهاست. جزء اول کتاب با این عبارت آغاز می‌شود که عبدالرحمن بن محمد می‌گوید: خداوند متعال، کلید‌های رشد و هدایت را در ده چیز قرار داده: ایمان و...

    نجات در پنج و هلاکت در چهار چیز است؛ نجات در لزوم توحید و... و هلاکت در مقدم داشتن دنیا بر آخرت و... است[۱]‏.

    اقوال و حکمت‌های ذکرشده در کتاب در موضوعات مختلف عرفانی و اخلاقی همچون ذکر مراتب علما و اهل معرفت، توبه، ورع، زهد، محبت، حیاء، توکل و حقیقت ادب است[۲]‏. در یکی از حکمت‌های کتاب چنین آمده است: کسی که زمانش را بشناسد خودش را می‌شناسد؛ کسی که خودش را بشناسد خدایش را می‌شناسد؛ کسی که خدایش را بشناسد در آنچه رضای اوست تلاش می‌کند و به آنچه ماندگار است مشغول می‌شود و...[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص12
    2. ر.ک: همان، ص50-44
    3. ر.ک: همان، ص189

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها