الحلية فيما لکل فعل من تصريف و بنية: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن عنتره، يوسف بن محمد]] (نويسنده) | [[ابن عنتره، يوسف بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[ابن حمزه، مصطفی ]] (محقق) | |||
[[ابن حمزه، مصطفی]] (محقق) | |||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''الحلية لكل فعل من تصريف و بنية'''، اثر یوسف بن محمد بن | '''الحلية لكل فعل من تصريف و بنية'''، اثر [[ابن عنتره، يوسف بن محمد|یوسف بن محمد بن عنتره]]، کتابی است در علم صرف که با روشی جدید، به بررسی ریشه افعال پرداخته و با تحقیق [[ابن حمزه، مصطفی|مصطفی بن حمزه]] به چاپ رسیده است. | ||
اثر حاضر، از لحاظ موضوع و روش‌شناسی، منبعی خاص و برجسته بشمار می‌رود؛ زیرا نویسنده آن، روش جدیدی را در توزیع مطالب و فصل‌بندی مباحث کتاب در پنجاه فصل ابداع کرده است که هر فصل صرف یک فعل را نقطه شروعی برای مطالعه بسیاری از مسائل صرفی مربوط به آن فعل دانسته است؛ با توجه و اشاره به اینکه هر فعل نشان‌دهنده پدیده‌های صرفی است که در بقیه افعال کتاب وجود ندارد<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>. | اثر حاضر، از لحاظ موضوع و روش‌شناسی، منبعی خاص و برجسته بشمار می‌رود؛ زیرا نویسنده آن، روش جدیدی را در توزیع مطالب و فصل‌بندی مباحث کتاب در پنجاه فصل ابداع کرده است که هر فصل صرف یک فعل را نقطه شروعی برای مطالعه بسیاری از مسائل صرفی مربوط به آن فعل دانسته است؛ با توجه و اشاره به اینکه هر فعل نشان‌دهنده پدیده‌های صرفی است که در بقیه افعال کتاب وجود ندارد<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۷: | ||
این کتاب همچنین به‌واسطه احتجاج نویسنده به قرائت‌های قرآنی و توجیحات دقیق و ظریف آن و نیز احتجاج به احادیث شریف نبوی و یقین به صحت آن، برخلاف عده‌ای از علما که در این موضوع، محتاطانه و محافظه‌کارانه رفتار می‌کنند، از سایر تألیفاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، متمایز شده است. نویسنده با این روش و رویکرد، نمایانگر ویژگی مکتب لغوی غرب اسلامی بوده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | این کتاب همچنین به‌واسطه احتجاج نویسنده به قرائت‌های قرآنی و توجیحات دقیق و ظریف آن و نیز احتجاج به احادیث شریف نبوی و یقین به صحت آن، برخلاف عده‌ای از علما که در این موضوع، محتاطانه و محافظه‌کارانه رفتار می‌کنند، از سایر تألیفاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، متمایز شده است. نویسنده با این روش و رویکرد، نمایانگر ویژگی مکتب لغوی غرب اسلامی بوده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نویسنده آگاهی عمیقی از لغت عربی و مسائل و قضایای مربوط به آن از خود نشان داده و اطلاعات گسترده و وسیعی که در مورد تعدادی از منابع اصیل و معتبر این علم داشته، وی را در نگارش کتاب، یاری کرده است که از جمله این منابع، می‌توان به | نویسنده آگاهی عمیقی از لغت عربی و مسائل و قضایای مربوط به آن از خود نشان داده و اطلاعات گسترده و وسیعی که در مورد تعدادی از منابع اصیل و معتبر این علم داشته، وی را در نگارش کتاب، یاری کرده است که از جمله این منابع، می‌توان به «[[مشكل إعراب القرآن]]» [[مکی بن حموش|مکی بن ابی‌طالب قیسی اندلسی]]، «[[نزهة القلوب في تفسير غريب القرآن العزيز|غريب القرآن]]» [[سجستانی، محمد بن عزیز|محمد بن عزیز سجستانی]]، «[[تفسير القرآن العزيز (ابن ابی‌زمنین)|التفسير]]» [[ابن ابی‌زمنین، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله بن عیسی بن محمد مری البیری]] معروف به [[ابن ابی‌زمنین، محمد بن عبدالله|ابن ابی‌زمنین]]، «الفصيح» [[احمد بن یحیی بن زید بن یسار]] معروف به ثعلب، «[[الأمالي مع كتابی ذيل الأمالي و النوادر|الأمالي]]» [[قالی، اسماعیل بن قاسم|ابوعلی قالی]]، «[[المقدمة الجزولية في النحو|المقدمة الجزولية]]» و «الإيضاح» و «التكلمة» [[فارسی، حسن بن احمد|ابوعلی فارسی]]، «[[أدب الكاتب]]» [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] و «[[اصلاح المنطق|إصلاح المنطق]]» [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق|ابن سکیت]] اشاره نمود<ref>ر.ک: همان و متن کتاب، ص149-213</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۸: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۱
| الحلية فيما لکل فعل من تصريف و بنية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عنتره، يوسف بن محمد (نويسنده) ابن حمزه، مصطفی (محقق) |
| ناشر | المملکة المغربیة. وزارة الأوقاف و الشؤون الإسلامیة |
| مکان نشر | مغرب - رباط |
| سال نشر | 2005م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 9954-0-5037-x |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /الف2ح8 6131 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحلية لكل فعل من تصريف و بنية، اثر یوسف بن محمد بن عنتره، کتابی است در علم صرف که با روشی جدید، به بررسی ریشه افعال پرداخته و با تحقیق مصطفی بن حمزه به چاپ رسیده است.
اثر حاضر، از لحاظ موضوع و روش‌شناسی، منبعی خاص و برجسته بشمار می‌رود؛ زیرا نویسنده آن، روش جدیدی را در توزیع مطالب و فصل‌بندی مباحث کتاب در پنجاه فصل ابداع کرده است که هر فصل صرف یک فعل را نقطه شروعی برای مطالعه بسیاری از مسائل صرفی مربوط به آن فعل دانسته است؛ با توجه و اشاره به اینکه هر فعل نشان‌دهنده پدیده‌های صرفی است که در بقیه افعال کتاب وجود ندارد[۱].
شاید بتوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب را اعتماد و اقتباس نویسنده از روش احتمالات و مفروضات صرفی دانست که روشی است که در ملاحظات عقلی، اعتقادی و ریاضی، بر اساس فهرست کردن و شمردن احتمالات و ذکر پیامدهای هریک از احتمالات جایز و ممتنع صورت می‌گیرد[۲].
این کتاب همچنین به‌واسطه احتجاج نویسنده به قرائت‌های قرآنی و توجیحات دقیق و ظریف آن و نیز احتجاج به احادیث شریف نبوی و یقین به صحت آن، برخلاف عده‌ای از علما که در این موضوع، محتاطانه و محافظه‌کارانه رفتار می‌کنند، از سایر تألیفاتی که در این زمینه به رشته تحریر درآمده، متمایز شده است. نویسنده با این روش و رویکرد، نمایانگر ویژگی مکتب لغوی غرب اسلامی بوده است[۳].
نویسنده آگاهی عمیقی از لغت عربی و مسائل و قضایای مربوط به آن از خود نشان داده و اطلاعات گسترده و وسیعی که در مورد تعدادی از منابع اصیل و معتبر این علم داشته، وی را در نگارش کتاب، یاری کرده است که از جمله این منابع، می‌توان به «مشكل إعراب القرآن» مکی بن ابی‌طالب قیسی اندلسی، «غريب القرآن» محمد بن عزیز سجستانی، «التفسير» محمد بن عبدالله بن عیسی بن محمد مری البیری معروف به ابن ابی‌زمنین، «الفصيح» احمد بن یحیی بن زید بن یسار معروف به ثعلب، «الأمالي» ابوعلی قالی، «المقدمة الجزولية» و «الإيضاح» و «التكلمة» ابوعلی فارسی، «أدب الكاتب» ابن قتیبه دینوری و «إصلاح المنطق» ابن سکیت اشاره نمود[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.