أنس التائبین و صراط اللّٰه المبین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ژندهپیل، احمد' به 'ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن]] (نويسنده) | [[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن بن ابوالحسن]] (نويسنده) | ||
[[فاضل، علی]] (مصحح) | [[فاضل، علی]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = ژ9الف8 282/7 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''أنس التائبين و صراط الله المبين'''، نوشته احمد بن ابوالحسن ژندهپیل (440-536ق)، از عرفا و مشایخ بزرگ صوفیه، درباره مباحث و مسائل عرفانی و مطالب اخلاقی و اجتماعی، به زبان فارسی است. | '''أنس التائبين و صراط الله المبين'''، نوشته [[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن|احمد بن ابوالحسن ژندهپیل]] (440-536ق)، از عرفا و مشایخ بزرگ صوفیه، درباره مباحث و مسائل عرفانی و مطالب اخلاقی و اجتماعی، به زبان فارسی است. | ||
این اثر، حاصل مقابله پنج نسخه است که علی | این اثر، حاصل مقابله پنج نسخه است که [[فاضل، علی|علی فاضل]]، علاوه بر آن، کار تصحیح و تحشیه و مقدمه کتاب را نیز انجام دادهاست<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سیوچهار - پنجاه</ref>. | ||
مؤلف درباره علت تألیف کتاب مینویسد: | مؤلف درباره علت تألیف کتاب مینویسد: | ||
چون تایبان و یاران ما زیاد گشتند و به هر ناحیتی افتادند، ممکن نبود آمدن ایشان به هر وقتی؛ از ما درخواست کردند و سؤالها کردند که ما را به هر چیزی از این طریقهها اشارتی کند تا دلهای ما را، انسی و راحتی باشد و یادگاری باشد؛ چون سؤال کردند، روی باززدن نبود؛ قوله تعالی: '''و أمّا السائل فلا تنهر'''. چون چنین بود ابتدا کردیم بدین کتاب و این را «أنس التائبين و صراط الله المبين» نام کردیم <ref> ر.ک: متن کتاب، ص 3 و 4</ref>. | |||
چون تایبان و یاران ما زیاد گشتند و به هر ناحیتی افتادند، ممکن نبود آمدن ایشان به هر وقتی؛ از ما درخواست کردند و سؤالها کردند که ما را به هر چیزی از این طریقهها اشارتی کند تا دلهای ما را، انسی و راحتی باشد و یادگاری باشد؛ چون سؤال کردند، روی باززدن نبود؛ قوله تعالی:'''و أمّا السائل فلا تنهر'''. چون چنین بود ابتدا کردیم بدین کتاب و این را «أنس التائبين و صراط الله المبين» نام کردیم <ref> ر.ک: متن کتاب، ص 3 و 4</ref>. | |||
محقق کتاب میگوید: | محقق کتاب میگوید: | ||
«أنس التائبين»، کتابی است مفصل؛ مفصلترین اثر موجود از شیخ جام، که دراختیار ماست. نویسنده در این کتاب، مباحث مورد نظر خود را برای سهولت مطالعه خواننده، طبقهبندی کرده و آنها را در ذیل چهلوپنج باب، در این کتاب میآورد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سیویک </ref>. | «أنس التائبين»، کتابی است مفصل؛ مفصلترین اثر موجود از شیخ جام، که دراختیار ماست. نویسنده در این کتاب، مباحث مورد نظر خود را برای سهولت مطالعه خواننده، طبقهبندی کرده و آنها را در ذیل چهلوپنج باب، در این کتاب میآورد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه سیویک </ref>. | ||
اهتمام شیخ جام در این کتاب، بیشتر موقوف بر شرح مباحث صوفیانه و توضیح و تعریف مقولات و مصطلحات عرفانی و تبیین مسائل اعتقادی متصوفه است؛ بدین سبب است که نویسنده در کتاب حاضر، به مسائل شرعی نمیگراید<ref>ر.ک: همان، صفحه سیودو – سیوسه</ref>. | اهتمام [[ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن|شیخ جام]] در این کتاب، بیشتر موقوف بر شرح مباحث صوفیانه و توضیح و تعریف مقولات و مصطلحات عرفانی و تبیین مسائل اعتقادی متصوفه است؛ بدین سبب است که نویسنده در کتاب حاضر، به مسائل شرعی نمیگراید<ref>ر.ک: همان، صفحه سیودو – سیوسه</ref>. | ||
بههرتقدیر، نثر کتاب، نثری است ساده و غیر مصنوع که از نظر کوتاهی جملهها، بهکار نرفتن کلمات مهجور و دور از ذهن، بهکار رفتن پیشاوندها و پساوندهای کهن بهفراوانی در معانی گوناگون، دور ماندن از سجع و موازنه و پیرایهسازی و صنعتبازی در کلام، نزدیکبودن به لهجه محاوره و هم به سبب احتوای مقداری بسیار از واژههای سره و اصطلاحات اصیل و دستنخورده زبان فارسی و امتیازات چشمگیر دیگر، سزاوار آن است که مورد توجه قرار بگیرد<ref> ر.ک: همان، صفحه پنجوسه</ref>. | بههرتقدیر، نثر کتاب، نثری است ساده و غیر مصنوع که از نظر کوتاهی جملهها، بهکار نرفتن کلمات مهجور و دور از ذهن، بهکار رفتن پیشاوندها و پساوندهای کهن بهفراوانی در معانی گوناگون، دور ماندن از سجع و موازنه و پیرایهسازی و صنعتبازی در کلام، نزدیکبودن به لهجه محاوره و هم به سبب احتوای مقداری بسیار از واژههای سره و اصطلاحات اصیل و دستنخورده زبان فارسی و امتیازات چشمگیر دیگر، سزاوار آن است که مورد توجه قرار بگیرد<ref> ر.ک: همان، صفحه پنجوسه</ref>. | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۱: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | [[رده:مقالات مهر 01 حسینی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۱
أنس التائبين و صراط الله المبين، نوشته احمد بن ابوالحسن ژندهپیل (440-536ق)، از عرفا و مشایخ بزرگ صوفیه، درباره مباحث و مسائل عرفانی و مطالب اخلاقی و اجتماعی، به زبان فارسی است.
| أنس التائبین و صراط اللّٰه المبین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ژندهپیل، احمد بن ابوالحسن بن ابوالحسن (نويسنده) فاضل، علی (مصحح) |
| ناشر | بنياد فرهنگ ايران |
| مکان نشر | ایران |
| سال نشر | 1350ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ژ9الف8 282/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این اثر، حاصل مقابله پنج نسخه است که علی فاضل، علاوه بر آن، کار تصحیح و تحشیه و مقدمه کتاب را نیز انجام دادهاست[۱].
مؤلف درباره علت تألیف کتاب مینویسد:
چون تایبان و یاران ما زیاد گشتند و به هر ناحیتی افتادند، ممکن نبود آمدن ایشان به هر وقتی؛ از ما درخواست کردند و سؤالها کردند که ما را به هر چیزی از این طریقهها اشارتی کند تا دلهای ما را، انسی و راحتی باشد و یادگاری باشد؛ چون سؤال کردند، روی باززدن نبود؛ قوله تعالی:و أمّا السائل فلا تنهر. چون چنین بود ابتدا کردیم بدین کتاب و این را «أنس التائبين و صراط الله المبين» نام کردیم [۲].
محقق کتاب میگوید:
«أنس التائبين»، کتابی است مفصل؛ مفصلترین اثر موجود از شیخ جام، که دراختیار ماست. نویسنده در این کتاب، مباحث مورد نظر خود را برای سهولت مطالعه خواننده، طبقهبندی کرده و آنها را در ذیل چهلوپنج باب، در این کتاب میآورد[۳].
اهتمام شیخ جام در این کتاب، بیشتر موقوف بر شرح مباحث صوفیانه و توضیح و تعریف مقولات و مصطلحات عرفانی و تبیین مسائل اعتقادی متصوفه است؛ بدین سبب است که نویسنده در کتاب حاضر، به مسائل شرعی نمیگراید[۴].
بههرتقدیر، نثر کتاب، نثری است ساده و غیر مصنوع که از نظر کوتاهی جملهها، بهکار نرفتن کلمات مهجور و دور از ذهن، بهکار رفتن پیشاوندها و پساوندهای کهن بهفراوانی در معانی گوناگون، دور ماندن از سجع و موازنه و پیرایهسازی و صنعتبازی در کلام، نزدیکبودن به لهجه محاوره و هم به سبب احتوای مقداری بسیار از واژههای سره و اصطلاحات اصیل و دستنخورده زبان فارسی و امتیازات چشمگیر دیگر، سزاوار آن است که مورد توجه قرار بگیرد[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح و متن کتاب.