التحفة السنیة لمعرفة معانی الحروف النحویة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
     
    (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[ابو طالب، عبد الرحمن بن احمد]] (نويسنده)
    [[ابو طالب، عبد الرحمن بن احمد]] (نويسنده)
    [[ابو طالب، ابراهیم ]] (مقدمه نويس)
    [[ابو طالب، ابراهیم]] (مقدمه‌نويس)
    [[ابو طالب، ابراهیم]] (مصحح)
    [[ابو طالب، ابراهیم]] (مصحح)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =    
    | کد کنگره =
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''التحفة السنیة لمعرفة معانی الحروف النحویة'''، سید عبدالرحمن بن احمد ابو طالب(1340ق-1427ق) است که با مقدمه و اهتمام ابراهیم ابوطالب چاپ شده است. این کتاب در موضوع دانش نحو و دانش بلاغت از مجرای حرف است؛ یعنی چنانچه حرف بر معنای غیر خودش دلالت کند، حرف معنا نامیده می شود. این، همان نامی است که نحویان بر آن گذارده‌اند. برای این حروف پیوند ثابتی نسبت به فهم معنا و استنباط احکام از نصوص قرآن است که با روش اجتهادی به دست می‌آید چراکه، فهم بسیاری از قضایای دلالی و مسائل فقهی به فهم دلالی حروف در نص باز می‌گردد. برای همین است که به حروف معانی تعبیر می شوند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 6</ref>
    '''التحفة السنية لمعرفة معاني الحروف النحوية'''، اثر [[ابو طالب، عبد الرحمن بن احمد|سید عبدالرحمن بن احمد ابو طالب]] (1340-1427ق) است که با مقدمه و اهتمام [[ابو طالب، ابراهیم|ابراهیم ابوطالب]] چاپ شده است. این کتاب در موضوع دانش نحو و دانش بلاغت از مجرای حرف است.  


    امتیاز این کتاب در روانی متن آن و خالی بودنش از گره های مبنایی و لغوی است و اینکه اولویت را در استشهاد به نثر و شعر به قرآن و حدیث، سپس به سخن کهنه و تازۀ عرب داده است. کتاب در عین روانیش برای فهم محصلان، مرجعی نیز برای ادیبان است.<ref>ر.ک: همان، ص 9</ref>
    حرف چنانچه بر معنایی در غیر خودش دلالت کند، حرف معنا نامیده می‌شود. این، همان نامی است که نحویان بر آن گذارده‌اند. برای این حروف پیوند ثابتی نسبت به فهم معنا و استنباط احکام از نصوص قرآن است که با روش اجتهادی به دست می‌آید؛ چراکه فهم بسیاری از قضایای دلالی و مسائل فقهی به فهم دلالی حروف در نص بازمی‌گردد. برای همین است که به حروف معانی تعبیر می‌شوند<ref>ر.ک: افتتاحیه، ص‌6</ref>.
    مصنف در کتابش به روش عصر خویش و  به راه پیشینیان، تعداد بسیاری از حروف را آورده و شرح کرده است و برحسب الفبای ابجدی مرتبشان ساخته است. محقق در مقدمه اش زندگی نویسنده را توضیح داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 11</ref>


    ==پانویس ==
    امتیاز این کتاب در روانی متن آن و خالی بودنش از گره‌های مبنایی و لغوی است و اینکه اولویت در استشهاد را در درجه اول به قرآن، سپس به حدیث نبوی، آنگاه به سخن کهنه و تازه عرب داده است. کتاب در عین روانی‌اش برای فهم محصلان، مرجعی نیز برای ادیبان است<ref>ر.ک: همان، ص‌9</ref>.
     
    مصنف در کتابش به روش عصر خویش و به راه پیشینیان، تعداد بسیاری از حروف را آورده و شرح کرده است و برحسب الفبای ابجدی مرتبشان ساخته است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>.
     
    محقق پس از افتتاحیه، مفصلا به شرح زندگی نویسنده و عمل خویش در کتاب حاضر پرداخته است.
     
    ==پانویس==
    <references/>
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه کتاب
    افتتاحیه.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۴۰: خط ۴۶:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
     
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]
    [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]
    [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۷

    التحفة السنیة لمعرفة معانی الحروف النحویة
    التحفة السنیة لمعرفة معانی الحروف النحویة
    پدیدآورانابو طالب، عبد الرحمن بن احمد (نويسنده)

    ابو طالب، ابراهیم (مقدمه‌نويس)

    ابو طالب، ابراهیم (مصحح)
    سال نشر1431ق - 2010م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    التحفة السنية لمعرفة معاني الحروف النحوية، اثر سید عبدالرحمن بن احمد ابو طالب (1340-1427ق) است که با مقدمه و اهتمام ابراهیم ابوطالب چاپ شده است. این کتاب در موضوع دانش نحو و دانش بلاغت از مجرای حرف است.

    حرف چنانچه بر معنایی در غیر خودش دلالت کند، حرف معنا نامیده می‌شود. این، همان نامی است که نحویان بر آن گذارده‌اند. برای این حروف پیوند ثابتی نسبت به فهم معنا و استنباط احکام از نصوص قرآن است که با روش اجتهادی به دست می‌آید؛ چراکه فهم بسیاری از قضایای دلالی و مسائل فقهی به فهم دلالی حروف در نص بازمی‌گردد. برای همین است که به حروف معانی تعبیر می‌شوند[۱].

    امتیاز این کتاب در روانی متن آن و خالی بودنش از گره‌های مبنایی و لغوی است و اینکه اولویت در استشهاد را در درجه اول به قرآن، سپس به حدیث نبوی، آنگاه به سخن کهنه و تازه عرب داده است. کتاب در عین روانی‌اش برای فهم محصلان، مرجعی نیز برای ادیبان است[۲].

    مصنف در کتابش به روش عصر خویش و به راه پیشینیان، تعداد بسیاری از حروف را آورده و شرح کرده است و برحسب الفبای ابجدی مرتبشان ساخته است[۳].

    محقق پس از افتتاحیه، مفصلا به شرح زندگی نویسنده و عمل خویش در کتاب حاضر پرداخته است.

    پانویس

    1. ر.ک: افتتاحیه، ص‌6
    2. ر.ک: همان، ص‌9
    3. ر.ک: همان، ص9

    منابع مقاله

    افتتاحیه.

    وابسته‌ها