مهدي الأريب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[حجت هاشمی خراسانی، علی ]] (نويسنده)
    [[حجت هاشمی خراسانی، علی]] (نويسنده)
    [[ابن هشام، عبد الله بن یوسف]] (نويسنده)
    [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =  /الف۲ م۶۰۲۳۳ ‎‏ 6151 PJ  
    | کد کنگره =  /الف۲ م۶۰۲۳۳ ‎‏ 6151 PJ  
    | موضوع =ابن هشام، عبد الله بن یوسف، 708 - 761ق. مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب - نقد و تفسیر - زبان عربی - نحو
    | موضوع =ابن هشام، عبدالله بن یوسف، 708 - 761ق. مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب - نقد و تفسیر - زبان عربی - نحو
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = نشر حاذق
    | ناشر = نشر حاذق
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''مهدی الاریب'''، نوشتۀ حمیدالدین حجت هاشمی خراسانی(1314ش) است که در شرح باب اول مغنی اللبیب از ابن هشام انصاری(761ق-708ق) عالم زبان عربی است. پنج جلد از شش مجلد کتاب مهدی الأریب ویژۀ باب اول مغنی بوده و جلد ششم شرحی بر باب رابع است.  
    '''مهدی الاریب'''، نوشتۀ [[حجت هاشمی خراسانی، سید علی|حمیدالدین حجت هاشمی خراسانی]](1314ش) است که در شرح باب اول [[مغنی اللبیب]] از [[ابن هشام انصاری]](761ق-708ق) عالم زبان عربی است. پنج جلد از شش مجلد کتاب مهدی الأریب ویژۀ باب اول مغنی بوده و جلد ششم شرحی بر باب رابع است.  


    باب اول -كه بيشترين حجم كتاب را تشكيل مى‌دهد- به حرف و اقسام آن اختصاص دارد. نویسنده در اين باب روش سنتى نحويان در تقسيم‌بندى حروف را ناديده گرفته و آن‌ها را براساس حروف الفبای ابتثی مرتب ساخته و سپس به تفصيل و با ذكر شواهد بسيار، به شرح هريك پرداخته است؛ مثلاً حروف نداى «أ» و «أيا» را در ابتداى اين باب و «يا» را در پايان آورده است.<ref>ر.ک: فاتحى‌نژاد، عنایت الله، ص 115</ref>‏   
    باب اول -كه بيشترين حجم كتاب را تشكيل مى‌دهد- به حرف و اقسام آن اختصاص دارد. نویسنده در اين باب روش سنتى نحويان در تقسيم‌بندى حروف را ناديده گرفته و آن‌ها را براساس حروف الفبای ابتثی مرتب ساخته و سپس به تفصيل و با ذكر شواهد بسيار، به شرح هريك پرداخته است؛ مثلاً حروف نداى «أ» و «أيا» را در ابتداى اين باب و «يا» را در پايان آورده است.<ref>ر.ک: فاتحى‌نژاد، عنایت الله، ص 115</ref>‏   
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی رد شده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]
    [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۵

    مهدي الأريب
    مهدي الأريب
    پدیدآورانحجت هاشمی خراسانی، علی (نويسنده) ابن هشام، عبدالله بن یوسف (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرالمغنی اللبیب عن کتب الاعاریب. برگزیده. شرح ** شرح باب اول مغنی
    ناشرنشر حاذق
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1390ش
    چاپ1
    شابک978-600-6167-36-7
    موضوعابن هشام، عبدالله بن یوسف، 708 - 761ق. مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب - نقد و تفسیر - زبان عربی - نحو
    زبانفارسی
    تعداد جلد6
    کد کنگره
    /الف۲ م۶۰۲۳۳ ‎‏ 6151 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مهدی الاریب، نوشتۀ حمیدالدین حجت هاشمی خراسانی(1314ش) است که در شرح باب اول مغنی اللبیب از ابن هشام انصاری(761ق-708ق) عالم زبان عربی است. پنج جلد از شش مجلد کتاب مهدی الأریب ویژۀ باب اول مغنی بوده و جلد ششم شرحی بر باب رابع است.

    باب اول -كه بيشترين حجم كتاب را تشكيل مى‌دهد- به حرف و اقسام آن اختصاص دارد. نویسنده در اين باب روش سنتى نحويان در تقسيم‌بندى حروف را ناديده گرفته و آن‌ها را براساس حروف الفبای ابتثی مرتب ساخته و سپس به تفصيل و با ذكر شواهد بسيار، به شرح هريك پرداخته است؛ مثلاً حروف نداى «أ» و «أيا» را در ابتداى اين باب و «يا» را در پايان آورده است.[۱]‏ باب چهارم در بیان احکامی که در جملات نقش بسیار دارند تدوین شده است و به كلياتى از قبيل احكام مبتدا و خبر، فاعل و مفعول، عطف بيان، بدل، حال، تمييز، وجوه اختلاف حال و تمييز و اقسام هريك، اعراب اسم‌هاى شرط، مسوّغات ابتداى به نكره، اقسام عطف و اضافه اختصاص دارد و ازهمين‌رو، اين باب در مدارس علميه از اهميت فراوان برخوردار است. شارح نیز این باب را مهمترین باب از کتاب مغنی می‌داند.[۲]

    اين كتاب، مهم‌ترين اثر ابن هشام مى‌باشد. كثرت شواهد شعرى و استناد بسيار به متون ادبى و آيات قرآنى، اين كتاب را از صورت اثرى صرفاً نحوى، خارج ساخته و آن را به اثرى نحوى - ادبى تبديل كرده است. شارح -که خود، ادیب است- اشعار زیادی را برای توضیح عبارتهای مغنی آورده است.[۳]

    پانویس

    1. ر.ک: فاتحى‌نژاد، عنایت الله، ص 115
    2. ر.ک: متن کتاب، ص 1230
    3. ر.ک: همان، ص 1230

    منابع مقاله

    1. متن کتاب.
    2. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 114 تا 118، نوشته عنايت‌الله فاتحى‌نژاد.

    وابسته‌ها