غاية الإمكان في دراية المكان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''غاية الإمكان في دراية المكان'''، يا، '''رسالة الأمکنة و الأزمنة''' نوشته عين‌القضاة ابوالمعالی عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بن علی ميانجی همدانی (492-525ق)، از بزرگان مشایخ صوفیه، در زمینه شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی به زبان فارسی و به کوشش دکتر رحیم فرمنش، تصحیح و آماده برای چاپ شده‌است.
'''غاية الإمكان في دراية المكان'''، يا،'''رسالة الأمکنة و الأزمنة''' نوشته [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة ابوالمعالی عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بن علی ميانجی همدانی]] (492-525ق)، از بزرگان مشایخ صوفیه، در زمینه شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی به زبان فارسی و به کوشش دکتر [[فرمنش، رحیم|رحیم فرمنش]]، تصحیح و آماده برای چاپ شده‌است.


دکتر فرمنش در مقدمه می‌نویسد:
دکتر [[فرمنش، رحیم|فرمنش]] در مقدمه می‌نویسد:
این کتاب را عین‌القضاة، در شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی، تصنیف کرده‌است و به‌طوری که در مقدمه شرح داده آن‌را «غایة‌الإمکان في دراية المكان» نامیده‌است: «و این مجموعه را «غایة‌الإمکان في دراية المكان»، نام‌کردیم، حق‌تعالی این کتاب شریف را سبب ایمان و معرفت خواننده و شنونده کناد و ما را فتنه خلق و خلق را فتنه ما، مگرداناد بلطفه و کرمه و سعته» ولی نام کتاب در ضمن مجموعه خطی به‌نام  «رسالة الأمکنة و الأزمنة» ضبط گردیده‌است. <ref> ر.ک: مقدمه کتاب ؛ ص4</ref>
این کتاب را عین‌القضاة، در شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی، تصنیف کرده‌است و به‌طوری که در مقدمه شرح داده آن‌را «غایة‌الإمکان في دراية المكان» نامیده‌است: «و این مجموعه را «غایة‌الإمکان في دراية المكان»، نام‌کردیم، حق‌تعالی این کتاب شریف را سبب ایمان و معرفت خواننده و شنونده کناد و ما را فتنه خلق و خلق را فتنه ما، مگرداناد بلطفه و کرمه و سعته» ولی نام کتاب در ضمن مجموعه خطی به‌نام  «رسالة الأمکنة و الأزمنة» ضبط گردیده‌است. <ref> ر.ک: مقدمه؛ ص4</ref>


این اثر دارای چهار فصل است فصلی در بیان توحید، فصلی در بیان مکان، فصلی در بیان امکنه و فصلی در بیان زمان و معرفت کن فیکون. . <ref> ر.ک: متن کتاب؛ ص49،32،25،15</ref>
زمان تألیف کتاب در اواخر عمر [[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة]] (حدود سنه525 هجری قمری) و در موقعی بوده که وی را به اتهام کفر و الحاد و زندقه محکوم کرده و به کشتن او فتوا داده‌بودند. <ref> ر.ک: همان؛ ص5</ref>


زمان تألیف کتاب در اواخر عمر عين‌القضاة (حدود سنه525 هجری قمری) و در موقعی بوده که وی را به اتهام کفر و الحاد و زندقه محکوم کرده و به کشتن او فتوا داده‌بودند. <ref> ر.ک: همان ؛ ص5</ref>
[[عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد|عين‌القضاة]] دارای تألیفات زیادی است که بجز نام بعضی از آنها که در کتب تراجم احوال و یا آثار خود وی ذکر گردیده، بقیه برما مجهول است. <ref> ر.ک: همان؛ ص3</ref>


عين‌القضاة دارای تألیفات زیادی است که بجز نام بعضی از آنها که در کتب تراجم احوال و یا آثار خود وی ذکر گردیده، بقیه برما مجهول است. <ref> ر.ک: همان ؛ ص3</ref>
مؤلف می‌نویسد:
در میان آسمان و زمین هیچ سری عزیزتر و بزرگوارتر از سرّ مکان و زمان نیست چه بیشتر اسرار که مشایخ طریقت و علمای حقیقت در آن سخن گفته‌اند اسرار کار حق است تعالی و تقدس؛ ومعرفت مکان و زمان و شناختن آن، معرفت ذات و صفات اوست و هرکه مکان و زمان بشناسد، او را از معرفت ذات و صفات مقدس، بهره بیشتر باشد. <ref> ر.ک: همان؛ ص6 و ر.ک: متن کتاب؛ ص25</ref>


مؤلف می‌نویسد:
این اثر دارای چهار فصل است فصلی در بیان توحید، فصلی در بیان مکان، فصلی در بیان امکنه و فصلی در بیان زمان و معرفت کن فیکون...<ref> ر.ک: همان؛ ص49، 32، 25، 15</ref>
در میان آسمان و زمین هیچ سری عزیزتر و بزرگوارتر از سرّ مکان و زمان نیست چه بیشتر اسرار که مشایخ طریقت و علمای حقیقت در آن سخن گفته‌اند اسرار کار حق است تعالی و تقدس؛ ومعرفت مکان و زمان و شناختن آن، معرفت ذات و صفات اوست و هرکه مکان و زمان بشناسد، او را از معرفت ذات و صفات مقدس، بهره بیشتر باشد. <ref> ر.ک: همان ؛ ص6و25</ref>


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
==منبع مقاله==
==منبع مقاله==
مقدمه کتاب
#مقدمه  
#متن


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]]
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی]]
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۴۸

غاية الإمكان في دراية المكان، يا،رسالة الأمکنة و الأزمنة نوشته عين‌القضاة ابوالمعالی عبدالله بن محمد بن علی بن حسن بن علی ميانجی همدانی (492-525ق)، از بزرگان مشایخ صوفیه، در زمینه شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی به زبان فارسی و به کوشش دکتر رحیم فرمنش، تصحیح و آماده برای چاپ شده‌است.

غاية الإمكان في دراية المكان
غاية الإمكان في دراية المكان
پدیدآورانعین‌القضاة، عبدالله بن محمد (نويسنده) فرمنش، رحیم (گردآورنده)
عنوان‌های دیگررسالة الأمکنة و الأزمنة
ناشرمیلاد
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1339ش
چاپ1
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
ع9غ2 283/92 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

دکتر فرمنش در مقدمه می‌نویسد: این کتاب را عین‌القضاة، در شناختن امکنه جسمانیات و روحانیات و ازمنه آن‌ها، برای شناختن قرب حق‌تعالی، تصنیف کرده‌است و به‌طوری که در مقدمه شرح داده آن‌را «غایة‌الإمکان في دراية المكان» نامیده‌است: «و این مجموعه را «غایة‌الإمکان في دراية المكان»، نام‌کردیم، حق‌تعالی این کتاب شریف را سبب ایمان و معرفت خواننده و شنونده کناد و ما را فتنه خلق و خلق را فتنه ما، مگرداناد بلطفه و کرمه و سعته» ولی نام کتاب در ضمن مجموعه خطی به‌نام «رسالة الأمکنة و الأزمنة» ضبط گردیده‌است. [۱]

زمان تألیف کتاب در اواخر عمر عين‌القضاة (حدود سنه525 هجری قمری) و در موقعی بوده که وی را به اتهام کفر و الحاد و زندقه محکوم کرده و به کشتن او فتوا داده‌بودند. [۲]

عين‌القضاة دارای تألیفات زیادی است که بجز نام بعضی از آنها که در کتب تراجم احوال و یا آثار خود وی ذکر گردیده، بقیه برما مجهول است. [۳]

مؤلف می‌نویسد: در میان آسمان و زمین هیچ سری عزیزتر و بزرگوارتر از سرّ مکان و زمان نیست چه بیشتر اسرار که مشایخ طریقت و علمای حقیقت در آن سخن گفته‌اند اسرار کار حق است تعالی و تقدس؛ ومعرفت مکان و زمان و شناختن آن، معرفت ذات و صفات اوست و هرکه مکان و زمان بشناسد، او را از معرفت ذات و صفات مقدس، بهره بیشتر باشد. [۴]

این اثر دارای چهار فصل است فصلی در بیان توحید، فصلی در بیان مکان، فصلی در بیان امکنه و فصلی در بیان زمان و معرفت کن فیکون...[۵]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه؛ ص4
  2. ر.ک: همان؛ ص5
  3. ر.ک: همان؛ ص3
  4. ر.ک: همان؛ ص6 و ر.ک: متن کتاب؛ ص25
  5. ر.ک: همان؛ ص49، 32، 25، 15

منبع مقاله

  1. مقدمه
  2. متن

وابسته‌ها