تمام الفيض في باب الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'موضع‌گیری ' به 'موضع‌گیری ')
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''تمام الفیض فی باب الرجال''' تألیف اسماعیل حقی بن مصطفی جلوتی (متوفی 1137ق) مشتمل بر شرح‌حال، افکار و سخنان رجال و مشایخ طریقه جلوتیه به‌ویژه عثمان بن سید فتح‌الله است. این اثر با تحقیق احمد فرید مزیدی منتشر شده است.  
    '''تمام الفیض فی باب الرجال''' تألیف [[حقی، اسماعیل بن مصطفی|اسماعیل حقی بن مصطفی جلوتی]] (متوفی 1137ق) مشتمل بر شرح‌حال، افکار و سخنان رجال و مشایخ طریقه جلوتیه به‌ویژه [[عثمان بن سید فتح‌الله]] است. این اثر با تحقیق [[احمد فرید مزیدی]] منتشرشده است.


    این کتاب از نفیس‌ترین کتبی است که ارتباط بین شیخ و مرید و ارتباط روحی ایشان را تبیین کرده است. جلوتی در این کتاب، سیره استادش عثمان فضلی را گردآوری کرده و مناقب و احوالات دینی و دنیوی و کرامات و موضع‌گیری او با سلاطین و امرا را ذکر کرده است. ذکر ارتحال وی در طلب علم و اشاره به برتری تصانیفش و تأثیر او در حوزه علم و مکتب تصوف از دیگر مباحث اوست. همچنین از آداب طریق و سلوک و لباس خرقه صوفیه و به‌ویژه طریقه جلوتیه بحث کرده است. تبیین سلسله طریق و فواید تربیت او به دست استادش از دیگر مباحث کتاب اوست.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>‏.  
    این کتاب از نفیس‌ترین کتبی است که ارتباط بین شیخ و مرید و ارتباط روحی ایشان را تبیین کرده است. جلوتی در این کتاب، سیره استادش عثمان فضلی را گردآوری کرده و مناقب و احوال دینی و دنیوی و کرامات و موضع‌گیری او با سلاطین و امرا را ذکر کرده است. بیان ارتحال وی در طلب علم و اشاره به برتری تصانیفش و تأثیر او در حوزه علم و مکتب تصوف از دیگر مباحث اوست. همچنین از آداب طریق و سلوک و لباس خرقه صوفیه و به‌ویژه طریقه جلوتیه بحث کرده است. تبیین سلسله طریق و فواید تربیت او به دست استادش از دیگر مباحث کتاب اوست.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>‏.


    کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه مصنف، هفده فصل و هفت ملاقات است. کتاب با تبیین طرق حق و سر تعدد و تکثر آن اختصاص یافته است. جلوتی راه‌های رسیدن به خداوند را متعدد و به عدد انفاس خلایق می‌داند؛ چراکه برای هر شخص شیوه خاصی در توجهش به سوی خداست.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref>‏.  
    کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه مصنف، هفده فصل و هفت ملاقات است. این اثر به تبیین طرق حق و سر تعدد و تکثر آن اختصاص‌یافته است. جلوتی راه‌های رسیدن به خداوند را متعدد و به عدد انفاس خلایق می‌داند؛ چراکه برای هر شخص شیوه خاصی در توجه به‌سوی خداست.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref>‏.


    نویسنده که از پیروان طریقه صوفیه جلوتیه است، تفاوت آن با خلوتیه را تنها به گذاشتن یک نقطه در بالا و پایین می‌داند و اینکه عبدالقادر گیلانی با انتقال یک نقطه از بالا به پایین طریقه جلوتیه را ایجاد کرد.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>‏ از دیدگاه او سلوک برای سیر الی الله به منزله وضو برای نماز است که آنگونه نماز بدون وضو ممکن نیست، سیر بدون سلوک نیز صحیح نیست. انتهای سیر نیز پرواز و وصول سالک به قاف قربت است.<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>‏
    نویسنده که از پیروان طریقه صوفیه جلوتیه است، تفاوت آن با خلوتیه را تنها به گذاشتن یک نقطه در بالا و پایین می‌داند و اینکه عبدالقادر گیلانی با انتقال یک نقطه از بالا به پایین طریقه جلوتیه را ایجاد کرد.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>‏ از دیدگاه او سلوک برای سیر الی الله به‌منزله وضو برای نماز است که آن‌گونه نماز بدون وضو ممکن نیست، سیر بدون سلوک نیز صحیح نیست. انتهای سیر نیز پرواز و وصول سالک به قاف قربت است.<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>‏


    جلوتی در هفتمین فصل کتاب از محی‌الدین عربی یاد کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص139</ref>‏ از فصل هشتم کتاب به شرح احوالات و کرامات استادش عثمان بن سید فتح‌الله می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص187</ref>‏ در انتهای کتاب نیز سخنانی که در هفت ملاقات بین او و استادش رد و بدل شده را به رشته تحریر درآورده است.<ref>ر.ک: همان، ص513-405</ref>‏
    جلوتی در هفتمین فصل کتاب از [[محی‌الدین عربی]] یادکرده است.<ref>ر.ک: همان، ص139</ref>‏ از فصل هشتم کتاب به شرح احوال و کرامات استادش عثمان بن سید فتح‌الله می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص187</ref>‏ در انتهای کتاب نیز سخنانی که در هفت ملاقات بین او و استادش ردوبدل شده را به رشته تحریر درآورده است.<ref>ر.ک: همان، ص513-405</ref>‏


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:تصوف و عرفان]]
    [[رده:طرائق صوفیه]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
     
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱

    تمام الفيض في باب الرجال
    تمام الفيض في باب الرجال
    پدیدآورانحقی، اسماعیل بن مصطفی (نويسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق)
    عنوان‌های دیگررجال و مشايخ الطريقة الجلوتية
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر2010م
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ح7ت8 291/23 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تمام الفیض فی باب الرجال تألیف اسماعیل حقی بن مصطفی جلوتی (متوفی 1137ق) مشتمل بر شرح‌حال، افکار و سخنان رجال و مشایخ طریقه جلوتیه به‌ویژه عثمان بن سید فتح‌الله است. این اثر با تحقیق احمد فرید مزیدی منتشرشده است.

    این کتاب از نفیس‌ترین کتبی است که ارتباط بین شیخ و مرید و ارتباط روحی ایشان را تبیین کرده است. جلوتی در این کتاب، سیره استادش عثمان فضلی را گردآوری کرده و مناقب و احوال دینی و دنیوی و کرامات و موضع‌گیری او با سلاطین و امرا را ذکر کرده است. بیان ارتحال وی در طلب علم و اشاره به برتری تصانیفش و تأثیر او در حوزه علم و مکتب تصوف از دیگر مباحث اوست. همچنین از آداب طریق و سلوک و لباس خرقه صوفیه و به‌ویژه طریقه جلوتیه بحث کرده است. تبیین سلسله طریق و فواید تربیت او به دست استادش از دیگر مباحث کتاب اوست.[۱]‏.

    کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه مصنف، هفده فصل و هفت ملاقات است. این اثر به تبیین طرق حق و سر تعدد و تکثر آن اختصاص‌یافته است. جلوتی راه‌های رسیدن به خداوند را متعدد و به عدد انفاس خلایق می‌داند؛ چراکه برای هر شخص شیوه خاصی در توجه به‌سوی خداست.[۲]‏.

    نویسنده که از پیروان طریقه صوفیه جلوتیه است، تفاوت آن با خلوتیه را تنها به گذاشتن یک نقطه در بالا و پایین می‌داند و اینکه عبدالقادر گیلانی با انتقال یک نقطه از بالا به پایین طریقه جلوتیه را ایجاد کرد.[۳]‏ از دیدگاه او سلوک برای سیر الی الله به‌منزله وضو برای نماز است که آن‌گونه نماز بدون وضو ممکن نیست، سیر بدون سلوک نیز صحیح نیست. انتهای سیر نیز پرواز و وصول سالک به قاف قربت است.[۴]

    جلوتی در هفتمین فصل کتاب از محی‌الدین عربی یادکرده است.[۵]‏ از فصل هشتم کتاب به شرح احوال و کرامات استادش عثمان بن سید فتح‌الله می‌پردازد.[۶]‏ در انتهای کتاب نیز سخنانی که در هفت ملاقات بین او و استادش ردوبدل شده را به رشته تحریر درآورده است.[۷]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
    2. ر.ک: متن کتاب، ص15
    3. ر.ک: همان، ص25
    4. ر.ک: همان، ص33
    5. ر.ک: همان، ص139
    6. ر.ک: همان، ص187
    7. ر.ک: همان، ص513-405

    منابع مقاله

    مقدمه محقق و متن کتاب.

    وابسته‌ها