تربیت کودک: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'تربیت کودک (ابهام زدایی)' به 'تربیت کودک (ابهام‌زدایی)')
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =   ‎‏/‎‏ص‎‏7‎‏ت‎‏4 769 ‏HQ‎‏  
    | کد کنگره =/‎‏ص‎‏7‎‏ت‎‏4 769 ‏HQ‎‏  
    | موضوع =آموزش و پرورش کودکان - تربیت خانوادگی (اسلام) - والدین و کودک - کودکان - سرپرستی
    | موضوع =آموزش و پرورش کودکان - تربیت خانوادگی (اسلام) - والدین و کودک - کودکان - سرپرستی
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''تربیت کودک''' اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین- صاد)، کتابی است که نویسنده در آن تلاش کرده است تا به نقش معلم، روش تربیت کودک و عوامل تربیتی کودک چون تقلید، رقابت، ترس و مجازات اشاره کند.
    {{کاربردهای دیگر| تربیت کودک (ابهام‌زدایی)}}
    '''تربیت کودک''' اثر [[صفایی حائری، علی|حجت‌الاسلام علی صفایی حائری]] (عین- صاد)، کتابی است که نویسنده در آن تلاش کرده است تا به نقش معلم، روش تربیت کودک و عوامل تربیتی کودک چون تقلید، رقابت، ترس و مجازات اشاره کند.


    این اثر ازنظر نثر نوشتاری روان بوده و موضوعات جالبی را در مورد تربیت فرزند موردبحث قرار داده است. نویسنده توضیح می‌دهد که مربی باید در کودک، سه خصوصیت «شخصیت و استقلال»، «حریت و آزادمنشی» و «تفکر و تحلیل» را بارور کند و این‌گونه او را واکسینه نماید. وی معتقد است هنگامی‌که کودک شخصیت داشته باشد، تقلید نمی‌کند و تحت تأثیر هر حرفی و هر مکتبی و هر عقیده‌ای قرار نمی‌گیرد و هر راهی او را به خود نمی‌کشد و هر سنتی او را در خود هضم نمی‌کند. او در برابر هر مسئله، چرایی دارد و در برابر هر عقیده، سنگری. او بر دریچه قلبش نشسته و نمی‌گذارد چیزی آن را اشغال کند و چیزی آن را پر کند و چیزی او را از خودش بگیرد<ref>متن کتاب، ص46</ref>.
    این اثر ازنظر نثر نوشتاری روان بوده و موضوعات جالبی را در مورد تربیت فرزند موردبحث قرار داده است. نویسنده توضیح می‌دهد که مربی باید در کودک، سه خصوصیت «شخصیت و استقلال»، «حریت و آزادمنشی» و «تفکر و تحلیل» را بارور کند و این‌گونه او را واکسینه نماید. وی معتقد است هنگامی‌که کودک شخصیت داشته باشد، تقلید نمی‌کند و تحت تأثیر هر حرفی و هر مکتبی و هر عقیده‌ای قرار نمی‌گیرد و هر راهی او را به خود نمی‌کشد و هر سنتی او را در خود هضم نمی‌کند. او در برابر هر مسئله، چرایی دارد و در برابر هر عقیده، سنگری. او بر دریچه قلبش نشسته و نمی‌گذارد چیزی آن را اشغال کند و چیزی آن را پر کند و چیزی او را از خودش بگیرد<ref>متن کتاب، ص46</ref>.
    خط ۳۰: خط ۳۱:
    وی بر این باور است که حریت و آزادمنشی، کودک را می‌سازد تا اگر روزی به اشتباهی پی برد، پیگیری نکند و لجاجت نورزد و عقیده‌ای را بر عقیده‌ای ترجیح ندهد، مگر هنگامی‌که از رجحان و امتیازی برخوردار باشد. درنتیجه عقیده‌هایی که احیاناً داخل مغز او شده‌اند و سنگرش را اشغال کرده‌اند، این‌گونه دستگیر می‌شوند و کار آن‌ها خنثی می‌شود<ref>همان</ref>.
    وی بر این باور است که حریت و آزادمنشی، کودک را می‌سازد تا اگر روزی به اشتباهی پی برد، پیگیری نکند و لجاجت نورزد و عقیده‌ای را بر عقیده‌ای ترجیح ندهد، مگر هنگامی‌که از رجحان و امتیازی برخوردار باشد. درنتیجه عقیده‌هایی که احیاناً داخل مغز او شده‌اند و سنگرش را اشغال کرده‌اند، این‌گونه دستگیر می‌شوند و کار آن‌ها خنثی می‌شود<ref>همان</ref>.


    صفایی بر این باور است که تفکر و تحلیل آن‌هم درزمینهٔ حریت و آزادی و با خصوصیت شخصیت و استقلال، به نتیجه‌های بزرگی خواهد رسید. وی معتقد است که تفکر، رکوردها را می‌شکند و هرگونه عقیده سنتی مهاجم را مهار می‌زند و تحلیل می‌برد و هضم می‌نماید و در این حد، کودک به رشد کافی و بلوغ رسیده و می‌تواند از روشی تربیتی اسلام که وی در کتاب «مسئولیت و سازندگی» خود بدان اشاره‌کرده، استفاده کرده و پیش بیاید. وی معتقد است که تفکر، به‌وسیله رهبری، به شناخت، عقیده، عشق، جهاد و عمل منتهی می‌گردد و در سایه رهبری، ذهن به معده‌ای می‌ماند که غذاها و مواد خام را گرفته و پس از هضم و مکیدن شیره آن، به انرژی و عمل تبدیل می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص46- 48</ref>.
    [[صفایی حائری، علی|صفایی]] بر این باور است که تفکر و تحلیل آن‌هم درزمینهٔ حریت و آزادی و با خصوصیت شخصیت و استقلال، به نتیجه‌های بزرگی خواهد رسید. وی معتقد است که تفکر، رکوردها را می‌شکند و هرگونه عقیده سنتی مهاجم را مهار می‌زند و تحلیل می‌برد و هضم می‌نماید و در این حد، کودک به رشد کافی و بلوغ رسیده و می‌تواند از روشی تربیتی اسلام که وی در کتاب «مسئولیت و سازندگی» خود بدان اشاره‌کرده، استفاده کرده و پیش بیاید. وی معتقد است که تفکر، به‌وسیله رهبری، به شناخت، عقیده، عشق، جهاد و عمل منتهی می‌گردد و در سایه رهبری، ذهن به معده‌ای می‌ماند که غذاها و مواد خام را گرفته و پس از هضم و مکیدن شیره آن، به انرژی و عمل تبدیل می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص46- 48</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۴۱: خط ۴۲:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:خانواده، ازدواج، زن]]
    [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۰

    تربیت کودک
    تربیت کودک
    پدیدآورانصفایی حائری، علی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرنقش معلم، روش تربیت کودک، عوامل تربیت کودک
    ناشرليلة القدر
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1386ش
    چاپ1
    شابک964-7803-37-0
    موضوعآموزش و پرورش کودکان - تربیت خانوادگی (اسلام) - والدین و کودک - کودکان - سرپرستی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /‎‏ص‎‏7‎‏ت‎‏4 769 ‏HQ‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تربیت کودک اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین- صاد)، کتابی است که نویسنده در آن تلاش کرده است تا به نقش معلم، روش تربیت کودک و عوامل تربیتی کودک چون تقلید، رقابت، ترس و مجازات اشاره کند.

    این اثر ازنظر نثر نوشتاری روان بوده و موضوعات جالبی را در مورد تربیت فرزند موردبحث قرار داده است. نویسنده توضیح می‌دهد که مربی باید در کودک، سه خصوصیت «شخصیت و استقلال»، «حریت و آزادمنشی» و «تفکر و تحلیل» را بارور کند و این‌گونه او را واکسینه نماید. وی معتقد است هنگامی‌که کودک شخصیت داشته باشد، تقلید نمی‌کند و تحت تأثیر هر حرفی و هر مکتبی و هر عقیده‌ای قرار نمی‌گیرد و هر راهی او را به خود نمی‌کشد و هر سنتی او را در خود هضم نمی‌کند. او در برابر هر مسئله، چرایی دارد و در برابر هر عقیده، سنگری. او بر دریچه قلبش نشسته و نمی‌گذارد چیزی آن را اشغال کند و چیزی آن را پر کند و چیزی او را از خودش بگیرد[۱].

    وی بر این باور است که حریت و آزادمنشی، کودک را می‌سازد تا اگر روزی به اشتباهی پی برد، پیگیری نکند و لجاجت نورزد و عقیده‌ای را بر عقیده‌ای ترجیح ندهد، مگر هنگامی‌که از رجحان و امتیازی برخوردار باشد. درنتیجه عقیده‌هایی که احیاناً داخل مغز او شده‌اند و سنگرش را اشغال کرده‌اند، این‌گونه دستگیر می‌شوند و کار آن‌ها خنثی می‌شود[۲].

    صفایی بر این باور است که تفکر و تحلیل آن‌هم درزمینهٔ حریت و آزادی و با خصوصیت شخصیت و استقلال، به نتیجه‌های بزرگی خواهد رسید. وی معتقد است که تفکر، رکوردها را می‌شکند و هرگونه عقیده سنتی مهاجم را مهار می‌زند و تحلیل می‌برد و هضم می‌نماید و در این حد، کودک به رشد کافی و بلوغ رسیده و می‌تواند از روشی تربیتی اسلام که وی در کتاب «مسئولیت و سازندگی» خود بدان اشاره‌کرده، استفاده کرده و پیش بیاید. وی معتقد است که تفکر، به‌وسیله رهبری، به شناخت، عقیده، عشق، جهاد و عمل منتهی می‌گردد و در سایه رهبری، ذهن به معده‌ای می‌ماند که غذاها و مواد خام را گرفته و پس از هضم و مکیدن شیره آن، به انرژی و عمل تبدیل می‌کند[۳].

    پانویس

    1. متن کتاب، ص46
    2. همان
    3. ر.ک: همان، ص46- 48

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها